این فسیل باستانی، اسرار هیولاهای دریایی را برملا می‌کند

دیرینه‌شناسان با بررسی مجدد مجموعه‌ای از فسیل های باستانی که دهه‌ها قبل کشف شدند، درک بهتری از  هیولاهای دریایی منقرض شده به دست آورده‌اند.

در بین سال‌های 1976 تا 1990، محققان در کوه‌های آلپ سوئیس فسیل‌هایی را کشف کردند که از عصر تریاسه باقی مانده بودند و متعلق به ایکتیوسور (ichthyosaur) بودند؛ گونه‌ای از موجودات آبزی غول‌پیکر که 200 میلیون سال قبل می‌زیستند. تاکنون بخش بزرگی از حقایق زندگی این هیولاهای دریایی، یک راز باقی مانده بود؛ حالا اما تیم تحت رهبری مارتین سندر، با بررسی مجدد این فسیل های باستانی فراموش شده، به پاسخ رسیده‌اند.

ایکتیوسورها به نهنگ و دلفین شباهت داشتند و طبق برآورد دانشمندان، می‌توانستند به وزن 80 تن برسند؛ اما در واقع خزنده بودند. از این رو، به آن‌ها سوسمار ماهی هم گفته می‌شود. فسیل‌های کشف شده، متعلق به سه حیوان هستند و شامل اجزای دنده، مهره‌‌های ستون فقرات و یک دندان بزرگ می‌شوند.

سندر به طور خاص، این دندان را هیجان‌انگیز و طبق استاندارهای ایکتیوسورها، بسیار بزرگ توصیف کرده است. البته عظمت این دندان، لزوما به معنای غول پیکر بودن صاحب آن نیست. به باور محققان، جثه عظیم با سبک زندگی یک حیوان شکارچی (که مستلزم وجود دندان است)، سازگاری ندارد.

شاید ایکتیوسورها دندان‌های هیولاواری داشتند؛ اما چندان بزرگ‌تر از نهنگ‌های عنبر امروزی نبودند.

برآورد صورت گرفته روی بقایای ستون مهره‌های یکی از این سه حیوان هم از بلندی قامت 20 متری آن خبر می‌دهد که با طول یک نهنگ عنبر، همخوانی دارد.

این تصویر هنری، یک ایکتیوسور را در حال شکار نشان می‌دهد

جالب آنکه این فسیل های باستانی را هانز فرر و دانشجویانش از دانشگاه زوریخ، در ارتفاع 2800 متری ناحیه‌ای کشف کردند که امروزه به عنوان یک یخچال طبیعی شناخته می‌شود. او با اشاره به این موضوع، یادآور شده که چشم‌انداز یک منطقه طی میلیون‌ها سال، تا چه اندازه قابل تغییر است.

به قول سندر، حتی شاید فسیل‌های بیشتری از این هیولاهای دریایی باستانی، در ارتفاعات آلپ باقی مانده باشد.