گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
یک شرکت بریتانیایی با ارائه فناوری جدید به دنبال جلوگیری از گسترش زباله‌های پلاستیکی و در عین حال، تامین سوخت خودروهای هیدروژنی است.
افزایش سریع سطح کربن دی‌اکسید را می‌توان بزرگ‌ترین تهدید برای حیات روی کره زمین در نظر گرفت، اما بی‌شک این تنها بحران محیط زیستی ناشی از فعالیت‌های انسان نیست. امروزه زباله‌های پلاستیکی مدام در بین اخبار رسانه‌های مختلف به چشم می‌خورند و عده بسیاری این پرسش را مطرح می‌کنند که چرا به‌جای تخلیه زباله‌های پلاستیکی در خاک‌چال‌ها، آن‌ها را جهت تبدیل به سوخت خودروهای هیدروژنی بازیافت نکنیم؟
به گفته شرکت هیدروژن اتوپیا اینترنشنال (Hydrogen Utopia International یا به اختصار HUI)، سالانه 368 میلیون تن پلاستیک به تولید می‌رسد. قسمت نسبتاً کمی از این حجم پلاستیک، در راستای جلوگیری از آسیب بیشتر به محیط زیست، به پروسه بازیافت راه پیدا می‌کند یا دور انداخته می‌شود. این درحالی است که انتظار می‌رود میزان تولید تا سال 2030 دو برابر و تا سال 2050 پنج برابر شود.
چطور از زباله‌های پلاستیکی، سوخت خودروهای هیدروژنی تامین می‌شود؟
شرکت بریتانیایی «پاور هاوس انرژی گروپ» (Powerhouse Energy Group International) با فناوری مخصوصی با نام Distributed Modular Generation یا به اختصار DMG، راهکاری برای کاهش شدت بحران زباله‌های پلاستیکی و بهره‌گیری از آن‌ها برای تامین سوخت خودروهای هیدروژنی را ارائه داده است. شرکت HUI نیز مجوز استفاده انحصاری از این فناوری در مجارستان، لهستان و یونان و استفاده غیر انحصاری در سایر نقاط جهان را کسب کرده است.
پاور هاوس بر این باور است که اگر امکان بازیافت پلاستیک و تبدیل آن به پلاستیک‌های دیگر مهیا باشد، باید این امر صورت بگیرد، اما بازیافت پلاستیک‌های آلوده می‌تواند سخت و هزینه‌بر باشد و همچنین محدودیت‌هایی در زمینه تعداد دفعات انجام این فرایند وجود دارد.
فناوری DMG این شرکت بریتانیایی، یک فرایند تبدیل حرارتی است که با قرار دادن مواد زائد در معرض حرارت شدید ولی بدون حضور اکسیژن (پیرولیز)، آن‌ها را به گاز تبدیل می‌کند. اینجا است که زباله‌های پلاستیکی مخلوط و خردشده که البته لزوماً تمیز نیستند، دیگر راهی خاک‌چال‌ها نمی‌شود. در عوض، به محفظه‌ای با دمای حدود 1000 درجه سانتی‌گراد منتقل می‌شود تا فوراً ذوب و تبدیل به گاز شود.
سپس اکسیدکننده‌ها افزوده می‌شوند و واکنش شیمیایی این‌ها، گاز مصنوعی یا «گاز سنتز» را به دنبال خواهد داشت. این نوع گاز حاوی مقداری مونوکسید کربن، دی‌اکسید کربن، متان (گاز طبیعی) و هیدروژن است. پس از اینکه این محفظه به شدت گرم با استفاده از گاز طبیعی روشن شد، مقدار کمی از گاز سنتز تولیدی، برای تامین انرژی آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گاز سنتز را می‌توان در پیشرانه‌های گازی سوزاند و در این قالب، می‌توان از 25 تن پلاستیک خردشده برای تولید 2.8 مگاوات ساعت الکتریسیته بهره برد. با این حال، اولویت این است که برای جداسازی هیدروژن از آن، روش دیگری مورد استفاده قرار بگیرد. هیدروژن در حالت خام خود، ناخالصی‌هایی نظیر قطران دارد که مانع استفاده از آن در سلول‌های سوختی می‌شود.
از این رو، هیدروژن در مرحله نهایی پالایش می‌شود تا به 99.999 درصد خلوص دست پیدا کند؛ کیفیت مناسب برای سوخت خودروهای هیدروژنی. علاوه بر این، فرآورده‌های جانبی مانند مقدار کمی خاکستر بی‌اثر (معادل 5 تا 10 درصد مواد اولیه) و نوعی خمیر غنی از هیدروکربن با قابلیت استفاده در پالایشگاه‌ها را با خود به همراه می‌آورد.
همچنین بخوانید:
شرکت HUI برای ساخت کارخانه اصلی خود در کنین لهستان برنامه دارد و انتظار می‌رود تا پایان سال جاری میلادی مجوزهای لازم را اخذ کند. واحدهای تولید این شرکت توانایی تولید 2.7 تن هیدروژن خالص مناسب برای سوخت از 40 تن زباله پلاستیکی را خواهند داشت. تنها 1.5 هکتار برای ساخت یک کارخانه مورد نیاز است و بنا بر ادعای HUI، واحدهای آن می‌توانند به راحتی با یک کارخانه دفع پسماند ادغام شود.
