جدیدترین یوفوهای شیلی شباهت عجیبی به آثار باستانی این کشور دارند!

یوفوهای شیلی موضوع تازه‌ترین تحقیقات انجام شده در مورد بحث اشیا ناشناس پرنده بوده که به تازگی با مشاهده ارتباط این اشیا با آثار باستانی، خبرساز شده است.

کشور شیلی یکی از جنجالی‌ترین کشورهای دنیا از لحاظ بحث اشیا ناشناس پرنده بوده و اخیرا یوفوهای شیلی موضوع یکی از تازه‌ترین قسمت‌های سریال معروف «فضانوردان باستانی» (Ancient Aliens) بوده است. در این قسمت ارتباط یوفوهای کشور شیلی با آثار باستانی به جا مانده از تمدن‌های باستانی ساکن این منطقه بررسی می‌شود. در ادامه با ما همراه باشید.

در میان کشورهای جهان، شیلی به عنوان یکی از مناطقی که بیشترین گزارش‌های مشاهده اشیا ناشناس پرنده به آن مربوط بوده، شناخته می‌شود و برخی اسم «کوچه آدم فضایی‌ها» را برای خط ساحلی این کشور انتخاب کرده‌اند؛ اما موضوعی که باعث جلب شدن توجه قسمت سوم فصل پانزدهم سریال فضانوردان باستانی به شیلی شده، انتشار ویدیویی جدید از اشیا ناشناس پرنده در این منطقه است.

گفته شده که ویدیو مورد نظر ارتباط عجیبی با سنگ‌نگاره‌های باستانی شیلی دارد. با این تفاسیر ابتدا به بحث تاریخچه باستانی این کشور می‌پردازیم.

سرگذشت یوفوهای شیلی

پیش از هر چیز باید اطلاعاتی در مورد صحرای آتاکاما (Atacama) در شمال شیلی و سنگ‌نگاره‌ها و نقاشی‌های صحرایی آن کسب کنیم. این منطقه به عنوان خشک‌ترین بخش سیاره شناخته می‌شود و به همین خاطر سازمان فضایی ناسا از شباهت آن به سطح سیاره مریخ استفاده کرده و آزمایش‌های قابل توجهی را برای آماده کردن تجهیزات خود برای سیاره سرخ انجام داده است.

در سال 2013 یکی از کاوشگرهای این آژانس فضایی حیات میکروبی را در زیر سطح آتاکاما کشف کرد و در سال 2019 هم مقاله‌ای در این رابطه منتشر شد که از توانایی رشد و زنده ماندن برخی از گونه‌های حیات میکروبی در محیطی به خشکی صحرای شیلی خبر می‌داد. محیطی که علاوه بر خشکی شدید به میزان زیادی در معرض تشعشعات فرابنفش قرار دارد. نویسندگان تحقیق مورد نظر نتیجه گرفتند که به احتمال قوی چنین شکلی از حیات روی سیاره سرخ هم وجود دارد.

اما این مسئله تنها نقطه ارتباط یوفوهای شیلی با صحرای آتاکاما نیست. شاید شما هم تا به امروز در مورد ژئوگلیفها یا همان نقاشی‌های صحرایی نازکا در پرو شنیده باشید؛ منطقه‌ای که تا به امروز سوالات زیادی را در مورد ارتباط تمدن‌های باستانی بشر با موجودات فضایی به ذهن نظریه پردازان انداخته است.

با این حال جالب است بدانیم که 5 برابر بیشتر از خطوط نازکا، آثار باستانی مشابهی در آتاکاما یافت شده‌اند و اشکال این ژئوگلیف‌ها که دیدن آن‌ها تنها از آسمان ممکن بوده، بسیار عجیب هستند. برخی می‌گویند که مردمان باستانی از این طریق با موجودات فضایی ارتباط برقرار می‌کرده‌اند.

غول آتاکاما

یکی از معروف‌ترین ژئوگلیف‌های شیلی غول آتاکاما نام دارد که تصویر آن را در زیر می‌بینیم. از قسمت سر این نقاشی 120 متری، شاخه‌های زیادی بیرون زده و با اینکه از روی زمین دیدن آن تقریبا غیر ممکن بوده، از آسمان عظمت نقاشی مورد نظر به راحتی قابل مشاهده است.

در حال حاضر بیشتر موارد مشاهده یوفوهای شیلی به منطقه آتاکاما مربوط می‌شود و جالب است بدانیم که تقریبا هیچ خانواده‌ای در کشور شیلی وجود ندارد که حداقل یکی از اعضای آن تاکنون اشیا ناشناس پرنده را ندیده باشد.

اما موضوع این اشیا ناشناس پرنده و جایگاه آن‌ها در فرهنگ و زندگی مردم شیلی بسیار قدیمی‌تر است؛ در سال 1919، دانشمندی آلمانی به جنوب شیلی رفت تا با قبیله‌ای با نام سلکنام (Selk’nam) دیدار کند. این قبیله با نام مردمان اُنا (Ona) هم شناخته می‌شوند و گفته شده که متاسفانه کل آن‌ها توسط اکتشاف گران انگلیسی قتل‌عام شده‌اند.

در واقع برخی از این مردمان برای نمایش در باغ‌وحش‌های انسانی موجود در برخی کشورها در قرن گذشته، به بردگی گرفته شده بودند و مابقی اعضا هم کشته شدند. با این حال جالب‌ترین نکته در مورد قبیله سلکنام آداب و رسوم عجیب و فرهنگی بود که این مردمان را به یوفوهای شیلی ارتباط می‌داد.

قبیله سلکنام و یوفوهای شیلی

قبل از نسل‌کشی مردمان انا، دانشمند آلمانی کتابی را در مورد این قبیله و آداب و رسوم آن نوشت و در این کتاب به مراسمی که در آن مردم بدن خود را به رنگ قرمز و سفید نقاشی می‌کردند، اشاره شد. در این کتاب تصاویری وجود دارد که سر کشیده مردمان قبیله سلکنام را نشان می‌دهد و در نگاه اول، با توجه به رنگ قرمز و سفید بدن، ظاهر این افراد به موجودات فضایی شبیه است.

حتی یکی از لباس‌های مورد استفاده در مراسم مردمان سلکنام شاخه‌های قابل توجهی را در قسمت سر داشت که بیننده را به یاد نقاشی غول آتاکاما می‌اندازد.

گفته شده که مردمان سلکنام باور قوی به ارتباط انسان‌ها با موجودات فضایی داشتند و در حال حاضر مقامات هم تایید کرده‌اند که فعالیت‌های زیادی مرتبط با اشیا ناشناس پرنده در محل پیشین سکونت مردمان این قبیله گزارش شده‌اند.

در سال 1985 بود که اخبار شیلی از پرواز 40 دقیقه‌ای یک یوفو در خط ساحلی این کشور خبر داد. گفته شده که مسیر پرواز از صحرای آتاکاما به محل قبیله سلکنام بوده و تا به امروز هنوز کسی نمی‌داند که شی مورد نظر چه بوده است.

در سال 1977 هم گروهی از ارتشیان این کشور نمونه دیگری از یوفوهای شیلی را مشاهده کردند. بر اساس اخبار موجود، این مردان در منطقه پامپا لوسکوما (Pampa Lluscuma) در جنوب صحرا آتاکاما دو نور بنفش را دیدند که روی زمین فرود آمدند. فرمانده این ارتشیان در آن زمان به سمت نور رفت و وقتی که بازگشت، ساعت او تاریخ پنج روز آینده را نشان می‌داد و موی صورت این فرمانده هم نشان می‌داد که پنج روز به آینده سفر کرده است. نکته جالب این بوده که سربازان این فرمانده ناپدید شدن شخص را تنها در چند دقیقه تجربه کردند.

تحقیق در مورد اشیا ناشناس پرنده

از دهه‌ها و قرن‌های گذشته چند صد مورد از این موارد برخورد با یوفو گزارش شده و به نظر می‌رسد که یوفوهای شیلی قدمتی چند هزار ساله دارند. با این حال برخلاف رفتاری که از دولت کشوری مانند آمریکا در مورد اشیا ناشناس پرنده مشاهده می‌شود، دولت شیلی در مورد این مسئله هیچ مخفی کاری انجام نمی‌دهد و تمامی اطلاعات موجود در دسترس عموم مردم قرار دارند.

ماجرای شفاف‌سازی دولت شیلی به زمانی که آگوستو پینوشه (Augusto Pinochet) در سال 1990 از حکومت کناره‌گیری کرد، برمی‌گردد. با برکناری این دیکتاتور حرکت‌های قابل توجهی در ساختار حکومت شیلی رخ دادند که یکی از آن‌ها تشکیل کمیته تحقیق در مورد اشیا ناشناس پرنده در سال 1997 بود.

این کمیته با نام “CEFAA” شناخته می‌شود و فعالیت آن تا به امروز ادامه دارد. رئیس CEFAA می‌گوید که این آژانس برخلاف نمونه‌های مشابه در کشورهای دیگر، به دنبال شفاف‌سازی در مورد یوفوهای شیلی بوده و تمامی گزارش‌های ثبت شده از برخورد با این اشیا پرنده چه از طرف مردم عادی و چه از طرف خلبان‌های ارتش، ثبت شده و در دسترس عموم قرار دارند. این سازمان مابقی کشورها را تشویق می‌کند تا آن‌ها هم در این رابطه شفاف‌سازی کنند.

به لطف فعالیت‌های کمیته اشیا پرنده شیلی، ویدیوهای زیادی از پرواز یوفوها در دسترس مردم قرار دارند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها به پایگاه نیروی هوایی ال بوسک (El Bosque) در پایتخت شیلی مربوط می‌شود. این ویدیو در سال 2010 ثبت شد و در آن یک یوفو در کنار تعداد زیادی جت جنگی که مشغول انجام نمایشی هوایی بودند، دیده می‌شود.

نمونه‌ای از یوفوهای شیلی در پایگاه ال بوسک

 

کارشناسان می‌گویند که یوفو مورد نظر با سرعت حداقلی 6.4 هزار کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کرده و در 7 ویدیو مختلف که در همان زمان به ثبت رسیده بودند، دیده شده است. این مسئله نشان می‌دهد که آنچه در بالا می‌بینیم، خطای دید یا مشکل تصویربرداری نیست.

در نوامبر 2014 هم ماموران نیروی دریایی شیلی به هنگام آزمایش یک دوربین مادون قرمز سوار بر هلیکوپتر، در نزدیکی پایتخت بودند که متوجه شیئی ناشناس در نزدیکی خود شدند. ارتفاع پرواز این یوفو حدودا 1300 متر بود و دوربین مادون قرمز ثبت کرد که نوعی ابر در پشت آن وجود داشته است. این ابر با چشم غیر مسلح یا از طریق رادار قابل ردیابی نبود، اما دوربین مخصوص موجود، ابر یوفو را در یک ویدیو 9 دقیقه‌ای ثبت کرد. دولت شیلی هم 3 سال بعد ویدیو را در دسترس عموم مردم قرار داد.

در سال 2019 یک تحلیل‌گر تصاویر ویدیویی به نام مایکل بردبری (Michael Bradbury) و یک اختر فیزیکدان باتجربه به نام تراویس تیلور (Travis Taylor) ویدیو مادون قرمز را به دقت مورد بررسی قرار دادند و نتیجه‌گیری آن‌ها این بود که اشیا مورد نظر دو جسم مثلثی شکل بودند. گفته شده که به دلیل فاصله 56 کیلومتری بین این مورد از یوفوهای شیلی و دوربین، می‌توان گفت که اشیا مورد نظر نسبتا بزرگ بوده‌اند.

با استفاده از فیلترهای تصویری مختلف، بردبری متوجه وجود هاله‌ای از هوای سرد در اطراف یوفوها شد و این مسئله با قرار گرفتن لایه نازکی از هوای داغ در زیر این هاله سرد همخوانی نداشت.

تیلور در این رابطه می‌گوید که وجود حبابی از هوای داغ و سپس لایه‌ای از هوای سرد در اطراف یک شیء پرنده طبیعی نیست، چرا که ویژگی‌های حرارتی وسایل پرنده‌ای که بشر ساخته به هیچ وجه با چنین چیزی همخوانی ندارد.

ویدیو مادون قرمز یوفوهای شیلی در سال 2014

 

تیلور در ادامه می‌گوید که ابر به جا مانده از دم یوفوهای مورد نظر بسیار عجیب بوده چرا که دمای آن بالا است، ولی خواص فیزیکی ابر با آنچه از جت‌های زمینی به جا می‌ماند مطابقت ندارد.

اما شاید جالب‌ترین نکته در مورد قسمت سوم فصل 15 سریال فضانوردان باستانی شباهت یوفوهای سال 2014 با یکی از ژئوگلیف های صحرای آتاکاما باشد؛ همان‌طور که در تصویر زیر می‌بینیم، نقاشی صحرایی مورد نظر بیننده را به یاد یوفوهای ویدیو مادون قرمز و ابری می‌اندازد که از یوفوها به جا ماند:

گفته شده که قدمت این ژئوگلیف هنوز مشخص نشده و ممکن است بین چند صد تا چندین هزار سال قدمت داشته باشد. می‌بینیم که قسمت پرنده نقاشی توسط خطی جدا شده و تا حدودی این دو قسمت مثلثی شکل هستند. دو بخش دود مانند هم در انتهای نقاشی قرار گرفته‌اند.

به این ترتیب می‌بینیم که یکی از یوفوهای شیلی شباهت عجیبی با نقاشی‌های باستانی این کشور دارد و به گفته بردبری، چنین مثال‌هایی به ما نشان می‌دهند که شاید واقعا تمدن‌های گذشته با موجودات فضایی ارتباط داشته‌اند.

در عین حال سوال مهم این بوده که چگونه مردمان باستان شیئی را دیده‌اند که در عصر مدرن تنها می‌توان آن را با دوربین‌های مادون قرمز دید؟

آیا مردمان شیلی این ژئوگلیف ها را ساختند یا موجودات فضایی طرح نقاشی‌ها و جزئیات آن‌ها را به مردمان باستانی دیکته کرده بودند؟

جواب این سوالات تا به امروز کشف نشده‌اند.