روسها در اوکراین با نوعی مین ضد زره ساخت آلمان به نام DM22 PARM روبرو شدند که توسط مدافعان اوکراینی کار گذاشتهاند.
به نظر میرسد آلمان شماری مین ضد زره DM22 PARM و DM31 PARM 2 برای اوکراینیها ارسال کرده که البته از شمار ارسالی آنها اطلاعی در نیست و پیشتر نیز هیچ خبری به تحویل چنین سلاحی اشاره نکرد. گرچه آلمان پیشتر گفته بود بیش از 2 هزار مین در انواع مختلف برای اوکراین ارسال میکند که بعید است از انواع ضد نفر باشند و همگی ضد تانک هستند. در این بین شمار نامشخصی از آنها نیز از خانواده PARM ساخت کمپانی آلمانی TDW میباشند.
این مینها اواخر دهه 1980 توسعه یافته و در دهه 1990 وارد خدمت شدند. منابع غیررسمی از تحویل بیش از 25 هزار واحد از آنها حکایت دارند. این دو مین در اصل یک پرتابگر راکت ضد زره هستند که با 3 پایه روی زمین مستقر شده و قابلیت چرخش 360 درجه داشته تا پس از تحریک ماشه توسط هدف، به سمت آن چرخیده و راکت را به سویش شلیک کند. برد راکت در PARM که با نام DM12 نیز شناخته میشود بین 2 تا 40 متر و در نسخه PARM 2 تا 100 متر میرسد.
سرجنگی به شدت انفجاری و ضد تانک DM22 میتواند تا 600 میلیمتری در زره تانک نفوذ کند، در حالی که برای DM31 توان نفوذ به 750 میلیمتری افزایش یافته است. از آنجا که راکت در ارتفاع کم پرواز کرده و با احتمال بسیار زیاد از کنار برخورد میکند، توان نفوذ کافی به زره تانکهای روسی را دارد. PARM 2 یک جستجوگر فروسرخ نیز دارد تا پس از تحریک، هدف را با کمک سنسور خود کشف و سپس راکت را به سمتش شلیک کند. راکت پیش از شلیک در حالت قائم قرار داشته و هنگام شلیک 90 درجه میچرخد تا به سمت هدف قرار گیرد. سرعت راکت در هر دو مدل 120 متر بر ثانیه است.
ماشه این مین یک کابل فیبرنوری 40 متری است که در جاده و در مسیر حرکت دشمن قرار میگیرد و در صورتی که تانک از رویش رد شد، مین تحریک میشود. راکت پس از شلیک و خروج از لوله بالکهای پایدار کننده خود را باز میکند تا پرواز باثباتی داشته باشد. به منظور افزایش ایمنی مین 5 دقیقه پس از نصب فعال میشود. همچنین برنامه ریزی میشوند که مثلا بین 1 ساعت تا حداکثر 40 روز فعال باشند و پس از این بازه به منظور خنثی شدن خطرشان، غیرفعال میشوند.