کره شمالی دروازههای خود را روی تمام جهان بسته و مراودهای با دیگر کشورها ندارد، اما بد نیست درباره بازار خودرو کره شمالی اطلاعاتی کسب کنیم.
تا به حال به این موضوع فکر کردهاید که کدام کشور کمترین تعداد خودرو و مالک خودرو را دارد؟ کره شمالی با حدود 25 میلیون نفر جمعیت و تنها 30 هزار مالک خودرو، پایینترین مالکیت خودرو را داراست.
اوضاع بازار خودرو کره شمالی
در جهان امروز خودروسازان بزرگی وجود دارند که نام هر کدام ارزش خاص خودش را دارد. از فولکس واگن و تویوتا گرفته تا مرسدس بنز و فورد توانستهاند مورد توجه خاص مشتریان قرار بگیرند. در این میان نام برخی از کشورها پای ثابت صنعت خودروسازی جهان است. آمریکا، ژاپن، آلمان و کره جنوبی از جمله کشورهای توسعه یافته در زمینه خودرو هستند که در هر نقطه از جهان، محصولات خود را صادر کردهاند.
اما در این میان برخی از کشورهای مهجور هستند که نه با دیگر کشورها مراودات تجاری و دوستانه دارند و نه خودشان از پتانسیل و توان ساخت خودروهای با کیفیت برخوردار هستند. اینجاست که یاد خودروهایی همچون ترابانت میافتیم که پیش از جنگ سرد در آلمان شرقی تولید میشدند. این خودرو به علت فرهنگ کمونیستی کشور تولیدکنندهاش تا سالها با همان کیفیت و شکل و شمایل وارد بازار میشد. حال میتوانیم کره شمالی را نمونه دیگری بدانیم که چنین رویهای را در پیش گرفته است.
همانطور که گفتیم، در کره شمالی مالکیت همچون طلا گران بها و تنها در دست اشخاص معدودی است؛ به طوری که از 25 میلیون نفری که در این کشور عجیب زندگی میکنند، تنها 30 هزار نفر مالک خودرو هستند.
در کره شمالی بیش از هر چیز دیگری روی محصولات نظامی تمرکز میشود و در این میان جای تعجب نیست اگر ببینیم که خودروهای سبک و سنگین نظامی، پر رونقترین تولیدات این کشور را تشکیل میدهند. از جمله قدیمیترین خودروسازان کره شمالی، سانگری موتور پلنت است که فعالیت خود را در سال 1958 با کامیون سانگری-58 آغاز نمود.
طی سالهای اخیر، شرکت سانگری روی تولید خودروهای سبک و سواری نیز سرمایهگذاری کرده، اما متاسفانه اکثر محصولات این کمپانی کپیبرداری از روی نمونههای خارجی است و بازار خوبی هم نداشتهاند. شرکتهای دیگری که در کره شمالی و در صنعت حمل و نقل فعال هستند، عمده تمرکز و فعالیتشان، منحصر به تولید اتوبوس و سایر خودروهای حمل و نقل عمومی است.
از جمله شرکتهای مدرن خودروسازی کره شمالی میتوان به پیونگ وا اشاره کرد که با همکاری کره جنوبی، به واردات و مونتاژ خودروهای فیات ایتالیا و برلیانس میپردازد. حال این کمپانی خودروهای خود را به تقلید از روی خودروهای چینی میسازد و خودروهای چینی هم به تقلید از آمریکا، آلمان و کره به تولید خودرو مشغول هستند؛ یعنی کپی از کپی!
کره شمالی از زمانهای خیلی دور، عادت به بستن دروازههای کشور خود به روی سایر کشورهای جهان داشت. همین مسئله باعث شده تا در کره شمالی، خودروسازان با مشکلات جدی مواجه شوند. این اصل اثبات شده است که اگر در هر کاری رقابتی وجود نداشته باشد، آن کار محکوم به شکست است و این ماجرا دقیقا در مورد خودروسازان کره شمالی صدق میکند.
برخی از شهروندانی که از این کشور گریختهاند، گزارش میدهند که دولت کره شمالی در صنعت خودروسازی سیاست طراحی و کپیبرداری مو به مو دارد و در این مسیر از نمونههای خارجی کمک میگیرند. خودروسازان این کشور یک خودروی خارجی میخرند و با اوراق کردن آن و جداسازی اجزایش، دوباره آن را میسازند. این مسئله یعنی این که ممکن است در کره شمالی، خودرویی را ببینید که از نمای دور شبیه به جتای فولکس واگن است اما کیفیت آن تقریبا افتضاح است.
دولت کره شمالی اجازه نمیدهد وارداتی صورت بگیرد و به خودروسازان نیز اجازه تعامل با سایر کشورها را نمیدهد اما مقامات این کشور مالک خودروهای لوکس وارداتیاند و همین دال بر این است که خودشان هم به محصولات داخلیشان اعتماد ندارند. اگر در تعاملات سطح بالای کشورها نگاه کنید، تقریبا تمامی مقامات ارشد دولتها از خودروهای ساخت داخل استفاده میکنند، اما در کره شمالی ماجرا برعکس است.
در هر کشوری عدهای پیدا میشوند که عاشق خودروهای کلاسیک و قدیمی هستند و در این یک زمینه کره شمالی نیز همینطور است. یکی از پر طرفدارترین خودروهای کلاسیک این کشور ولگا روسی است که بین سالهای 1956 تا 2010 در روسیه تولید میشد. در کره شمالی کسانی که صاحب یکی از این خودروهای کلاسیک باشند، ثروتمند محسوب میشوند.