راهنمای خرید تلویزیون مخصوص بازی؛ یک تلویزیون گیمینگ باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

در این مطلب به مهم‌ترین پارامترهای فنی در خرید یک تلویزیون گیمینگ می‌پردازیم که در تبلیغات و مشخصات درج شده، گمراه‌کننده به‌نظر می‌رسند.

به دلایل مختلف، امروزه یافتن یک محصول الکترونیکی ارزان اما پیشرفته، کاری تقریبا غیرممکن است. از سوی دیگر، تولیدکنندگان با افزودن فناوری‌های نوآورانه متعدد، به‌طور دائم در حال بهبود محصولات خود هستند. این موضوع برای محصولات مجهز به نمایشگرهای بزرگ نیز صادق است. بنابراین تصمیم داریم تا در این مقاله به شما در خرید تلویزیون‌های دسته گیمینگ کمک کنیم.

به‌طور طبیعی اولین اقدام برای انتخاب یک محصول در این رده، آگاهی از مشخصات نرم‌افزاری، سخت‌افزاری و فناوری‌های انتخابی است. تنها با تکیه بر دانستن فناوری‌های جدید این صنعت و درک معنای هر اصطلاح، می‌توانید بهترین تصمیم را در خرید تلویزیون گیمینگ منتخب خود اتخاذ کنید.

معمولا وقتی پای صحبت در مورد تلویزیون های گیمینگ به میان می‌آید، بسیاری از مشتریان صرفا بر دو ویژگی وضوح 4K و نرخ تجدید 120 هرتز متمرکز می‌شوند. اما در این میان، برندهایی وجود دارند که از این قابلیت‌ها برای گمراه کردن مشتریان خود استفاده می‌کنند. در واقع، اغلب مردم به تلویزیون‌هایی روی می‌آورند که صرفا با تجهیز به این دو ویژگی، در دیگر جنبه‌ها با کمبودهایی مواجه هستند.

با در نظر گرفتن الزامات اشاره شده در فوق که توسط گیمرها وجود دارد. بنابراین در ادامه به فاکتورهای مهم دیگر برای انتخاب بهترین گزینه در میان تلویزیون‌ های گیمینگ می‌پردازیم.

سه پارامتر مهم در انتخاب تلویزیون گیمینگ

پشتیبانی از HDMI 2.1

اگرچه در حال حاضر، بازی‌های چندانی از خروجی اصلی 120 هرتز در وضوح 4K پشتیبانی نمی‌کنند، اما در آینده‌ای نزدیک، کنسول‌های بازی نه‌تنها از این استاندارد، بلکه از رزولوشن 8K با فریم‌ریت 60 هرتز نیز پشتیبانی خواهند کرد. بدین منظور، تلویزیون‌های مخصوص بازی باید با پروتکل HDMI 2.1 سازگاری داشته باشند.

نسخه کامل رابط HDMI 2.1 می‌تواند حداکثر پهنای باندی تا سقف 48 گیگابیت بر ثانیه ارائه دهد. بنابراین، برای دو حالت 4K/120fps و 8K/60fps، انتقال ویدیو با وضوح و نرخ نوسازی بالا ایده‌آل خواهد بود.

در این راستا، یکی از اصطلاحات کلیدی که این ویژگی را توصیف می‌کند، فناوری نرخ نوسازی متغیر (Variable Refresh Rate) است که معمولا به‌‌عنوان VRR شناخته می‌شود. این واژه، برای توصیف وضعیتی استفاده می‌شود که خروجی صفحه بازی با توجه به محتوای در حال پخش، به‌طور مداوم در حال تغییر و سازگاری است. چنین امکانی تضمین‌گر آن است که نرخ فریم صفحه‌نمایش در حالت تازه‌سازی، با نرخ فریم ورودی مطابقت دارد.

در حال حاضر، کنسول سری ایکس Xbox، از فناوری VRR پشتیبانی می‌کند. اخیرا پلی‌استیشن نیز پستی را در وبلاگ خود منتشر کرده که در آن از پشتیبانی این قابلیت برای کنسول‌های خود در چند ماه آینده خبر داده است.

حتی اگر بازی‌ها به‌طور ذاتی از فناوری VRR پشتیبانی نکنند، کنسول بازی می‌تواند مشکلات ناشی از گسستگی صفحه را از طریق محاسبات مداوم در قالب نوسازی متغیر کاهش دهد. این امر هم‌چنین باعث می‌شود تا تلویزیون‌های هوشمندی که از پروتکل‌های VRR و HDMI 2.1 پشتیبانی می‌کنند، جلوه‌های نمایش تصویر بهتری را ارائه کنند.

با این‌حال، دریافت تاییدیه پشتیبانی از HDMI 2.1، برای سازندگان اجباری نیست. بنابراین، ممکن است برخی دستگاه‌های مجهز به این خروجی، لزوما از تمام مشخصات و پارامترهای رسمی HDMI 2.1 پشتیبانی نکنند.

به‌عنوان مثال، پهنای باند خروجی رابط HDMI 2.1 در پلی‌استیشن 5 به 32 گیگابیت بر ثانیه و در ایکس باکس سری ایکس به 40 گیگابیت بر ثانیه می‌رسد. بنابراین می‌توان گفت که اگرچه هر دو کنسول با پشتیبانی از این پروتکل عرضه شده‌اند، اما در عمل هیچ‌یک از آنها به استاندارد پهنای باند 48 گیگابیت در ثانیه که در روزهای اولیه معرفی HDMI 2.1 تبلیغ شده بود، نمی‌رسند.

بنابراین اگر کاربری هستید که تلویزیونی با وضوح 4K و 120 فریم را به‌عنوان یک شاخص کلیدی برای خرید در نظر دارید، باید یک تلویزیون هوشمند با قابلیت پشتیبانی کامل از HDMI 2.1 را انتحاب کنید. علاوه بر این، بسیاری از تلویزیون‌ها وجود دارند که به‌طور استاندارد با دو یا سه پورت خروجی HDMI 2.1 کامل عرضه می‌شوند.

تراشه دیکودر

مشتریان تلویزیون‌های هوشمند، در برخی مواقع بیش از حد استانداردهای نرم‌افزاری را ارزیابی می‌کنند. اما چیزی که در واقع از پارامترهای روی کاغذ پشتیبانی می‌کند، پیکربندی سخت‌افزاری خود دستگاه است. اگر می‌خواهید تلویزیونی با خروجی 4K و 120 فریم داشته باشید، نمونه‌های گیمینگ باید به سخت‌افزاری مجهز باشند که از این سطح پشتیبانی کنند.

به‌عنوان مثال، شیائومی تلویزیون Mi TV Q1 را در اوایل سال 2021 وارد بازار کرد. در لیست پارامترهای این محصول، اشاره شد که تلویزیون از خروجی تصویر 4K120Hz پشتیبانی می‌کند. در واقع خروجی تصاویر 120 هرتزی برای اجرا، به فناوری جبران و تخمین حرکت یا MEMC نیاز دارد.

Mi TV Q1 به رابط HDMI 2.1 و صفحه‌نمایش OLED با رزولوشن 4K مجهز است. این تلویزیون از پردازنده MT9611 مدیاتک و پردازنده گرافیکی Mali-G52 MP2 استفاده می‌کند که در عمل، از نرخ رمزگشایی تصویر 120 هرتز پشتیبانی نمی‌کند. به‌عبارت دیگر، شیائومی پشتیبانی از 4K120Hz را به‌دلیل برخورداری از خروجی HDMI 2.1 در لیست قرار داده است، اما کارت گرافیک این تلویزیون در عمل نمی‌تواند چنین نرخی را ارائه دهد.

به‌نظر می‌رسد که تلویزیون‌ های گیمینگ باید به جای 120 هرتز از فناوری MEMC 120 پشتیبانی کنند. MEMC در واقع مخفف عبارت Motion Estimate and Motion Compensation است. وظیفه این ویژگی، اضافه کردن یک فریم از قاب جبران حرکت بین دو فریم از تصویر است. این فرآیند باعث می‌شود تا صفحه‌نمایش عملکرد روان‌تری را به‌نمایش بگذارد.

صفحه‌نمایش

به غیر از رزولوشن و نرخ به‌روزرسانی، پارامترهای بسیاری وجود دارند که برای هر نوعی از تلویزیون‌های هوشمند حائز اهمیت هستند. از جمله آنها می‌تواند به حداکثر روشنایی، دقت و وسعت رنگ اشاره کرد.

از این جهت، در ابتدا باید الگوریتم‌های مورد استفاده در تلویزیون‌ها را درک کنیم. این مورد بر دو نوع است که شامل فناوری قدیمی دوتایی فرکانس HSR و عملکرد DLG می‌شود. در نسل گذشته این فناوری، با تنظیم زمان و کاهش جبران خودکار شارژ پیکسل در پنل، نرخ نوسازی دو برابر می‌شد. اما اکنون در عملکرد DLG، با اسکن دو ردیف پیکسل به‌طور همزمان، دستیابی به نرخ تازه‌سازی 120 هرتز ممکن شده است.

البته هم‌چنان محدودیت‌های بسیاری در این راه وجود دارند. بنابراین، نمی‌توان آنها را با تلویزیون های گیمینگی که به‌طور اختصاصی از نمایشگر 120 هرتز پشتیبانی می‌کنند، مقایسه کرد.

نتیجه‌گیری

گیمرها در حال تبدیل به خریداران اصلی تلویزیون‌های 4K120Hz هستند. به‌همین دلیل است که برندهای بیش‌تری سعی در پنهان کردن برخی از پارامترهای فنی دستگاه‌های خود دارند. با این‌حال، داشتن اطلاعاتی در مورد مشخصات مهم این نوع از تلویزیون‌ها به شما کمک خواهد کرد تا در خرید محصول مورد نظر خود تصمیم بهتری را اعمال کنید.