چرا حتی برخی از افراد بزرگسال هم از ارواح می‌ترسند؟

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا برخی از افراد از ارواح می‌ترسند؟ ما در این مقاله قصد داریم به بررسی این فوبیای خیلی بزرگ در بین افراد مختلف بپردازیم.

آیا تا به حال در خانه تنها مانده‌اید؟ آیا در چنین مواقعی احساس این‌که کسی شما را تماشا می‌کند به سراغتان آمده است؟ آیا در چنین لحظه‌ای می‌ترسید به اطراف خود نگاه کنید تا مبادا با گوشه چشم خود چیزی شبه مانند در اطراف خود ببینید؟

در حقیقت، برای بسیاری از افراد این احساس به یک فوبیای تمام عیار تبدیل شده که تنها خوابیدن و تنها ماندن را برایشان دشوار یا غیرممکن می‌کند. Ricardo de Oliveira Souza، روانپزشک موسسه تحقیقات و آموزش (IDOR) در ریودوژانیرو گفت: ترس از ارواح ممکن است بسیار رایج‌تر از آنچه تصور می‌شود، باشد.

طبق گفته‌ی Oliveira Souza به Live Science‌ :

این ترس به اندازه دیگر فوبیاهای رایجی که هر روزه با آن‌ها برخورد می‌کنیم، مثل ترس از ارتفاع یا حشرات خاص، شایع است.

به گفته این روانپزشک، احتمالا شرم و خجالت، افرادی را که درگیر این فوبیا هستند، از مراجعه به پزشکان و متخصصان بازمی‌دارد. Oliveira Souza بعد از آنکه یکی از بیماران تحت درمانش که دچار افسردگی شده بود و از ارواح می‌ترسید و همچنین فوبیای تنها خوابیدن داشت، به مطالعه در مورد این موضوع علاقه‌مند شد.

ترس از ارواح

از نظر الیویرا سوزا، شرح حال این بیمار با معیارهای یک فوبیا (اصطلاحی در روانشناسی که برای توصیف ترس‌‌های شدید ناشی از یک موقعیت خاص به کار می‌رود) تطبیق داشت. در واقع این بیمار فوبیای تنها ماندن یا فکر کردن به فیلم‌های ترسناک و چیزهای خارج از جهان مادی داشت. الیویرا سوزا شروع به پرس و جو از اطرافیان و دوستان این بیمار کرد و آن‌ها هم تایید کردند که این شخص از تصور ارواح وحشت دارد و این موضوع برای او بسیار آزار دهنده است.

الیویرا سوزا در مقاله‌ای از مجله Frontiers in Psychiatry که در نوامبر سال 2018 منتشر شد، در رابطه با این نوع اختلال به چند نمونه اشاره کرد. یکی از این موارد درباره‌ی یک هتل‌دار 46 ساله بود که با پدر و مادرش زندگی می‌کرد. پس از فوت پدرش، مادرش تصمیم گرفت که آن‌جا را ترک کند. این زن از تنها ماندن در آن خانه وحشت داشت. هنگامی که مادرش به قصد یک سفر کوتاه در آخر هفته خانه را ترک کرد، این زن برای آنکه در خانه تنها نباشد و شب را تنها به صبح نرساند، در نزدیکی یک کلوپ شبانه منتظر نشسته و در خیابان‌های محله‌شان سرگردان بود. هنگامی که او سعی داشت بخوابد، افکار مزاحم و خاطرات مراسم تشییع پدرش مدام به ذهنش خطور می‌کردند و مانع خواب او می‌شدند.

مورد بعدی درباره‌ی یک وکیل 54 ساله بود که از ترس تنها زندگی کردن، در پایان دادن به ازدواج ناموفقش مردد بود. هنگام جوانی با برادرش در یک اتاق می‌خوابیدند. اما وقتی برادرش خانه را ترک کرد، او برای فرار از تنهایی با‌عجله ازدواج کرد. زیرا ترس شدید او از چیزای‌های ماوراء طبیعی موجب شده بود تا از تنها خوابیدن وحشت داشته باشد. این وکیل 54 ساله حتی از تنها ماندن در دفتر کارش هم وحشت داشت، زیرا احساس می‌کرد که کسی در حال تماشای اوست.

تنها ماندن، به خصوص در شب، باعث ترس همه بیماران الیویرا سوزا شده بود. برای مثال، یک دانشجوی 19 ساله به دلیل ترس از شکستن پنجره اتاقش توسط ارواح، کنار پدر و مادرش می‌خوابید یا یک زن بیوه 63 ساله از تصور اینکه شب‌ها کسی یا چیزی در اتاق نشیمن خانه‌اش وجود دارد، وحشت داشت و گاها شب‌ها از ترس به جای رفتن به دستشویی جایش را خیس می‌کرد. مورد بعدی در مورد یک دختر 11 ساله‌ای است که می‌گفت شب‌ها  از اینکه پاهایش از تخت آویزان باشد و هنگام خواب دست‌هایی آن‌ها را بکشند و او را به زیر تخت ببرند یا اینکه چیز ترسناکی در تاریکی جلوی چشمانش ظاهر شود، می ترسد.

ترس از چیزهای غیر طبیعی (ماوراء طبیعی)

دختر 11 یازده ساله‌ای که در پاراگراف بالا راجع به آن صحبت کردیم، همانند بسیاری از افراد، ترس او پس از بلوغ بیشتر شد. از طرف دیگر، بسیاری از افراد با استفاده از داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین که شایع‌ترین داروهای مورد استفاده در درمان فوبیاهای خاص محسوب می‌شوند، درمان می‌شوند.

الیویرا سوزا گفت: «صرف نظر از مقدار علائم فوبیا در هر مورد، این داروها اضطراب ناشی از ترس و وحشت را تسکین می‌دهند». برخی از بیماران با درمان شناختی رفتاری که یک روش گفتگو درمانی است و با حل کردن ترس‌های خاص (در این مورد ارواح) از تجربه‌های فیزیکی گرفته تا تجربه‌های عاطفی، مورد معالجه قرار گرفتند.

ترس‌ ناشی از ارواح در خیال رخ می‌دهد. فردی که دچار کاسترو فوبیا (مرض ترس از فضای تنگ و محصور) بوده، ممکن است پس از معالجه هنوز هم هنگام خرابی آسانسور احساس بدی پیدا کند. به همین ترتیب، فردی که فوبیای چیزهای ماوراء طبیعی دارد، همچنان دچار کشمکش در دور کردن ذهنیت و خاطرات فیلم‌های ترسناک یا رمان‌های   Stephen King (استیون کینگ: نویسنده آثار ادبی در زمینه وحشت) هنگام تنهایی در شب‌های تاریک و طوفانی است.