یک مطالعهی جدید نشان میدهد٬ داشتن یک زندگی هدفمند میتواند باعث افزایش طول عمر شما شود. اما چگونه داشتن هدف در زندگی اینقدر اهمیت دارد؟
داشتن یک هدف قوی در زندگی نه تنها برای ذهن شما خوب است٬ بلکه از نظر فیزیکی نیز برای شما مفید است. یک مطالعهی جدید نشان میدهد که زندگی هدفمند به کاهش خطر مرگ زودتر از 50 سالگی شما میانجامد. این نتایج جدید هفتهی گذشته در مجلهی JAMA Network Open منتشر شده است.
گروهی از محققان دانشگاه میشیگان دادههایی مربوط به نزدیک 7 هزار فرد بزرگتر از 50 سال را از مطالعهی ملی که در سال 1992 آغاز شده و پرسشنامهی روانی که در سال 2006 پر شده٬ تجزیه و تحلیل کردهاند. از شرکت کنندگان خواسته شده تا احساسشان در مورد جملاتی همچون «من از برنامهریزی برای آینده لذت میبرم و برای واقعی ساختن آن تلاش میکنم» و «فعالیتهای روزانهی من اغلب بیاهمیت به نظر میرسند» را نشان دهند و سپس برای زندگی هدفمند آنها امتیازی را در نظر گیرند. سرانجام محققان این امتیازها را با نرخ مرگ و میر اعضای شرکت کننده در پنج سال بعد از پرسشنامه مقایسه کردند. در طول این مدت٬ 766 فرد شرکت کننده فوت کردند.
اهمیت زندگی هدفمند
این مطالعه نشان میدهد تعداد فوتی شرکت کنندگانی با پایینترین امتیاز هدف در زندگی دو برابر افرادی بوده که بالاترین امتیاز هدف در زندگی را داشتهاند. به طور کلی٬ آنهایی که دارای امتیاز کمتری بودهاند٬ بیشتر احتمال فوت شدنشان بر اثر بیماریهای قلبی یا خونی وجود داشته است. محققان در کنار یافتهها فاکتورهای خاصی که میتواند بر زندگی یا مرگ افراد تاثیربگذارد٬ نظیر اینکه آیا آنها افسرده بودهاند یا خیر را نیز در نظر گرفتهاند.
آلیا آلیموجیانگ٬ دانشجوی دکترای دانشگاه میشیگان میگوید:
اینطور به نظر میرسد که زندگی هدفمند نه تنها عیبی ندارد٬ بلکه فواید بسیاری را نیز به همراه دارد. مطالعهی پیشین نشان میداد مراقبه و مدیتیشن میتواند رفاه روانی را بهبود ببخشد. گام بعدی این مطالعه برای این است که مشخص شود آیا مداخلات برای افزایش هدفمند کردن زندگی آیا واقعا موثر است یا خیر و اگر هدف در زندگی بیشتر شد آیا پیامدهایی نظیر بهبود کیفیت زندگی را به همراه خواهد داشت؟
به نقل از محققان٬ دلایل زیادی برای اثبات اینکه چرا داشتن یک زندگی هدفمند به افزایش طول عمر شما میانجامد٬ وجود دارد. مطالعات گذشته نشان میدهند که رفاه بیشتر٬ از جمله زندگی هدفمندتر٬فعالیت ژنهایی که باعث التهاب در بدن میشوند را میکاهد. التهاب نیز با افزایش خطر ابتلا به مرگ مرتبط است.
مطالعهی دیگری وجود دارد که نشان میدهد هدف قویتر در زندگی با سطوح پایینتر هورمون استرس و میزان پایینتر مولکولهای تحریک کننده در بدن مرتبط است. با این حال هیچ مطالعهای وجود ندارد که مستقیما به میزان مولکولها یا نشانگرهای زیستی و ارتباط آنها با سلامت یا مرگ و میر اشاره داشته باشد.
یکی از محدودیتهای این مطالعه٬ این است که پژوهشگران نمیتوانند احتمال علیت معکوس را در میان شرکت کنندگانی با یک بیماری مزمن حذف کنند. به عبارتی دیگر٬ بیماری مزمن ممکن است مردم را وادار به کاهش هدفمندسازی زندگیشان کند. محققان قصد دارند در مطالعهی آیندهی خود٬ این مشخصه را نیز کنار بگذارند.