کشف جمجمه ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار ساله و رونمایی از جد «لوسی»

جویندگان فسیل با کشف جمجمه تقریبا سالم جد فسیل معروف به «لوسی» که متعلق به ۳ میلیون و  ۸۰۰ هزار سال پیش است مبادرت به بازسازی این جمجمه نموده و نشان دادند که جد لوسی دارای سر بسیار کوچکی بوده است.

چهره انسان در ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار سال پیش بازسازی شد. این بازسازی بر روی جمجمه انسانی باستانی صورت گرفت که جد فسیل مشهور به لوسی بوده است و تا حدود بسیار زیادی سالم باقی مانده بود.

این جمجمه می تواند کمک بسیاری به دیرینه شناسان برای پر کردن شکاف های موجود در روند تکامل بشر بنماید و بازسازی آن می تواند به انسان کمک کند تا چهره جد چند میلیون ساله خود را بهتر تشخیص دهد.

کشف این جمجمه نتیجه تلاش دانشمندان در سایت دیرینه شناسی در کشور اتیوپی بود. این جمجمه در واقع متعلق به نسل اولیه انسان یعنی انسان «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس» Australopithecus anamensis است. این گونه از انسان بسیار شبیه به گونه دیگری است به نام «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس» که پس از گونه اول و در حدود ۳ میلیون و  ۹۰۰ هزار سال پیش زندگی می کرده است. فسیل معروف لوسی هم متعلق به گونه «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس» است.

جمجمه انسان «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس» کشف شده در اتیوپی کوچک تر از جمجمه انسان مدرن است و می توان آن را به اندازه دست مشت شده یک انسان توصیف نمود. تاکنون جمجمه ای تا این حد سالم به دست دیرینه شناسان نرسیده بود و به همین دلیل آنها بسیار هیجان زده هستند.

تمامی فسیل های کشف شده از این گونه انسان محدود به استخوان های نامنظمی از فک بالا و پایین، بخش هایی از جمجمه، دندان ها و استخوان های پایین تنه بود. تحقیقات بسیاری بر روی جمجمه کشف شده در اتیوپی صورت گرفت تا در نهایت تاریخ حیات این گونه مشخص شود.

جمجمه «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس» و کشف راز جد لوسی

این تحقیقات نشان داد جمجمه یاد شده تفاوت هایی با جمجمه نسل انسان های «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس»  دارد و در واقع می توان این جمجمه را جد «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس»  به حساب آورد. بر آورد نهایی دانشمندان به این صورت بود که جمجمه کشف شده متعلق به «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس» که بین ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار سال پیش تا ۳ میلیون ۸۰۰ هزار سال پیش می زیسته است.

این در حالی بود که نسل انسانی که لوسی هم متعلق به آن نسل است از ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار سال پیش پا به عرصه حیات گذاشته است و لذا این دو نسل به صورت متوالی زندگی کرده اند و احتمالا برای مدت ۱۰۰ سال همزیستی داشته اند.

این سناریو با سناریو قبلی دانشمندان متفاوت است، زیرا آنها قبلا عقیده داشتند که با انقراض نسل «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس» بود که نسل جدید معروف به «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس»  حیات خود را آغاز کرده در واقع بر اساس سناریوی جدید این دو نسل برای ۱۰۰ هزار سال همپوشانی داشته اند.

کشف انجام شده در اتیوپی به دانشمندان این امکان را داد تا برای اولین بار به بازسازی چهره انسان «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس» بپردازند و مشابهت و تفاوت آن با انسان اوسترالوپیتیکوس آفارنسیس  را تشخیص دهند.

دیرینه شناسان احتمال قوی می دهند که گروه هایی از اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس به انسان «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس» تکامل پیدا کرده اند و گروه های دیگری نیز به شکل اولیه باقی مانده و در کنار اجداد لوسی زندگی مشترکی داشته اند. در واقع این کشف باعث شد تا دانشمندان شناخت شفاف تری از تکامل انسان «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس»  داشته باشند.

به هر حال کشفیات جدید نشان داد که دیرینه شناسان اطلاعات بسیار محدودی در خصوص رابطه بین نسل «اوسترالوپیتیکوس آنامنسیس»  و نسل بعد از آن یعنی انسان «اوسترالوپیتکوس آفارنسیس»  دارند.