گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
دانشمندان توانستند با بررسی اطلاعات جمع‌آوری شده توسط کاوشگر پارکر برخی از اسرار خورشید به ویژه در مورد بادهای خورشیدی را کشف کنند. در ادامه اطلاعات جدید کاوشگر خورشیدی پارکر را بررسی می‌کنیم.
کاوشگر پارکر توانست طی سال 2018 بیش از هر کاوشگر دیگری به خورشید نزدیک شود و اطلاعات زیادی را از آن به‌دست آورد. در واقع تیم هدایتگر کاوشگر پارکر پس از اینکه آن را به سمت خورشید فرستادند، دریافتند که این کاوشگر از توانایی‌های زیادی برای ارسال اطلاعات بهره می‌برد. از این رو این تیم تحقیقاتی توانستند از این ویژگی به بهترین شکل ممکن استفاده کنند؛ در واقع آنها از دو شیرجه نخستین کاوشگر پارکر به اتمسفر خورشیدی اطلاعات بسیار زیادی را جمع‌آوری کردند. البته ناسا اواسط ماه نوامبر این داده‌های را منتشر کرده بود، اما اخیرا کنفرانسی توسط 4 کارشناس ماموریت پارکر برگزار شد که جزئیات بسیار خوبی از خورشید را برایمان آشکار می‌کند.
خورشید نسبت به سایر ستارگان به سیاره زمین نزدیک‌تر است، اما همواره جزئیات جذابی از این سیاره مخفی مانده که کشف آنها بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود؛ برای مثال تا به امروز محققان نتوانستند به این موضوع پی ببرند که تاج خورشید به عنوان خارجی‌ترین جو خورشید چگونه دمایی بالغ بر 1 میلیون کلوین را حفظ می‌کند، آن هم در شرایطی که سطح قابل رویت آن دارای دمایی کمتر از 6 هزار K1 است. باید بدانید تاج خورشید به عنوان تولیدکننده باد خورشیدی نیز محسوب می‌شود.
طوفان‌های خورشیدی در واقع جریانی شامل ذرات یونی با انرژی زیاد هستند که توسط خورشید به سمت فضا در تمام جهت‌ها پخش می‌شوند. در واقع عامل اصلی ایجاد شفق قطبی و همچنین تداخل جریان‌های برق و سیستم‌های ارتباطی به وقوع طوفان‌های خورشیدی مربوط می‌شود. البته منشا آن دسته از ذراتی که به زمین برخورد می‌کنند هم از خورشید و هم از خارج از منظومه شمسی است. ذرات باردار اغلب از پروتون، الکترون و ذرات آلفا (هسته هلیوم) ایجاد می‌شوند.
بررسی اطلاعات جمع‌آوری شده از کاوشگر پارکر
بر اساس گزارش دانشمندان ناسا، حسگرهایی که بر روی کاوشگر پارکر نصب شده است، توانستند نوسان‌های میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی در باد خورشیدی که بیشتر از مقدار آن در زمین بوده را به خوبی تشخیص دهند. دانشمندان احتمال می‌دهند این نوسان‌ها به دلیل تلاطم در باد خورشیدی یا بی‌ثبات بودن پلاسما که توسط یون‌ها یا الکترون‌ها هدایت می‌شوند، ایجاد شده‌اند. این دانشمندان در گزارش خود از اطلاعات جمع‌آوری شده از سوی پارکر به وجود یون و الکترون پلاسما خورشید اشاره کرده‌اند.
کاوشگر پارکر از ابزار تصویربرداری بسیار پیشرفته‌ای بهره می‌برد و دانشمندان نیز توانستند به کمک آنها از راه دور، نوری که توسط الکترون‌ها پراکنده شده است را به همراه گرد و غباری که در نزدیکی خورشید وجود دارد را مورد بررسی قرار دهند. از این رو دانشمندان توانستند در بررسی‌های اولیه خود یک منطقه بدون گرد و غبار فرضی را در نزدیکی خورشید مشاهده کنند که این منطقه پیش از آن شناسایی نشده بود.
طبق تصاویر دقیقی که پارکر تهیه کرده است، دانشمندان تغییرات مکانی در باد خورشیدی را شناسایی کردند که به تغییرات میدان مغناطیسی خورشید در سطح آن اشاره دارد. همچنین حباب‌های کوچکی از پلاسما در تصاویر دیده می‌شود که خورشید آنها را تولید کرده و قسمتی از باد خورشیدی جوان را شامل می‌شوند. به طور کلی چنین کشفیاتی حاکی از آن است که این کاوشگر به منطقه‌ای غیر قابل کشف از منظومه شمسی ورود پیدا کرده و موفق به اکتشافات بزرگی شده است.
در آینده‌ای نزدیک دانشمندان با بررسی اطلاعات مهمی که توسط پارکر تهیه شده است می‌توانند در خصوص ساختار خورشید و باد خورشیدی به جزئیات بسیار دقیقی‌تری دست پیدا کنند؛ برای مثال دانشمندان باید اندازه‌گیری‌های میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی را با اطلاعات دقیقی که از ذرات پلاسما تهیه شده است را ترکیب کرده تا متوجه شوند چگونه میدان‌ها و پلاسما برهم کنش داشته و قادر به کنترل بی‌ثباتی هستند.
ادامه فعالیت کاوشگر پارکر
مرحله چهارم اوج و حضیض کاوشگر خورشیدی پارکر در 29 ژانویه سال 2020 خواهد بود که در این مرحله پارکر در فاصله 19.4 میلیون کیلومتری از خورشیدی قرار می‌گیرد و در آن زمان سرعت آن بیش از 109 کیلومتر بر ثانیه خواهد بود. در نهایت این کاوشگر به فاصله 6.4 میلیون کیلومتری از خورشید خواهد رسید که در این مرحله می‌بایست فشار زیادی از گرما و تابش خورشید را تحمل کند. چنین رویدادی در سال 2025 اتفاق می‌افتد و این کاوشگر تا اینکه به یک فلز سوخته تبدیل شود همچنان به خورشید نزدیک شده و اطلاعات مهمی را جمع‌آوری خواهد کرد.
