سوخت تلسکوپ جیمز وب

سوخت تلسکوپ جیمز وب کی تمام خواهد شد؟

پس از پرتاب موفقیت‌آمیز James Webb توسط آریان 5، این سوال مطرح شده است که سوخت تلسکوپ جیمز وب کی تمام می‌شود؟ در ادامه با گجت نیوز همراه باشید.

پس از پرتاب انقلابی و موفقیت‌آمیز تلسکوپ فضایی جیمز وب یا JWST به فضا در روز کریسمس، ناسا اخبار غیرمنتظره‌ای در مورد آینده این تلسکوپ اعلام کرد. ماموریت علمی جیمز وب به طور قابل توجهی بیشتر از 10 سال به طول می‌انجامد. (چیزی بیش از دو برابر حداقل زمان برای آن)

سوخت تلسکوپ جیمز وب برای چند سال است؟

اوایل کار، پیش‌بینی می‌شد که جیمز وب برای 5 تا 10 سال عملیاتی شود، اما طبق آخرین تحلیل ناسا که امروز منتشر شد، این تلسکوپ احتمالاً سوخت کافی برای پشتیبانی از عملیات علمی برای مدت طولانی‌تر خواهد داشت.

به گفته ناسا، سوخت اضافی به لطف دقت موشک آریان 5 است که JWST هنگام پرتاب به فضا از آن استفاده می‌کرد. در واقع یکی از علل دیگر این اتفاق، دقت مانورهای تصحیح میانه اول و دوم است که به وب کمک کرد تا بتواند پنل‌های خورشیدی‌اش را زودتر از انتظار باز کند.

ناسا می‌گوید که دقت این مانورها باعث می‌شود تا تلسکوپ سوخت بیشتری داشته باشد تا بتواند موقعیت نهایی خود را برای رصد کیهان حفظ کند. با این وجود، آژانس فضایی هشدار داده است که «عوامل زیادی» می‌توانند در نهایت بر طول عمر JWST تأثیر بگذارند.

سوخت تلسکوپ جیمز وب

گسترش تحقیقات علمی یادآور تلسکوپ هابل است که به عنوان جد جیمز وب درنظر گرفته می‌شود. در واقع ناسا همان اوایل پیش بینی کرد که تلسکوپ هابل حدود 15 سال دوام خواهد آورد اما همان‌طور که می بینیم هنوز هم کار می‌کند. (بیش از 30 سال)

تفاوت اساسی میان هابل و جیمز وب این است که تلسکوپ هابل قابلیت سرویس شدن توسط فضانوردان را داشت در حالی که جیمز وب چنین قابلیتی ندارد. JWST که نور مادون قرمز را جمع‌آوری می‌کند، قادر به تصویربرداری از اجسام ۱۰ تا ۱۰۰ برابر کم‌نورتر از چیزی است که هابل می‌بیند.

از طرفی همان‌طور که گفتیم، دقت در مسیر پرتاب به جیمز وب امکان باز کردن پنل‌های خورشیدی‌اش را پیش از موعد مقرر داد. پس از جداسازی موشک آریان 5، قرار بود که پنل خورشیدی JWST 33 دقیقه پس از پرتاب، شروع به باز شدن کند اما طبق بیانیه مطبوعاتی ناسا، این اتفاق حدود 29 دقیقه طول کشید زیرا جیمز وب در موقعیت صحیحی قرار داشت.

ناسا می‌گوید که استقرار آرایه خورشیدی این تلسکوپ به صورت خودکار انجام شد اما استقرارهای آینده از جمله محافظ خورشید و بخش‌هایی از آینه اولیه آن تحت کنترل انسان خواهند بود.