اخیرا باستان شناسان موفق به کشف سنگ هایی شده اند که به نظر تندیس های سنگی در قالب پیکره های انسانی هستند. کشف این تندیس ها از نظر باستان شناسان بسیار مرموز و اسرارآمیز است.
باستان شناسان معتقدند تندیس های سنگی کشف شده که متعلق به ۴ هزار سال پیش هستند بسیار اسرار آمیزند و مشخص نیست که این پیکره های انسان نما به چه منظوری ساخته شده اند.
سنگ های کشف شده شباهت بسیاری به تندیس انسان دارند. آنها دارای بدن، گردن و سر مشخص هستند و تاکنون ۹ مورد از این تندیس ها به صورت پراکنده و در اطراف یک آتشدان باستانی در سواحل اسکاتلند کشف شده اند.
از نظر پژوهشگران این تندیس های سنگی دست کم ۴ هزار سال قدمت دارند، همه آنها در یک وجه مشترکند و آن اینکه نمایانگر بدن ها و پیکره های انسانی هستند. هر یک از این تندیس های سنگی در حدود نیم متر ارتفاع دارند.
تعدادی از این پیکره ها در داخل سیست ها یافت شدند. سیست ها در واقع حفره های دست سازی بودند که از آنها برای قرار دادن چیزهای مختلف استفاده می شد و در واقع یک ساختار حفاظتی بوده است. تعداد دیگری از پیکره ها در داخل آتش دان ها کشف شدند.
باستان شناسان در ابتدا تنها یکی از تندیس های سنگی را کشف کردند و نام «فین استون فلا» را برای آن برگزیدند، اما در ادامه ۸ تندیس دیگر نیز در داخل آتش دان به صورت پراکنده یافت شد.
تندیس های سنگی به احتمال زیاد توسط انسان تراش خورده اند
برای باستان شناسان هنوز علت ساخت چنین سازه ای مشخص نیست، اما کشف ابزارهای تراشکاری نشان داد که آنها توسط انسان تراش خورده و به شمایل انسانی در آمده اند.
با این وجود برخی از پیکره ها شباهت بسیار کمی با پیکره های انسانی دارند و لذا باستان شناسان تا حدودی مشکوکند که آیا این تندیس های سنگی واقعا توسط انسان تراش خورده اند و یا اینکه به صورت تصادفی به این شکل بوده اند.
۲ هزار سال پیش از میلاد مسیح چنین تندیس های سنگی ساخته شده اند و گمانه زنی های مختلف در مورد آنها امری طبیعی است، اما عمده باستان شناسان عقیده دارند که این پیکره ها تراش خورده و به شکل تندیس های سنگی و برای مقاصد خاصی خلق شده اند، اما هنوز نمی توان دلیل تراش این تندیس ها توسط انسان های باستانی را قاطعانه عنوان کرد.
باستان شناسان تاکید دارند که تعدادی از این پیکره های شباهت کاملی با بدن انسان دارند. آنها دارای سر، شانه و بدنی مشخص هستند. حتی برخی از آنها به تکنیک های بکار رفته در تراش این پیکره ها اشاره دارند و معتقدند تراش این سنگ ها با استفاده از یک شیوه خاص با عنوان پکینگ صورت گرفته است. با این روش سنگ ها را با استفاده از یک میله تیز می برند و تراش می دهند.
باستان شناسان احتمال می دهند از این تندیس های سنگی به عنوان وزنه استفاده می شده است، بدین شکل که آنها را به اطراف خانه آویزان می کردند تا مانع از جدا شدن سقف خانه ها شوند.
انسان های ماقبل تاریخ در سواحل اسکاتلند یا به صورت انفرادی زندگی می کردند و یا اینکه در گروهی کوچک و در کنار هم زیست می نمودند. کشف دست ساخته های آنها برای باستان شناسان بسیاری هیجان انگیز بوده است.
شایان ذکر است؛ در حدود ۴ هزار سال پیش، مردمان این سرزمین بر روی زمین هایشان کار می کردند، زیرا نشانه هایی از خطوط درهم بر روی یک سنگ در این ناحیه کشف شد که به احتمال بسیار زیاد توسط «آرد» یا همان خیش های باستانی ترسیم شده است. لذا باستان شناسان اینگونه نتیجه گیری کردند که در ۴ هزار سال پیش از خیش برای شخم زدن سرزمین های اطراف استفاده شده است.