گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
به تازگی حافظه رم گوشی های اندرویدی به ۱۸ گیگابایت افزایش پیدا کرده است. این درحالیست که ظرفیت رم آیفون ۱۳ پرو مکس ۶ گیگابایت است. اما علت بیشتر بودن رم در گوشی‌های اندرویدی چیست؟
در صنعت گوشی‌های هوشمند دو جبهه اصلی وجود دارد: جبهه اندروید و جبهه آی او اس. این‌ها دو سیستم عامل مهم بازار موبایل هستند که اولی برای گوگل و دومی برای کمپانی اپل است. بزرگ‌ترین تفاوت بین این دو پلتفرم، این است که سیستم عامل اندروید در اختیار تولیدکنندگان مختلفی قرار می‌گیرد، در حالی که اپل فقط خودش از iOS استفاده می‌کند. به همین خاطر هم هست که تعداد کاربران اندروید سه برابر آی او اس است.
یکی دیگر از بزرگ‌ترین تفاوت‌ها بین گوشی‌های اندرویدی و آی او اسی، ظرفیت رم آن‌ها است. معمولاً گوشی‌های اندرویدی از ظرفیت رم بیشتری در مقایسه با آیفون‌های اپل برخوردارند؛ اما سوال اینجاست که چرا؟
اخیراً شرکت ZTE از یک گوشی جدید به نام اکسون ۳۰ اولترا ایرواسپیس ادیشن رونمایی کرده است. این پرچمدار بالارده اندرویدی به ۱۸ گیگابایت رم و ۱ ترابایت حافظه داخلی مجهز است. رونمایی این گوشی نشان می‌دهد که حافظه رم گوشی‌ها در حال عبور از مرز ۲۰ گیگابایت است.
ZTE Axon 30 Ultra Aerospace Edition
در حال حاضر بالاترین ظرفیت رم روی گوشی‌های اندرویدی ۱۸ گیگابایت است، این درحالیست که بیشترین ظرفیت رم روی یک آیفون ۶ گیگابایت است. بنابراین ظرفیت رم در جبهه اندروید سه برابر جبهه آی او اس است. اما دلیل اینکه گوشی‌های اندرویدی ظرفیت رم بیشتری دارند چیست؟ گوشی‌های اندرویدی از رم ۸ گیگابایتی گرفته تا ۱۲ گیگابایت و حالا هم ۱۸ گیگابایتی را ارائه می‌کنند؛ در حالی که گوشی‌های اپل به نصف این ظرفیت نیاز دارند. آیا اپل از گوشی‌سازهای اندرویدی عقب افتاده یا تیم کوک (مدیرعامل اپل) خسیس است.
دلیل این اتفاق خساست اپل یا صرفه‌جویی بیشتر در هزینه‌ها برای سودآوری بیشتر نیست. در این پست به بررسی سه دلیل برای ظرفیت به مراتب بیشتر حافظه رم گوشی های اندرویدی در مقایسه با آیفون‌های اپل خواهیم پرداخت. اما اول از همه باید ببینیم که رم چیست؟
رم و رام چه هستند؟
قبل از اینکه بخواهیم مکانیزم مدیریت حافظه روی سیستم‌های اندرویدی و آی او اسی را با یکدیگر مقایسه کنیم، ما ابتدا باید معنای پشت برخی از اصطلاحات فنی را بدانیم. رم (RAM) یا حافظه دسترسی تصادفی، حافظه در حال اجرا هم نامیده می‌شود. ظرفیت رم تعیین می‌کند که چه تعداد برنامه می‌تواند در پس زمینه گوشی شما اجرا شود. در حالی که رام (ROM) یا حافظه فقط خواندنی، حافظه داخلی هم نامیده می‌شود. رام تعداد برنامه‌هایی که می‌توانید روی گوشی خود نصب کنید را تعیین می‌کند و مشخص می‌کند که چه تعداد عکس و آهنگ را می‌توانید روی گوشی خود ذخیره کنید.
اگر چند اپلیکیشن مختلف را هنگام استفاده از گوشی‌تان اجرا کنید، وقتی حافظه گوشی ناکافی باشد، گوشی به صورت خودکار برخی اپلیکیشن‌ها را می‌بندد. این باعث می‌شود فضای مورد نیاز اپلیکیشن‌های جدید آزاد شود. به این فرآیند معمولاً «از بین بردن پس‌زمینه» گفته می‌شود.
وقتی گوشی از روی عادت پس زمینه را از بین ببرد، این تأثیر زیادی روی عملکرد و باتری گوشی خواهد گذاشت. زیرا باز کردن مجدد اپلیکیشن‌ها کمی بیشتر طول خواهد کشید و این باعث می‌شود تصور کنید که دستگاهتان روان نیست. بنابراین وقتی حافظه بیشتر باشد و تعداد اپلیکیشن‌های زیادی را باز کنید، احساس خواهید کرد که گوشی شما روان‌تر است.
چرا رم آیفون از رم گوشی های اندرویدی کمتر است؟
حالا که به این مفاهیم پرداختیم، در ادامه به دلایل بیشتر بودن حافظه رم گوشی های اندرویدی در مقایسه با آیفون‌های اپل خواهیم پرداخت.
۱. مکانیزم مدیریت حافظه iOS می‌تواند حافظه بیشتری را ذخیره کند
در طول استفاده روزمره، نوع و تعداد اپلیکیشن‌هایی که استفاده می‌کنیم برابر هستند. اما چرا اندروید برای روان بودن به حافظه بیشتری نسبت به آی او اس نیاز دارد؟ پاسخ ساده است: زیرا اندروید به معنای واقعی از یک «پس زمینه واقعی» مستقل استفاده می‌کند. اپلیکیشن‌ها در پیش‌زمینه اجرا می‌شوند و وقتی به طور موقتی کنار گذاشته می‌شوند همین فضا را در پس زمینه اشغال می‌کنند. این باعث می‌شود سیستم از فضای بیشتری استفاده کند. اما پس زمینه در iOS یک «پس زمینه مجازی» است و وقتی اپلیکیشنی در پس زمینه قرار می‌گیرد، فعالیتش به حالت تعلیق درخواهد آمد.
بنابراین با تعداد اپلیکیشن‌های یکسان به اجرا درآمده در پس زمینه، آی او اس به فضای مموری کمتری نسبت به اندروید نیاز دارد. همچنین اندروید معمولاً فضای بیشتری را اشغال می‌کند تا مطمئن شود گوشی‌ها در استفاده روان هستند.
۲. بررسی دقیق‌تر و نکانیزم سندباکس اپل، باعث نیاز به فضای حافظه کمتری نسبت به اندروید می‌شود
علاوه بر مکانیزم مدیریت حافظه، نظارت شدید اپل و مکانیزم سندباکس نیز باعث می‌شود نیازی به فضای حافظه بزرگ‌تر نباشد. از آنجا که سیستم اندروید نظارت خیلی شدیدی ندارد و خیلی باز است، این باعث شلوغی فضای کار توسط اپلیکیشن‌ها می‌شود. اپلیکیشن‌هایی که برای اجرا به دسترسی‌های مختلفی نیاز دارند. اندروید به شما اجازه می‌دهد ۵۰ اپلیکیشن را در پس زمینه اجرا کنید و هر زمانی به آن‌ها احتیاج داشتید، آن‌ها را مجدداً فرا بخوانید.
اما در سیستم عامل اپل داستان متفاوت است. تمام اپلیکیشن‌های اپ استور مورد بازبینی دقیق اپل قرار می‌گیرند و بدون رضایت کاربر مجوزهای دسترسی را دریافت نمی‌کنند. بنابراین وقتی از یک اپلیکیشن خارج می‌شوید، برنامه و تمام فرآیندهای فعال آن به طور کامل بسته می‌شود و به صورت پنهانی در پس زمینه فعالیت نخواهد کرد.
علاوه بر این، iOS از مکانیزم سندباکس استفاده می‌کند و هر اپلیکیشن را در یک سندباکس مستقل قرار می دهد که نمی‌توانند در تداخلی در دسترسی‌های یکدیگر ایجاد کنند. طبعاً بیدار کردن اپلیکیشن‌های دیگر در پس زمینه غیرممکن است. به همین خاطر، نرم افزار iOS که تحت کنترل شدیدتری است، در مقایسه با اندروید به فضای کمتری نیاز دارد.
۳. سرویس Push Notification یکپارچه اپل، فضای ذخیره‌سازی مورد نیاز را کاهش می‌دهد
سرویس Push Notification اپل نیز تاحدودی نیاز به فضای ذخیره‌سازی بیشتر را کاهش می‌دهد. پیام‌های نوتیفیکیشن سیستم آی او اس از طریق سرور اپل برای شما ارسال می‌شوند. این به شما اجازه می‌دهد بدون نیاز به باز کردن اپلیکیشن‌ها، پیام‌های نوتیفیکیشن را دریافت کنید. این همچنین فضای ذخیره‌سازی مورد نیاز در سیستم شما را هم کاهش می‌دهد.
از آنجا که گوشی‌سازهای متعددی از سیستم عامل اندروید استفاده می‌کنند و با توجه به ماهیت متن باز بودن آن، وجود چنین سرویسی در اندروید غیرممکن است. در صورتی که به این سرویس نیاز داشته باشید، پیام‌های شما فقط از طریق خود اپلیکیشن یا سرویس‌های متفرقه ارسال خواهند شد.
