مبتلایان به سایکوپت فاقد حس همدلی نیستند!

روانشناسان همواره تصور می کردند که مبتلایان به سایکوپاتی یا همان افراد سایکوپت (psychopaths)  فاقد حس همدلی هستند، اما تحقیقات جدید نشان داد که موضوع تا حدودی متفاوت از این تصور دیرپاست.

شاید زمان آن فرا رسیده باشد تا روانشناسان دیگر از زدن برچسب فقدان همدلی بر روی افراد سایکوپت دست بردارند، زیرا تحقیقات جدید خلاف این موضوع را نشان داده است.

سایکوپت‌ها در روانشناسی در زمره مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی تعریف می‌شوند، اما نتایج تحقیقات نشان داد که می‌توان سایکوپتی را به خاطر برخی تفاوت‌ها به عنوان اختلالی جداگانه طبقه بندی کرد.

سایکوپت ها به نظر انسان های عادی می رسند. در واقع سایکوپتی از جمله اختلالاتی است که به سختی می توان آن را تشخیص داد. یک سایکوپت ممکن است در ظاهر نرمال و حتی جذاب به نظر آید، اما در باطن به نظر برسد که فاقد وجدان و حس همدلی است.

ویژگی های شخصیتی مبتلایان به سایکوپت

یک سری ویژگی ها برای بیماران سایکوپت معرفی شده است که از آن جمله می توان به  جذابیت سطحی، خودبزرگ بینی، دروغ گویی بیمارگونه، دغلکاری، فقدان حسن پشیمانی یا احساس گناه، عواطف سطحی، تکانشگری و بی مسئولیتی اشاره کرد. اما در این بین یکی از مهمترین احساسایت که به نظر می رسد مبتلایان به این اختلال فاقد آن باشند همان حس همدلی بود.

روانشناسان در مطالعات جدید خود بر رابطه همدلی و سایکوپاتی متمرکز شدند. انسان های عادی و معمولی جملگی دارای درجه ای از حس همدلی هستند که در وجدان آنها وجود دارد و همین حس منجر می شود تا انسان از دست زدن به بسیاری از کارهای ناپسند و جنایات سرباز زند.

در واقع حس همدلی همان حسی است که انسان بر اساس آن خود را جای دیگران قرار می دهد و سعی می کند احساس آنها را درک کند و همین درک، در تعدیل رفتار انسانی تاثیر بسیار دارد. همدلی یا هم ‌احساسی درک احساس و فهم تجربهٔ حسی دیگران با توانایی دید از نگاه آن‌ها و قرار دادن خود در جایگاه آنهاست. همدلی همان توانایی تشخیص یا تجربهٔ غیرمستقیم وضعیت هیجانی یا حالت عاطفی  موجودی دیگر است.

روانشناسان بر این باورند که افراد سایکوپت، مبتلایان به خودشیفتگی و نیز بیماران مالیخولیایی فاقد حس همدلی هستند. اما تحقیقات جدید نشان داد که افراد سایکوپت فاقد حس همدلی نیستند، آنها این حس را در دورن خود لمس می کنند، اما تفاوت آنها با انسان های عای در آن است که به راحتی پای خود را بر روی این حس می گذارند و آن را نادیده می گیرند.

در واقع انسان های سایکوپت نیز بمانند انسان ها عادی دارای حس همدلی هستند، اما تفاوت آنها در این است که انسان های عادی با دریافت این حس رفتار خود را تغییر می دهند، اما انسان های سایکوپت این حس را نادیده می گیرند و در واقع این توانمندی را دارند که از حس همدلی خود چشم پوشی نمایند. آنها با نادیده گرفتن حس همدلی خود قادر خواهند بود رفتارهای ضد اجتماعی خود را آغاز کرده و یا اینکه آن را به اتمام برسانند.

انسان های سایکوپت برای اجتماع خطرناک هستند، زیرا از یک سو نمی توان آنها را به راحتی تشخیص داد و از سوی دیگر مستعد دست زدن به رفتارهای خشن و غیر انسانی هستند. لذا تا زمانی که جنایتی مرتکب نشده باشند تشخیصشان تا حدودی غیر ممکن است.