یک میلیاردر روسی با گرداوری یک تیم تحقیقاتی و خرج هزینههای بسیار، در تلاش است زندگی ابدی را تا سال 2045 برای انسانها به ارمغان بیاورد!
مفهوم مرگ را میتوان به تعبیری، اصلیترین و مهمترین شاخصه جهان هستی دانست. اگر مرگ وجود نداشت، جهان هستی هم انقدر متفاوت میشد که ذهن ما انسانها هرگز نمیتواند حتی ذرهای از آن را تصور کند. اما چه میشد اگر مرگ، فقط برای انسانها از بین میرفت؟ این موضوعی است که احتمالا میتوانیم تصورش کنیم و احتمالا هم همه ما، حداقل یکبار در طول زندگیمان، تصورش کردهایم! زندگی ابدی چیزی است که از دیرباز، ذهن انسانها را به خودش مشغول کرده و افسانههایی که بر محوریت زندگی جاویدان ساخته شده، در سرتاسر تاریخ، محبوبیت فوقالعادهای داشتهاند.
زندگی ابدی، یک جنبه علمی و یک جنبه فلسفی دارد. جنبه فلسفی آن موضوعی فوقالعاده پیچیده و درگیرکننده است اما جنبه علمی دستیافتن به زندگی ابدی، خیلی هم پیچیده نیست! از نظر تئوری، اگر انسان بتواند اندامهای حیاتی بدنش را به صورت دستی خلق کند و به عنوان مثال، هر وقت قلبش با مشکل مواجه شد، آن را با قلبی کاملا سالم و نو معاوضه کند، آنوقت زندگی ابدی یا دیگر حداقل چندبرابر شدن عمر انسان، خیلی هم دور از دسترس نخواهد بود! حداقل این چیزی است که دیمیتری ایتسکوف (Dmitry Itskov)، میلیاردر روسی به آن اعتقاد دارد!
ایستکوف با گرداوری یک تیم تحقیقاتی تحت عنوان ابتکار 2045 (2045 Initiative) قصد دارد تا سال 2045میلادی، زندگی ابدی را به واقعیت تبدیل کند. از نظر ایستکوف، زندگی ابدی هم تنها یک تکنولوژی است که بشر توانایی دست یافتن به آن را دارد. اما ابتکار 2045 دقیقا چگونه میخواهد زندگی جاودانه را به انسان هدیه دهد؟
تیم 2045 در تلاش است تا یک مرکز تحقیقاتی بینالمللی ایجاد کند. این مرکز قرار است به صورت اختصاصی، وقف تحقیقات در زمینه ساخت رباتهای انساننما، تلفیق ربات و انسان، کنترل رباتها توسط ذهن انسان و مدلسازی سیستمهای زنده شود. ابتکار 2045 بر مبنای این ایده شکل گرفته که انسان میتواند روزی با ماشین ادقام شود؛ تنها کافی است زیرساختهای مغز انسان شناسایی و در یک محیط دیجیتال، بازتولید شود
ابتکار 2045، معتقد است چهار مرحله برای رسیدن انسان به زندگی جاویدان وجود دارد:
- ساخته شدن نرمافزارهایی که بتواند به مغز انسان توانایی کنترل یک آواتار رباتیک را بدهد
- اختراع آواتارهای رباتیکی که بتوانند میزبان مغز انسان باشند و به طور مستقیم، از این مغز دستور دریافت کنند
- کنترل رباتها توسط مغزهای مصنوعی ساخت بشر که شخصیت فرد مورد نظر را هم در خود جای داده باشند
- سپس هولگرامی ساخته خواهد شد که صرفا وسیله حمل و نقل مغز انسان است. این هولوگرام، میتواند در هر شکل، ابعاد یا ظاهری ساخته شود
با اینکه برنامههای تیم ابتکار 2045 بسیار جاهطلبانه است و ثروت ایستکوف هم آزادی عمل برای جاهطلبی را فراهم کرده است، اما نباید فراموش کنیم که بخش زیادی از برنامههای ایستکوف و تیمش، وابسته به پیشرفت تکنولوژی است. درست است که ثروت میتواند نقش بسزایی در پیشرفت تکنولوژی ایجاد کند؛ اما مقوله بسیار مهم دیگری هم در پیشرفت تکنولوژی اثر گذار است که حتی از ثروت هم به مراتب مهمتر است و آن هم علم است. نه تنها ثروت ایستکوف، بلکه تمام پولهای دنیا هم نمیتوانند علم را چندین نسل جلوتر ببرند. پیشرفت علم ملزم طی شدن مسیری است که هیچکس نمیداند چقدر طول میکشد.
دو مشکل اساسیای که برنامههای تیم ابتکار 2045 دارد این است که اولا از بین 4مرحلهای که این تیم برای دستیابی به زندگی ابدی درنظر گرفته است، علم بشر تنها نزدیک به رقم زدن مورد اول است و سه مرحله بعدی، هنوز هم فاصله بسیار زیادی با دانش و تکنولوژی کنونی بشر دارند. مشکل دوم هم این است که حتی اگر تکنولوژی و علم بشر به سطحی برسد که بتواند مراحل 4گانه ابتکار 2045 را عملی کند، باز هم این احتمال کاملا وجود دارد که ما کماکان هیچ چیزی از نحوه عملکرد مغز انسان و مفاهیمی مثل خوداگاه و ناخوداگاه نیافته باشیم. مغز و آگاهی انسان چیزهایی هستند که هنوز برای بشر کاملا ناشناخته هستند و اگر با گذشت هزاران سال، بشر نتوانسته از این اسرار آگاه شود، هیچ تضمینی وجود ندارد که در عرض کمتر از 30سال بتواند!
اما درنهایت نظر شما کاربران گجت نیوز چیست؟ آیا ابتکار 2045 میتواند انسان را به زندگی ابدی برساند یا علم بشر هنوز چندین نسل از رسیدن به زندگی جاویدان عقبتر است؟