دو فضانورد آمریکایی و روس با نام های اسکات کلی و میخائیل کورنیانکو در نخستین دقایق بامداد شنبه از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان برای اقامتی 12 ماهه در ایستگاه فضایی بین المللی به فضا پرتاب شدند.این سفر یک ساله طولانیترین مدت اقامت پیوسته فضانوردان در فاصله ۴۰۰ کیلومتری مدار زمین خواهد بود.دانشمندان امیدوارند که با این سفر بتوانند شناخت بهتری درباره زندگی طولانی مدت در مدار زمین و تاثیرات کاهش جاذبه بر بدن انسان به دست آورند.همزمان با آماده شدن طرحهایی برای سفر به کره مریخ، دانشمندان میگویند اطلاعات و شناختی که از این سفر یک ساله به دست میآید بسیار با ارزش خواهد بود.
اسکات کلی و میخائیل کورنیانکو همراه با یک فضانورد روس دیگر به نام گنادی پادالکا در نخستین دقایق بامداد شنبه از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شدند.آقای پادالکا قرار است پس از شش ماه اقامت در ایستگاه فضایی بینالمللی به زمین باز گردد.
فضانوردان به طور معمول شش ساعت پس از پرتاب از زمین به ایستگاه فضایی بینالمللی میرسند.گرچه این برای نخستین بار است که ایستگاه فضایی بینالمللی اقامتگاه یک ساله دو فضانورد میشود اما پیشتر فضانوردانی دیگر برای مدت زمانی بیش از یک سال در ایستگاه فضایی میر روسیه بسر برده اند.پیشتر ایستگاه فضایی میر روسیه در مقاطع مختلف میزبان چهار فضانورد بوده که بیش از یک سال را در آنجا گذرانده اند.در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵، والری پولیاکوف فضانورد روس با سفری ۴۳۷ روزه به ایستگاه فضایی میر، طولانیترین زمان اقامت در مدار زمین را به خود اختصاص داد.
میخائیل کورنیانکو در آستانه پرتاب به ایستگاه فضایی بینالمللی گفته است:
آخرین بار که سفری طولانی به فضا انجام شد حدود ۲۰ سال پیش بود و از آن زمان تاکنون جهان علم پیشرفتهای زیادی کرده است.
آقای کلی نیز با اشاره به این سفر طولانی گفته است:
این بار یکی از تفاوتها این است که چنین کاری به عنوان پروژه ای بینالمللی صورت میگیرد و اگر قرار باشد برای سفرهای آینده به نقاطی فراتر از مدار زمین خود را آماده کنیم، شاید برای مریخ، احتمالا باید برای ماموریتی بینالمللی آماده باشیم. در نتیجه این سفر، سنگ بنای ماموریتهای آینده است.
فعالیت ایستگاه فضایی میر در سال ۲۰۰۱ متوقف شد و از آن زمان تاکنون آگاهی بیشتری درباره کاهش تاثیرات زیانبار زندگی در فضای بیجاذبه به دست آمده است.انتظار میرود که این دو فضانورد روس و آمریکایی یک سال بعد در شرایطی سالمتر از همتایان پیشین خود به زمین بازگردند.برنامههای مربوط به تغذیه و نرمشهای روزانه فضانوردان برای پیشگیری از پوکی استخوان و ضعف عضلات آنها به مراتب پیشرفتهتر از دو دهه قبل است.با این حال، همچنان مشکلاتی برای فضانوردان به وجود میآید که پزشکان مایل به مطالعه و درک آنها هستند.از جمله مشکلاتی که برای فضانوردانی با اقامت طولانی درفضا پیش میآید ضعف سیستم ایمنی و بینایی آنهاست.این پدیده اخیرا تشخیص داده شده است و اغلب فضانوردانی که به زمین باز میگردند از ضعف بینایی خود شکایت دارند.
با سفر یک ساله آقای کلی و آقای کورنیانکو، دانشمندان میتوانند اثر زندگی فضایی بر بدن انسان را در حالتی فراتر از اقامت شش ماهه معمول بررسی کنند.موقعیت شخصی و خانوادگی فضانورد آمریکایی، اسکات کلی، در این سفر توجه رسانهها را به خود جلب کرده است.آقای کلی برادر دوقلوی مارک کلی فضانورد بازنشسته آمریکایی است که او نیز در یک سال آینده در زمین مورد بررسی دانشمندان قرار خواهد گرفت.
دانشمندان در این مطالعه تطبیقی وضعیت سلامتی این دو برادر دوقلو یکی در فضا و دیگری در زمین را بررسی میکنند.محققان بر اساس نظریه نسبیت پیشبینی میکنند که اسکات کلی به دلیل قرار گرفتن در مدار زمین و حرکت سریع به دور این سیاره، اندکی کندتر از برادرش که روی زمین است پیر شود. هر چند که این تفاوت در میزان پیر شدن در طول یک سال، تنها در حد چند میلی ثانیه خواهد بود.
منبع : nasa