گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
سیاره شناسی مردگان (Necroplanetology) یکی از جدیدترین و عجیب‌ترین حوزه‌های علم کیهان شناسی است که در ادامه با مباحث شگفت‌انگیز آن آشنا خواهیم شد؛ با گجت نیوز همراه باشید.
سیاره شناسی مردگان (Necroplanetology) یکی از شاخه‌های تازه تاسیس علم کیهان شناسی بوده که به نوعی به نبش قبر اجرام آسمانی مربوط می‌شود. در ادامه با ما همراه باشید تا این حوزه عجیب و غریب را بیشتر مورد توجه قرار دهیم.
سیاره شناسی مردگان
در سال 2015 دانشمندان ستاره کوتوله سفیدی را کشف کردند که رفتار عجیبی داشت. این جرم آسمانی که بعدها با نام “WD 1145+017” شناخته شد، در فاصله 570 سال نوری از زمین قرار دارد و نور ساطع شده از آن در فواصل زمانی 5 ساعته کم و زیاد می‌شود. بررسی‌های دقیق‌تر در آن زمان نشان داد که اتمسفر ستاره مورد نظر مملو از مواد تشکیل دهنده سیاره‌های سنگی است. طولی نکشید که دلیل این اتفاق به بحث مراحل پایانی عمر ستاره مورد نظر ارتباط داده شد.
در اواخر عمر یک ستاره، پدیده اختلال جزر و مدی باعث می‌شود تا گرانش کوتوله سفید اجرام آسمانی اطراف را تکه‌تکه کرده و با بلعیدن مواد این سیاره‌ها، به تدریج اجرام اطراف را نابود کند. کشف WD 1145+017 باعث شد تا شواهد و مدارک کافی برای تاسیس شاخه سیاره شناسی مردگان که به بازسازی پروسه مرگ سیاره‌ها در مراحل پایانی عمر ستاره‌ها مربوط می‌شود، در اختیار دانشمندان قرار بگیرد.
دانشمندان در این شاخه از کیهان شناسی، همانند تحقیقات جنایی که با استفاده از شواهد موجود نحوه مرگ یک مقتول شبیه‌سازی می‌شود، وضعیت جرم آسمانی از بین رفته را بر اساس آنچه از آن باقی مانده، شبیه‌سازی می‌کنند.
محققان بریتانیایی و آمریکایی در مقاله‌ای از ژورنال “The Astrophysical Journal” وضعیت کوتوله سفید مورد نظر را مورد بررسی قرار داده‌اند و اطلاعاتی را که بعدها برای تحقیق در مورد سیاره‌های مرده بسیار مفید خواهند بود، به اشتراک گذاشته‌اند. نام سیاره شناسی مردگان هم توسط این محققان ابداع شده و به نظر می‌رسد که در آینده شاهد پژوهش‌های گسترده‌تری در این رابطه باشیم.
تصویری شگفت‌انگیز از مراحل پایانی مرگ یک ستاره
کوتوله‌های سفید به هنگام مرگ مواد زیادی را به شکل انفجارهای هسته‌ای از خود به بیرون پرتاب می‌کنند و اگر یک سیاره از این انفجارها جان سالم به در ببرد، جاذبه فوق‌العاده قوی ستاره در حال مرگ عناصر سنگین سیاره را به داخل خود می‌کشد. تاکنون سیاره‌های زیادی در اطراف کوتوله‌های سفید دیده شده‌اند و وجود عناصر این سیاره‌ها در اتمسفر ستاره میزبان نشان می‌دهد که نظریه‌های مربوط به جذب عناصر صحیح هستند.
برای بررسی وضعیت WD 1145+017 از لحاظ معیارهای دانش تازه تاسیس سیاره شناسی مردگان، محققان دانشگاه‌های بریتانیا و آمریکا اجرام آسمانی گوناگونی را در اطراف یک کوتوله سفید فرضی شبیه‌سازی کردند. در این مرحله از تحقیقات یک ستاره با 60 درصد وزن خورشید و ابعادی به اندازه 2 درصد ستاره منظومه شمسی (کوتوله‌های سفید فوق‌العاده چگال هستند!) در نظر گرفته شد.
کشف حیات فرازمینی با ردیابی درخشش موجودات فضایی ممکن می‌شود!
اعمال تغییرات در فاکتورهایی مثل ترکیبات سنگی و یخی سطح سیاره‌ها، محتویات هسته و گوشته اجرام آسمانی مورد نظر و همچنین ابعاد این سیاره‌ها باعث شد تا 36 جرم مختلف برای انجام 100 چرخش فرضی به دور ستاره شبیه‌سازی شوند و در نهایت نور ساطع شده هرکدام از 36 حالت مختلف با وضعیت واقعی WD 1145+017 مقایسه شد.
این کار نشان داد که سیاره‌هایی با هسته کوچک و گوشته‌ای کم‌چگال باعث شکل‌گیری وضعیت نوری ستاره WD 1145+017 شده‌اند؛ اما نکته جالب‌توجه در بحث سیاره شناسی مردگان اینجاست که وضعیت واقعی کوتوله سفید به ما نشان می‌دهد که اجرام آسمانی نابود شده در اطراف آن کدام یک از 36 مورد شبیه‌سازی شده بوده‌اند و از این طریق، شواهد پس از مرگ به کمک ما می‌آیند تا به نوعی در زمان به عقب برگردیم.
از طرف دیگر، نتایج به دست آمده در این تحقیقات می‌تواند در بررسی وضعیت ستاره‌های عجیب و غریب دیگر هم مفید باشند؛ در سالی که گذشت 21 ستاره گوناگون با رفتارهای غیرمعمولی چون کاهش و افزایش نور کشف شدند و همچنین، کوتوله‌های سفید زیادی هستند که کشفیات حوزه سیاره شناسی مردگان می‌تواند کلیدی برای روشن شدن جزئیات اتمسفری و سرگذشت آن‌ها باشد.
