گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
بیوتین را می‌توان یکی از ویتامین های موردنیاز بدن معرفی کرد که اهمیت زیادی دارد. در این مقاله قصد داریم دلایل نیاز انسان به بیوتین یا ویتامین B7 را بررسی کنیم.
بیوتین یا ویتامین B7 در زمره ویتامین‌های گروه B یا همان B-کمپلکس بوده و محلول در آب است؛ این ویتامین به متابولیزه کردن پروتئین‌ها و پردازش گلوکز کمک می‌کند. بدن انسان توانایی تولید بیوتین ندارد و تنها از طریق باکتری‌ها، قارچ‌ها، مخمرها، جلبک‌ها و برخی گیاهان خاص به دست خواهد آمد، بنابراین کسب این ویتامین از طریق رژیم های غذایی حائز اهمیت است.
مقدار بیوتین موجود در بدن که مورد استفاده قرار نگیرد از طریق ادرار دفع شده و ذخیره نمی‌شود، به همین دلیل باید مواد غذایی حاوی بیوتین را به صورت روزانه مصرف کرد. مکمل های بیوتین به طور گسترده در فروشگاه‌های بهداشت مواد غذایی در دسترس هستند، اما کمبود ویتامین B7 نادر بوده و شواهد کمی مبنی بر کمبود آن در افراد وجود دارد.
بیوتین یا ویتامین B7 چیست؟
بیوتین یک کوآنزیم بوده که در قالب‌های زیر در متابولیسم درگیر می‌شود:
- اسیدهای چرب؛ یک نوع از مولکول موجود در چربی‌ها و روغن‌ها.
- لوسین؛ یک اسید آمینه ضروری بوده که انسان نمی‌تواند آن را تولید کند.
- گلوکونوژنز؛ فرآیندی‌ست که گلوکز در طول آن از مواد غیرکربوهیدرات همانند اسیدهای آمینه و چربی تولید می‌شود.
کوآنزیم‌ها موادی هستند که باعث افزایش فعالیت آنزیم می‌شوند؛ آن‌ها نمی‌توانند باعث ایجاد یک واکنش زیست شناختی یا سرعت بخشیدن به فعالیت آنزیم‌ها شوند، اما می‌توانند تاثیر خوبی داشته باشند.
دلایل اهمیت ویتامین B7
بر اساس اعلام مرکز پزشکی دانشگاه مریلند (UMM)، بیوتین در انتقال دی اکسید کربن، پردازش گلوکز و متابولیزه کردن پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها به بدن کمک خواهد کرد. بر اساس اعلام سازمان ایمنی غذا اتحادیه اروپا، بیوتین در شکل‌گیری موارد زیر تاثیر زیادی دارد:
- متابولیسم مواد مغذی
- متابولیسم تولید انرژی
- حفظ مو، پوست و غشاهای مخاطی
- عملکرد سیستم عصبی
- عملکرد روانی
ویتامین B7 می‌تواند در حفظ ناخن‌ها، پوست و موی سالم موثر باشد، بنابراین در بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی برای پوست و مو وجود دارد، اما بد نیست بدانید که از طریق پوست یا مو جذب بدن نخواهد شد.
ناخن‌ها و ریزش مو
بیوتین را با نام ویتامین H هم می‌شناسند که از واژه‌های آلمانی Haar و Haut برای مو و پوست، گرفته شده است. نتایج مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد که مصرف 2.5 میلی‌گرم مکمل ویتامین B7 به مدت 6 ماه و به صورت روزانه موجب افزایش استحکام ناخن‌ها شده و میزان شکنندگی را در آن‌ها کاهش می‌دهد، با این حال، هیچ شواهدی مبنی بر جلوگیری یا درمان ریزش مو در مردان یا زنان وجود ندارد. کمبود ویتامین B7 با ناراحتی پوستی درماتیت سبوره یا به اصطلاح بیماری پوستی کلاه گهواره ارتباط دارد، اما شواهدی مبنی بر موثر بودن مکمل های بیوتین در دسترس نیست.
بیوتین و دیابت
بیوتین می‌تواند نقش مهمی در کنترل دیابت داشته باشد؛ تحقیقات انجام‌شده نشان می‌دهند که ویتامین B7، استفاده از گلوکز و پردازش اسیدهای چرب را در بدن بهبود بخشیده و ذخیره‌سازی گلوکز را افزایش می‌دهد. برخی گزارش‌ها نشان می‌دهند مکمل های ویتامین B7 می‌توانند باعث بهبود علائم نوروپاتی در افراد مبتلا به دیابت شوند، اما تاکنون نتایج این تحقیقات مورد تایید قرار نگرفته است، همچنین می‌توان گفت که افراد مبتلا به دیابت دارای میزان کمتری بیوتین نسبت به سایر افراد هستند. اینطور که از آزمایش‌های انجام‌شده پیداست، افرادی که حس چشایی خود را از دست داده بودند، با مصرف 10 تا 20 میکروگرم بیوتین در روز بهبود یافتند، اما با این حال برای نتیجه‌گیری دقیق درباره مزایای این ویتامین به تحقیقات بیشتری نیاز است.
میزان مصرف ویتامین B7
اطلاعات کمی درباره میزان مصرف بیوتین در دسترس قرار دارد، اما سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا پیشنهاد می‌کند که نوزادان از بدو تولد تا 6 ماهگی باید 6 میکروگرم ویتامین B7 مصرف کنند و این میزان برای بزرگسالان بالای 19 سال و زنان شیرده به ترتیب 30 و 35 میکروگرم در روز است. بر اساس نتایج نظرسنجی‌های انجام‌شده در اروپا، افراد باید هر روز به طور متوسط 36 میکروگرم بیوتین مصرف کنند.
کمبود بیوتین
کمبود ویتامین B7 به ندرت رخ می‌دهد، اما به طور کلی می‌تواند باعث ایجاد نشانه‌های زیر شود:
- ریزش مو
- بثورات پوستی قرمز در نواحی اطراف چشم، بینی، دهان و اندام تناسلی
- شکاف در گوشه دهان
- زخم در ناحیه زبان
- خشکی چشم
- بی‌اشتهایی
- افسردگی
- خستگی
- توهم زدن
- بی‌خوابی
- احساس سوزش در ناحیه دست و پا
- اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش حساسیت به عفونت
به نظر می‌رسد که این ویتامین در زنان باردار به مراتب سریع‌تر از سایر افراد، تجزیه می‌شود و می‌توان گفت که این مسئله باعث کمبود ویتامین B7 خواهد شد و ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در رشد جنین شود. معمولا استفاده از اسید فولیک اضافی یا ویتامین B9 در دوران بارداری به زنان توصیه می‌شود، اما ممکن است اضافه کردن ویتامین B7 به این مکمل مفید باشد. سایر افرادی که امکان دارد نیاز به استفاده از مکمل های ویتامین B7 داشته باشند، عبارتند از:
- کسانی که داروهای ضدتشنج استفاده می‌کنند.
- افراد مبتلا به برخی از انواع بیماری‌های کبد.
- افرادی که مدت زمان طولانی از تزریق وریدی استفاده می‌کنند.
نقص آنزیم بیوتینیداز، یک اختلال نادر و ارثی بوده که جذب بیوتین را مختل کرده و منجر به کمبود آن در بدن می‌شود. استفاده از مکمل های ویتامین B7 می‌توانند در رفع مشکل این دسته از افراد، موثر باشند. افرادی که به دلیل وجود شرایط مزمن همانند بیماری کرون، دچار مشکل جذب بیوتین و سایر مواد مغذی می‌شوند هم می‌توانند از مکمل های بیوتین استفاده کنند.
مواد غذایی حاوی ویتامین B7
طیف گسترده‌ای از غذاها حاوی بیوتین هستند، اما هیچ کدام از آن‌ها مقدار زیادی از این نوع ویتامین را درون خود ندارد. برخی مواد غذایی که حاوی مقدار کمی بیوتین هستند را می‌توان موارد زیر دانست:
- جگر
- بادام زمینی
- نان گندم
- پنیر چدار
- ماهی سالمون
- ماهی ساردین
- آووکادو
- تمشک
- موز
- قارچ
- گل کلم
- زرده تخم مرغ
سفیده تخم مرغ می‌تواند اثر بیوتین در بدن را کاهش دهد و از جذب آن جلوگیری کند. افرادی که فقط از سفیده تخم مرغ استفاده می‌کنند، نیاز به مصرف مکمل های بیوتین ندارند و خطر ابتلا به کمبود آن را کاهش می‌دهند. فرآوری مواد غذایی موجب کاهش میزان مواد مغذی همانند ویتامین B7 می‌شود، به عنوان مثال، گل کلم خام حاوی بیوتین بیشتری نسبت به گل کلم پخته است. افرادی که دارای اختلالات ارثی متابولیسم بیوتین هستند، دوزهای تا 200 هزار میکروگرم در روز را بدون مشکل، تحمل خواهند کرد. افراد مبتلا به اختلال متابولیک بیوتین که دوزهای 5000 میکروگرم را در طول یک سال به صورت روزانه مصرف کردند هم اثرات نامطلوبی نداشتند، اما با این حال لازم است قبل از هر گونه تغییر در مصرف تغذیه یا استفاده از مکمل، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.
