گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بسیاری از کاربران گمان می‌کنند که با بستن برنامه های اندرویدی عمر باتری افزایش پیدا می‌کند و گوشی نیز سریع‌تر می‌شود؛ اما اینکار فقط شرایط را بدتر می‌کند.
از همان آغاز کار اندروید، یک باور اشتباه در میان کاربران شکل گرفت و حتی برخی از تولیدکنندگان گوشی نیز به آن دامن زدند. واقعیت این است که شما نیازی به بستن برنامه های اندرویدی ندارید. مشخص نیست این ایده اولین بار از کجا سرچشمه گرفت؛ اما تقریبا همیشه وجود داشته و حتی در بازه‌ای برنامه‌های به اصطلاح Task Killer محبوبیت زیادی در میان کاربران به دست آوردند.
اشتباهی به نام بستن برنامه های اندرویدی
چندین عامل در شکل‌گیری این باور غلط تاثیرگذار بوده‌اند. اول از همه، اینکار منطقی به نظر می‌رسد. یک برنامه در پس زمینه در حال اجرا است که من از آن استفاده نمی‌کند؛ پس باید آن را ببندم.
همچنین این باور می‌تواند به نحوه استفاده ما از کامپیوتر‌ها مربوط باشد. سال‌ها پیش از رایج شدن گوشی‌های هوشمند، افراد از کامپیوتر‌ها استفاده مي‌کردند. به طور کلی وقتی در حال استفاده از یک برنامه در کامپیوتر باشید، آن را باز نگه می‌دارید؛ اما وقتی کارتان تمام شد، روی علامت × کلیک می‌کنید. با این کار خیلی سریع برنامه بسته می‌شود.
ولی وقتی کارتان با یک برنامه اندرویدی تمام می‌شود، معمولا به صفحه اصلی بر می‌گردید یا گوشی را قفل می‌کنید. آيا در این حالت برنامه را بسته‌اید؟ کاربران همیشه به دنبال راهی برای بستن برنامه های اندرویدی بوده‌اند و توسعه دهندگان و سازندگان گوشی نیز با خوشحالی هرچه تمام‌تر راه‌هایی را پیش روی آنها قرار داده‌اند.
شاید الان زمان خوبی باشد که دقیقا منظور خود از بستن برنامه‌های اندرویدی را توضیح دهیم. منظور حذف یک برنامه از صفحه برنامه‌های اخیر گوشی است. در اکثر گوشی‌های اندرویدی اگر انگشت خود را از پایین صفحه به سمت بالا بکشید و در میانه راه یک ثانیه نگه دارید، این برنامهها نشان داده می‌شوند. در برخی گوشی‌های دیگر نیز می‌توانید با ضربه زدن روی علامت مربعی شکل پایین صفحه، آنها را مشاهده کنید.
حالا می‌توانید با قرار دادن انگشت خود روی هر کدام از برنامه‌های اخیر و کشیدن آن به سمت بالا آنها را ببندید. گاهی اوقات یک آيکون سطل زباله نیز در زیر برنامهها وجود دارد و حتی گزینه‌ای به نام «بستن همه» نیز دیده می‌شوند.
کاربران گمان می‌کنند که با بستن برنامه‌های پس زمینه، عمر باتری گوشی بهبود پیدا خواهد کرد، سرعت گوشی بیشتر می‌شود و مصرف داده نیز کمتر خواهد شد؛ اما با توجه به ساختار سیستم عامل اندروید، این کار بیش از انکه مفید باشد، مضر است.
اندروید به گونه‌ای ساخته شده که تعدادی برنامه را در پس زمینه داشته باشد. اگر سیستم به منابع بیشتری نیاز داشته باشد، خودش به صورت خودکار آنها را می‌بندد. بنابراین لازم نیست شما این کار را خودتان انجام دهید.
تازه علاوه بر این، وقتی برنامه خاصی در پس زمینه فعال باشد، سریع‌تر شروع به کار خواهد کرد و به شما این احساس را منتقل می‌کند که گوشی سریع‌تر شده است. در واقع اجرای یک برنامه در حالت عادی نسبت به برنامه‌ای که در حال حاضر در حافظه است، انرژی بیشتری مصرف می‌کند. در این حالت شما به پردازنده و باتری فشار وارد می‌کنید که یعنی نتیجه بستن برنامهها دقیقا برعکس خواسته شما خواهد بود.
همچنین خیلی کم پیش می‌آید که یک برنامه در پس زمینه اینترنت زیادی مصرف کند؛ اما اگر چنین موردی را پیدا کردید، می‌توانید به تنظیمات گوشی رفته و وارد بخش برنامهها شوید، سپس روی برنامه مورد نظر ضربه بزنید و در میان گزینه‌های موجود در منو دیتای موبایل و وای‌فای، «دیتای پس زمینه» را غیر فعال کنید.
لزوم بستن برنامه های اندرویدی در برخی مواقع
تا به اینجای کار توضیح دادیم که چرا بستن برنامه های پس زمینه کار خوبی نیست؛ اما به هر حال گوگل این قابلیت را بی‌دلیل در سیستم عامل خود قرار نداده است. مواقعی پیش می‌آید که شما باید خودتان به صورت دستی برنامه را ببندید.
اگر متوجه شدید که یک برنامه عملکرد عادی ندارد، محتوای اشتباه را نشان می‌دهد، در لود کردن محتوا مشکل دارد یا اینکه هنگ کرده، با یک بار بستن ممکن است به راحتی مشکل را حل کنید.
شما همچنین می‌توانید علاوه بر بستن برنامه ها از طریق بخش «برنامه‌های اخیر»، آنها را از قسمت تنظیمات ببندید. برای این کار وارد بخش «برنامهها» در تنظیمات شوید و در صفحه اطلاعات برنامه مربوطه گزینه «Force Stop» یا «Force Close» را انتخاب کنید.
جمع‌بندی
اندروید یک سیستم عامل توانمند است و به خوبی می‌تواند در صورت نیاز به منابع سخت‌افزاری، برنامه‌های فعال در پس زمینه را محدود کند یا ببندد؛ بنابراین هیچ نیازی به بستن برنامه های اندرویدی به صورت دستی نیست. تنها در حالتی که یک برنامه با مشکل مواجه شد، آن را به صورت دستی ببندید و مجدد اجرا کنید.
