محققان دانشگاه اينديانا موفق به احياي اولين صداهاي ضبط شده تاريخ شدهاند كه در سال 1881 در انجمن آزمايشگاهي ولتاي الكساندر گراهامبل ضبط شدهاند.
اين آوانگارهاي تجربي كه توسط انجمن آزمايشگاهي ولتا ساخته شده، به نظر قديميترين صداهاي ضبط شده محفوظ تاريخ هستند كه براي پخش در نظر گرفته شدهاند.
دكتر «پاتريك فياستر» از دانشگاه اينديانا توانست اين آوانگارها را كه شامل صفحات مسي كوچك در موزه ملي تاريخ آمريكا بودند، با مقايسه اشيا بدون نشان با آزمايشات مستند دفترچهاي در موزه و كتابخانه كنگره شناسايي كند.
صفحات مسي در حقيقت نگاتيوهاي مؤثري از صفحات اصلي مومي هستند كه با يك لايه رسوبي الكتريكي فلزي به چاپ يك نسخه از نمونه مومي براي نسخهبرداريهاي آينده پرداخته شده است؛ در اين حالت يك قطعه موسيقي يك بار ضبط شده و نسخههاي ديگر از نمونه اصلي تكثير ميشوند.
با استفاده از فناوري اسكن نوري آزمايشگا ملي لاورنس بركلي، صداها از اين آوانگارها استخراج شد. در اين صداهاي ضبط شده، يك صداي زير در پي يك صداي انساني به شمارش از يك تا شش پرداخته و پس از آن يك صداي بم ضبط شده است.
اين صداهاي زير احتمالا يك مجموعه از «ر» هاي لرزشي هستند كه توسط يكي از اعضاي تيم ابراز شده و آن طور كه در يادداشتها آمده، اين صدا يكي از اصوات ضبط شده خوب بوده كه براي ثبت بسياري از گرامافونهاي ديگر مورد استفاده قرار گرفته است.
اين صداهاي ضبط شده عبارتند از:
چهار ژوئيه 1881: چند ر لرزشي، يك شعر كوتاه، چند ر لرزشي، «براي بالا چطور است؟»، چند ر لرزشي، شمارش يك تا 9
9 ژوئيه 1881: يك شعر كوتاه، چند ر لرزشي، «براي بالا چطور است؟»، چند ر لرزشي بيشتر.
جالب اين كه جمله «براي بالا چطور است؟» در حقيقت پاسخي براي سوال آزار دهنده «اين چطور؟» بوده است.
صداهاي ضبطشده ديگري كه توسط اين شيوه بازيابي شدهاند، شامل صدانگارهاي متوسط شيشهاي متعلق به سال 1885 با روايت «ماري يك بره كوچك داشت»، تك گويي مشهور هملت «بودن يا نبودن» بر روي يك موم سبز رنگ و قرائت داستاني يك مرد با صداي زير براي كودكان هستند.