ارتش کشور ایالات متحده آمریکا چندین شرکت و پیمانکار را برای ساخت راکتورهای هسته ای قابل حمل فرا خوانده است. برای کسب اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب مراجعه نمایید.
هر سازمانی باید میزان دیاکسید کربن تولیدی خود را کاهش دهد و ارتش ایالات متحده آمریکا نیز از این قاعده مستثنی نیست. این کشور به عنوان یکی از بزرگترین خریداران و مصرف کنندگان سوختهای فسیلی، فرصتهای زیادی برای بهبود دارد. با این حال، گفتن آن آسانتر از انجام آن است و صد البته که همه میخواهند در مواقع احتمالی مرگ و زندگی انرژی زیادی در دسترس داشته باشند.
انرژی هسته ای قابل اتکا بوده و میتواند مقادیر بسیار زیادی انرژی، یک تا پنج مگاوات، تولید کند؛ اما برای در دسترس قرار دادن آن در صحنه عملیاتها، باید قابل حمل نیز باشد! ارتش ایالات متحده آمریکا برای برای جامع عمل پوشاندن به این ایده، شرکت BWX Technologies و سایر پیمانکاران را برای ساختن راکتورهای هسته ای قابل حمل نسل چهارمی فرا خوانده است.
این طرح مستلزم ساخت یک راکتور هستهای بوده که به اندازه کافی کوچک باشد تا در یک کانتینر حمل و نقل به طول شش متر برای حمل و نقل آسان قرار گیرد؛ همچنین راه اندازی آن باید ساده باشد و در حالت ایده آل، ظرف یک هفته پس از زمان حمل و نقل آماده استفاده شود.
راکتورهای هسته ای قابل حمل را میتوان در مناطقی که خالی از سکنه شدهاند مستقر کرد و امیدوار بود که خودشان فاجعهای به بار نیاورند. این ایده اطمینان بخش نبوده و دشمنان میتوانند آن را مورد هدف قرار دهند، اما مدیریت ریسک از زمانی که این ایده در دهه شصت و هفتاد میلادی مورد توجه قرار گرفت، بسیار پیشرفت کرده است.
سوخت مصرفی همچین راکتورهایی نیازمند غنیسازی زیاد نیست و کمتر رادیو اکتیوی خواهند بود و سازههای مهار و تکنولوژی نیز این روزها بسیار بهتر شدهاند. وزارت دفاع ایالت متحده آمریکا عنوان کرده که اگر حتی سازههای مهار این راکتورها از کار بیفتد، باز هم شاهد فاجعه آنچنانی نخواهیم بود.
الکتریکی کردن فعالیتهای ارتش مدت زمان زیادی طول خواهد کشید، اما داشتن مقادیر زیادی نیروی الکتریکی میتواند مفید باشد. این راکتورها همچنین میتوانند انرژی مورد نیاز جنگ افزارهای انرژی هدایت شده مانند لیزرها و پرتوهای مایکروویوی را تأمین کند.