گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
تنها چند ماه زندگی در قطب جنوب می تواند مغز انسان را دچار آسیب کرده و آن را کوچک نماید. این موضوع از طریق یک پژوهش علمی به اثبات رسیده است.
اگر تنها چند ماه از زندگی خود را در قطب جنوب سپری کنید بتدریج متوجه آب رفتن مغز خود می شوید و این عضو بدن دچار آسیب های جدی در بخش های مهمی از خود خواهد شد.
دانشمندان با تحقیق بر روی مغز ۹ زن و مرد که به قطب جنوب سفر کرده بودند دریافتند که تنها ۱۴ ماه زندگی در این نقطه از کره زمین کفایت می کند تا مغز انسان دچار آسیب های جدی شده و منقبض گردد.
آزمایشات ام.آر.آی قبل و بعد از سفر بر روی این ۹ فرد انجام شد. مقایسه این دو آزمایش نشان داد که در کمال ناباوری زندگی در قطب جنوب می تواند مغز را دچار عوارض منفی نماید.
زندگی در قطب جنوب و آسیب های مغزی
افراد یاد شده پس از ۱۴ ماه زندگی در قطب جنوب دچار کاهش حجم «برآمدگی چین خورده دندانه دار» مغز شدند که در واقع جزئی از هیپوکامپوس مغز است و به حافظه و تفکر فضایی مغز مربوط می شود.
این افراد همچنین دچار کاهش حجم ماده خاکستری مغز در قسمت کورتکس پیشانی شدند. این بخش از مغز مسئول تصمیم گیری، رفتارهای اجتماعی و شکل دادن به شخصیت انسان است.
ماده خاکستری بخش اصلی سیستم اعصاب مرکزی را شکل می دهد. این ماده متفاوت از ماده سفید است. ماده خاکستری در برگیرنده مجموعه های مختلف سلول های عصبی است و در آن کمتر آکسونهای میلین دار یافت می شود. اما ماده سفید برعکس عمل کرده و بیشترین درصد آن را آکسون های میلین دار شکل می دهند. در واقع وجود و یا کمبود میلین، رنگ این دو را تغییر می دهد. رنگ ماده خاکستری به شکل خاکستری روشن با طیف هایی از زرد و و صورتی است.
افراد یاد شده همچنین از لحاظ مهارت های شناختی نیز دچار مشکل شدند. آزمایشات نشان داد که این افراد نمی توانند توجه خود را از امور غیرمهم فاصله داده و نیز حافظه فضایی آنها دچار ضعف می شود. در واقع آنها نمی توانستند بی خیال اطلاعاتی شوند که هیچ ارتباطی با وظایف مهمشان نداشت و دچار حواس پرتی می شدند.
زندگی در قطب جنوب شریط خاصی دارد. در آنجا ممکن است برای مدتها تنها شب را تجربه کنید و حتی برای یک ثاینه هم خورشید را مشاهده ننمایید. همواره برف می بارد و این موضوع انسان اجتماعی را به انزوا می کشاند. درجه حرارت کمتر از ۵۰ درجه زیر صفر است. همچنین امکان ابتلا به تب مزمن کابین افزایش می یابد.
یکنواختی محیط و انزوای متداوم در شرایط قطبی به احتمال بسیار عامل این تغییرات است. محققان به خوبی واقف بودند که انزوا می تواند رفتار فرد و ساختار مغزی او را تغییر دهد زیرا انسان موجودی اجتماعی است و در صورت محروم شدن از اجتماع دچار تغییراتی زیست شناختی خواهد شد.
به هر حال رابطه ای عمیق بین ساختار محیط و تغییرات در ساختار مغز وجود دارد و با انجام پژوهش های بیشتری می توان پرده از اسرار بیشتری در این خصوص برداشت. تحقیقات انجام شده در رابطه با قطب جنوب و تاثیر آن بر مغز تنها عده معدودی را شامل شده است و می طلبد تا به منظور تایید یافته های فوق، پژوهش ها ی بیشتری انجام شود.
این آزمایشات البته تکمیل کننده پژوهش هایی بود که قبلا بر روی موش ها صورت گرفته بود. در آزمایشات قبل مشخص شده بود که شرایط آب و هوایی ویژه می تواند مغز موش را از خود متاثر ساخته و مانع از ایجاد سلول های عصبی در «برآمدگی چین خورده دندانه دار» شود.