ماسک تشخیص کووید 19 در همکاری جالبتوجهی بین دانشمندان دانشگاههای هاروارد و ام آی تی ساخته شده که میتواند در مدتی کوتاه آلودگی کاربر به کرونا را از این طریق تشخیص دهد.
به تازگی خبر رسیده که همکاری نوابغ دانشگاههای هاروارد و ام آی تی در آمریکا به ساخت ماسک تشخیص کووید 19 منجر شده است؛ محصول مورد نظر میتواند تشخیص دهد که آیا کاربر به ویروس مرگبار کرونا مبتلا بوده یا خیر و در حدود 90 دقیقه وضعیت آلودگی فرد را مشخص کند.
مقالهای جدید در رابطه با اختراع مورد نظر منتشر شده و به نظر میرسد که میتوان از فناوری توسعه یافته توسط این دانشگاه برای تشخیص بیماریهای مختلف دیگری هم استفاده کرد. محققان ام آی تی اعلام کردهاند که فناوری «ماشین آلات سلولی انجماد خشک» رمز موفقیت اختراع مورد نظر بوده است. در واقع سنسور بسیار کوچکی در روش اخیر، درون ماسکها کار گذاشته میشود و از این طریق، امکان تشخیص دادن آلودگی فرد به ویروس کرونا میسر خواهد شد.
ماسک تشخیص کووید 19 میتواند به کسانی که برای مدت زمان زیاد این پوشش محافظتی را میپوشند، کمک کند تا وضعیت آلودگی خود را تشخیص دهند. در مراکز درمانی و بیمارستانها تشخیص سریع و دقیق آلودگی میتواند فوقالعاده مهم باشد و در بسیاری از مواقع، جان افراد را نجات دهد.
ماسک تشخیص کووید 19
طبق اطلاعات موجود، سنسورهای بیولوژیکی به کار رفته در اختراع اخیر در ابتدا برای تشخیص دو عامل بیماریزای دیگر، یعنی زیکا و ابولا طراحی شده بودند. با این حال، نوابغ هاروارد و ام آی تی میگویند که شناسایی ویروسها و میکروبهای دیگر تنها کارایی موجود برای این نوع سنسورها نیست و در آینده نزدیک این امکان وجود خواهد داشت تا حسگرهای موجود را برای تشخیص ترکیبات شیمیایی خطرناک هم دستکاری کرد. چنین کاربردی در صنایع مختلف و همچنین محیطهای آزمایشگاهی فوقالعاده مفید خواهد بود.
ماسک تشخیص کووید 19 به شکلی طراحی شده که به کاربر امکان روشن کردن سنسور موجود در وسیله را میدهد. به این ترتیب ماسک به شکل دائم به دنبال عوامل بیماریزا نمیگردد و تنها پس از روشن کردن حسگر، کار شناسایی ویروس شروع میشود؛ پس از این مسئله، سنسور به شکلی منفعلانه و پس از طی شدن مدت زمان 90 دقیقه نتیجه نهایی را درون ماسک و به شکلی که تنها توسط کاربر دیده شود، نشان میدهد.
هنوز مشخص نیست که امکان تولید انبوه این محصول در دوران پاندمی وجود دارد یا خیر؛ با این حال، همانطور که اشاره شد کاربردهای بسیار گستردهای برای این ماسک در نظر گرفته شده است. به این ترتیب، علاوه بر موارد دیگری از شیوع بیماریهای گوناگون در سطح منطقهای و یا حتی جهانی، بسیاری از مصرف کنندگان و کاربران میتوانند در محیطهای گوناگون از سنسورهایی استفاده کنند که به شکلی دقیق و کارآمد وجود ترکیبات مختلف در بدن آنها و یا فضای اطراف را مشخص میکنند.
حتی پیشنهاد شده که این محصول به شکل گجتهای پوشیدنی و یا ابزاری که به لباس دوخته میشود، طراحی شده و به سادهترین شکل ممکن، در اختیار کاربران قرار بگیرد. به نظر میرسد که در آینده نزدیک شاهد استفاده گسترده از محصول اخیر دانشگاههای ام آی تی و هاروارد خواهیم بود.