علی خادمحسینی به همراه تیمی از محققین بینالمللی، موفق به ساخت میکروسوزن چشمی برای کاهش عوارض و مشکلات رایج در فرآیند تزریق دارو به چشم شدند.
برای درمان برخی از بیماریها، لازم است تا داروی تجویز شده را با دقت به چشم خود تزریق کنیم. این فرآیند در عین وحشتناک بودن، ممکن است عوارضی را نیز در پی داشته باشد. برای مثال، عفونتی باکتریایی به نام اندوفتالمیت وجود دارد که در اثر ورود باکتری به نقطهای که سوزن وارد آن شده، ایجاد خواهد شد. همچنین این احتمال وجود دارد که تزریق مکرر دارو به بافت چشم نیز آسیب بزند و بدتر از آن، سلولهای تومور میتوانند از طریق حفره بهوجود آمده ناشی از سوزن، شناور شده و به بخشهای دیگر نیز سرازیر شوند. اینجاست که ابتکار جدید محققان در ساخت میکروسوزن چشمی میتواند بسیاری از مشکلات سابق را برطرف کند.
اکنون تیمی متشکل از محققان بینالمللی، سیستم جدید و بهتری را برای انتقال بدون عوارض دارو به چشم طراحی کردهاند. با ارائه روش جدید این تیم که در آزمایشهای بالینی موفقیتآمیز بوده، میکروسوزن های چشمی جایگزینی جدید و کمخطر برای نمونههای پیشین خواهند بود.
موفقیت محقق ایرانی در ساخت میکروسوزن چشمی
علی خادمحسینی، محقق ایرانی موسسه نوآوری زیستپزشکی تراساکی درباره این ابتکار گفت:
پیشرفت جدید درمانی در حوزه دارورسانی میتواند از بروز مشکلات مربوط به استفاده از سوزن برای درمان بیماریهای چشم جلوگیری کند.
اصطلاح علمی تزریق چشمی، «تزریق داخل زجاجیه» نام دارد، زیرا دارو در این بخش (مایع ژلمانند پر کننده کره چشم) قرار میگیرد. از این روش برای درمان برخی از بیماریها از جمله دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن و بیماریهای چشمی مرتبط با دیابت استفاده میشود.
در حال حاضر، تنها روش درمانی موجود، تزریق چندگانه دارویی ژلمانند بهنام “anti-VEGF” در چشم است. بنابراین، محققان بهجای تکیه بر تزریقهای متوالی و عفونتزا، یک میکروسوزن بسیار نازک ایجاد کردند که در واقع با ماندگاری در چشم، در نهایت تجزیه زیستی خواهد شد.
این میکروسوزن از یک پلاگ هیدروژل استفاده میکند تا بهوسیله انسداد سوراخ تزریق، به تدریج دارویی که در داخل ناحیه چشم قرار گرفته را آزاد کند. در تصویر زیر میتوانید شکل ظاهری این فرآیند را مشاهده کنید.
علی خادمحسینی، محقق ایرانی در کنار دیگر همکاران خود که اکثرا از موسسات مستقر در کرهجنوبی بر روی این روش کار میکنند، سیستم جدید را به چند روش آزمایش کردند. آنها در ابتدا میکروسوزنها را به چشمهای بریده شده خوکها تزریق کردند. این آزمایش نشان داد که پس از تزریق، حفره ایجاد شده بهطور کامل پوشانده شده و دارو مطابق پیشبینیها، از طریق چشم پخش میشود.
سپس، تیم محققین یک قدم فراتر رفتند و میکروسوزن را در چشم خوکهای زنده تزریق کردند. در نتیجه این عمل، هیچ نشت یا التهابی در محل تزریق ایجاد نشد و نوک سوزن پس از گذشت هفت روز همچنان به طور ایمن در جای خود قرار گرفته بود.
محققان در مقاله جدید خود نوشتهاند:
قابل توجه است که علائم فلورسنت (داروی مدل) رودامین B حتی در بافتهای عمیقتر شبکیه و اپیتلیوم رنگدانه شبکیه، در دورترین نقطه از نوک میکروسوزن چشمی نیز رویت شد.
طبق معمول در راه انجام این نوع از آزمایشات، راهی طولانی برای دستیابی عمومی به میکروسوزن چشمی خودتزریق را خواهیم داشت. این طرح به مطالعات طولانیتری در مدلهای حیوانی برای اطمینان از جوانب ایمنی نیاز داشته و در نهایت باید تحت آزمایشهای بالینی قرار گیرد تا بهطور کامل تایید شود.
در صورت موفقیت این میکروسوزن چشمی و عرضه آن، یافته هیجانانگیز محققان بهعنوان روشی آسانتر برای رفع یک مشکل وحشتناک جایگزین خواهد شد.