گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
بیشترین سرمایه گذار ارز دیجیتال طبق بررسی UNCTAD متعلق به دو کشور روسیه و اوکراین است. این در حالی است که دو کشور در حال جنگ با یکدیگر هستند!
هر کشور، رویکردی متفاوت در برابر رمز ارزها اتخاذ کرده است. در بیشتر کشورهای دنیا، این نوع دارایی‌ها در وضعیتی «نه قانونی و نه غیر قانونی» قرار دارند و تقریبا بلاتکلیف هستند. در برخی نظیر چین آن‌ها به طور کامل غیر قانونی اعلام شده‌اند و در تعدادی دیگر، در موارد استثنا، داد و ستد می‌شوند. تا امروز حتی دو کشور (السالوادور و جمهوری آفریقای مرکزی) بیت کوین را به عنوان یک پول قانونی و رسمی، شبیه پول رایج کشور، اعلام کرده‌اند. اما بیشترین سرمایه گذار ارز دیجیتال متعلق به کدام کشورها است؟
بر اساس جدیدترین آماری که کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) منتشر کرده، به طور نسبی، بیشترین سرمایه گذار ارز دیجیتال متعلق به دو کشور اوکراین و روسیه است. این یعنی بخش بیشتری از مردم آن‌ها کاربر رمز ارز هستند، اما از نظر عدد نهایی (تعداد کل سرمایه گذار) فهرست متفاوت است. در گزارش UNCTAD همچنین آمده است که کنیا بالاترین نسبت ساکنان دارای رمز ارز را در مقایسه با سایر کشورهای آفریقایی دارد.
کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد ضمن انتشار این گزارش اعلام کرد برای مقابله با افزایش استفاده از ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده، می‌توان قوانینی نظیر دریافت مالیات از مبادلات در نظر گرفت تا مردم کمتر به تبادل مالی با استفاده از نوع دارایی‌ها راغب باشند.
بالاترین نسبت سرمایه گذار ارز دیجیتال متعلق به دو کشور جنگ‌زده است
گزارش UNCTAD نشان داد 8.5 درصد مردم کنیا کاربر رمز ارزها هستند که بیشترین نسبت بین تمام کشورهای آفریقایی است. اما این کشور در سطح جهانی، بر اساس معیار بیشترین نسبت سرمایه گذار ارز دیجیتال، در رتبه پنجم قرار می‌گیرد. در رتبه اول تا چهارم به ترتیب اوکراین (12.7 درصد)، روسیه (11.9 درصد)، ونزوئلا (10.3 درصد) و سنگاپور (9.4 درصد) قرار دارند. فهرست کامل به صورت زیر است:
- اوکراین: 12.7 درصد
- روسیه: 11.9 درصد
- ونزوئلا: 10.3 درصد
- سنگاپور: 9.4 درصد
- کنیا: 8.5 درصد
- آمریکا: 8.3 درصد
- هند: 7.3 درصد
- آفریقای جنوبی: 7.1 درصد
- نیجریه: 6.3 درصد
- کلمبیا: 6.1 درصد
- ویتنام: 6.1 درصد
- تایلند: 5.2 درصد
- انگلستان و ایرلند شمالی: 5 درصد
- برزیل: 4.9 درصد
- پاکستان: 4.1 درصد
- فیلیپین: 4 درصد
- کره جنوبی: 3.8 درصد
- پرو: 3.7 درصد
- بلاروس: 3.7 درصد
- استرالیا: 3.4 درصد
همانطور که آمار نشان می‌دهد، در قاره آفریقا پشت سر کنیا آفریقای جنوبی با 7.1 درصد قرار دارد. در نیجریه به عنوان یکی از بزرگترین بازارهای رمز ارز در کل جهان، نسبت بیشترین سرمایه گذار ارز دیجیتال کمی پایین‌تر و 6.3 درصد است. در سطح جهانی، این دو کشور آفریقایی به ترتیب در رتبه هشتم و نهم قرار دارند. بین 20 کشوری که مورد بررسی قرار گرفته‌اند، استرالیا دارای کمترین سهم است و فقط 3.4 درصد مردم آن کاربر ارز دیجیتال هستند.
نتیجه‌گیری‌های UNCTAD از بررسی کاربران کریپتویی
در گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد آمده از آن جایی که رمز ارزها کانالی جذاب برای ارسال حواله هستند، محبوبیت زیادی به دست آورده‌اند. این یعنی سهولت در ارسال پول، جذابیت بالاتری نسبت به سرمایه گذاری و کسب سود صرفا با خرید یا ترید کریپتو داشته است.
UNCTAD اعلام کرده است که افراد با درآمد متوسط از کشورهای در حال توسعه ولی تحت تاثیر تورم، به منظور محافظت از پس انداز خانوارها خود اقدام به سرمایه گذاری در رمز ارزها می‌کنند. به ادعای این رکن فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، استفاده از ارزهای دیجیتال ممکن است به بی‌ثباتی مالی منتهی شود. علاوه بر این، رمز ارزها با وجود داشتن کاربردهای خوب، به طور بالقوه یک کانال جدید برای جریان‌های مالی غیرقانونی باز می‌کنند.
به عقیده UNCTAD، در نهایت اگر کنترلی روی رمز ارزها وجود نداشته باشد، آن‌ها ممکن است تبدیل به طور گسترده تبدیل به ابزاری برای پرداختن شوند، به طوری که حتی (به شکل غیر رسمی) جایگزین ارزهای داخلی شوند و حجم تبادل بالاتری نسبت به آن‌ها پیدا کنند. اگر چنین اتفاقی رخ بدهد، حاکمیت پولی کشورها به خطر خواهد افتاد. همچنین استفاده از استیبل کوین‌ها (رمز ارزهای متکی به دیگر دارایی‌ها نظیر دلار آمریکا) بیشترین خطر را در کشورهای در حال توسعه با تقاضای برآورده نشده برای ارزهای ذخیره به وجود خواهند آورد.
اما توصیه این رکن فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای مقابله با تهدیدهای نام برده چه بوده است؟ مهمترین اقدام به نظر آن ثبت اجباری صرافی‌ها و کیف پول‌های کریپتویی است. دو راهکار دیگر اعمال هزینه ورودی برای پلتفرم‌های خرید و فروش و همچنین اخذ مالیات بر معاملات ارزهای دیجیتال محسوب می‌شوند. به عبارتی هر شرکت به منظور راه‌اندازی بستری برای خرید و فروش رمز ارزها، مجبور به پرداخت هزینه‌ای مشخص باشد. دو توصیه دیگر آن محدود کردن تبلیغات ارزهای دیجیتال و صدور ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) توسط دولت‌ها بوده است. UNCTAD در گزارش خود مدعی شد با اجرایی کردن این موارد، استفاده از ارزهای دیجیتال دیگر به اندازه الان برای مردم جذاب نخواهد بود!
