سامسونگ گلکسی بیم – Samsung Galaxy Beam به یک پروژکتور داخلی کوچک مجهز شده بود و میتوانست محتوای گوشی شما را در قالب یک تصویر ۵۰ اینچ نشان دهد.
زمانی ایده قرار دادن یک تبت ۷ یا ۸ اینچی در جیب فرد غیر ممکن به نظر میرسید. ولی گوشیهای تاشو چنین چیزی را به واقعیت تبدیل کردند. اما؛ آیا میشود یک نمایشگر ۵۰ اینچ را در جیب جای داد؟ یک گوشی کوچک متعلق به سال ۲۰۱۰ موفق به انجام این کار شده بود. سامسونگ گلکسی بیم i8520 از یک پروژکتور DLP داخلی بهره میبرد که میتوانست یک تصویر ۵۰ اینچ را روی دیوار ایجاد کند.
البته برای این کار باید اتاق را خیلی خیلی تاریک میکردید و کیفیت تصویر نهایی نیز فوقالعاده نبود، اما به هر حال این کار ممکن بود. این پروژکتور جیبی تنها توانایی ارائه خروجی ۱۵ لومن را داشت و طبیعتاً اگر گوشی را به دیوار نزدیکتر میکردید، روشنایی تصویر بیشتر و از طرفی هم اندازه آن کوچکتر میشد.
از آنجایی که این روزها پروژکتور داخلی به یک استاندارد در گوشیها بدل نشده، میتوان حدس زد که ایده سامسونگ موفق نبوده است. سازندگان ایدههای مختلفی را امتحان میکنند. گوشیهای اولیه توانایی پخش موزیک نداشتند و شما مجبور بودید که برای گوش دادن به موسیقی از واکمن یا سی دی پلیر استفاده کنید. اما این قابلیت از دهه ۱۹۹۰ در گوشیها ظاهر شد و خیلی هم مورد استقبال قرار گرفت.
همین اتفاق برای دوربینها نیز رخ داد. در ابتدا دوربینها دستگاههای مستقلی بودند، سپس به صورت افزونه در گوشیها استفاده شدند و در نهایت نیز نوبت به عرضه اولین گوشیهای مجهز به دوربین داخلی در بازار رسید. پخش کننده موسیقی و دوربین داخلی ایدههای موفقی از آب درآمدند. اما پروژکتور داخلی؟
خب در ابتدای عرضه استقبال فوقالعادهای از این ایده نشد، اما چند سال بعد سامسونگ تصمیم گرفت با عرضه گلکسی بیم i8530 یک فرصت دیگر به آن بدهد. مدل ۸۵۳۰ در مقایسه با نسل قبلی از یک صفحه نمایش بزرگتر بهره میبرد (۴ اینچ به جای ۳.۷ اینچ) و به جای پنل سوپر امولد نیز از LCD استفاده شده بود. همچنین این گوشی به یک پردازنده ۲ هستهای مجهز شده بود که عملکرد بهتری در عرصه مولتی مدیا از خود نشان میداد. باتری دستگاه نیز کمی بزرگتر شده بود و با ظرفیت ۲۰۰۰ میلیآمپری آن میتوانستید تا ۳ ساعت از پروژکتور استفاده کنید.
حتی امروز نیز ایده یک پروژکتور داخلی جذاب به نظر میرسد و مخصوصاً با توجه به اینکه بیش از یک سال است که هیچکدام از ما به سینما نرفتهایم، میتواند سرگرم کننده باشد. البته Galaxy Beam در سال ۲۰۱۰ عرضه شد و در آن زمان تماشای نتفلیکس از روی گوشی خیلی رایج نبود. بنابراین؛ پیدا کردن محتوای مناسب برای تماشا نیز یک مقدار سخت بود.
شما همچنین میتوانستید یک گیم پد را به گوشی خود متصل کنید و از بازی کردن در یک صفحه بزرگ لذت ببرید. این گوشی هر تصویری که روی صفحه نمایش قرار میگرفت را روی دیوار نشان میداد.
داشتن یک پروژکتور همراه برای اهداف تجاری نیز خوب بود. گلکسی بیم به قابلیتی برای باز کردن اسناد مجهز شده بود و شما میتوانستید از صفحه لمسی برای نوشتن یادداشتهای خود در طول ارائه استفاده کنید. همچنین شما میتوانستید محتوای دوربین ۸ مگاپیکسلی گوشی را نیز منعکس کنید و در واقع از آن به عنوان نوعی پروژکتور آموزشی استفاده کنید.
چند سال بعد شاهد آخرین عضو این سری یعنی گلکسی بیم 2 بودیم. بیم 2 از یک صفحه نمایش اندکی بزرگتر (۴.۶۶ اینچ LCD) بهره میبرد و تعداد هستههای پردازنده نیز دو برابر شده بود. همچنین؛ ظرفیت باتری نیز به ۲۶۰۰ میلیآمپر رسیده بود، اما دیگر تقریباً مشخص بود که این ایده موفق نخواهد بود.
در حقیقت گلکسی بیم اولین گوشی سامسونگ نبود که به پروژکتور داخلی مجهز شده بود و این عنوان به سامسونگ i7410 که در سال ۲۰۰۹ عرضه شد، تعلق دارد. هرچند، i7410 یک گوشی هوشمند نبود و از باتری ضعیفی بهره میبرد، بنابراین نمیتوانستید استفاده زیادی از پروژکتور آن بکنید.
پروژکتورهای جیبی امروزه به عنوان دستگاههایی مستقل حضور دارند و برخی از آنها به اندروید نیز مجهز شدهاند. برخی دیگر نیز به شما اجازه میدهند تا با استفاده از یک کابل یا فناوری انتقال تصویر بی سیم محتوای موجود در گوشی خود را روی دیوار نشان دهید.
سونی اکسپریا تاچ را میتوان نمونه موفقی از این ایده به حساب آورد. همانطور که از نام این دستگاه مشخص است، اکسپریا تاچ به یک حسگر IR مجهز شده بود که میتوانست انگشتان شما را تشخیص دهد و یک صفحه لمسی ۲۳ اینچی را برای شما ایجاد کند. شما میتوانید این ایده جالب را در ویدیوی زیر تماشا کنید. چهار سال از عرضه اکسپریا تاچ میگذرد اما متأسفانه خبری از نسل دوم آن نیست.
در آخر نیز توجه شما را به این اینفوگرافیک از سال ۲۰۱۲ جلب میکنیم که تمامی استفادههای جالبی که میشد از پروژکتور گلکسی بیم کرد را به تصویر کشیده است.