گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این مقاله قصد داریم به بررسی چند مورد از جالب ترین اکتشافات علمی که در اولین ماه از سال 2022 به ثبت رسیده‌اند، بپردازیم.
ما در یک برهه زمانی شگفت‌انگیز از عرصه علم و فناوری زندگی می‌کنیم که هر روز پیشرفت‌ها، اختراعات و اکتشافات بی‌شماری توسط دانشمندان به ثبت می‌رسند. در همین حین، در سرتاسر جهان تعداد بی‌شماری از دانشمندان در حال کاوش در مورد موضوعات مختلف هستند تا رازهای پنهان شده در جهان را آشکار کنند.
طبق گزارش مجله اسمیتسونیان، تا سال 2014، تقریباً 1.8 میلیون مقاله علمی در 27000 مجله در هر سال منتشر می‌شد. این آمار تقریباً برابر انتشار روزانه 5000 مقاله است که هر کدام حاوی اطلاعات جالب، مفید، و جدیدی هستند که درک غنی‌تری از عالم طبیعت به ما می‌دهند. با توجه به پیشرفت‌های روز افزون پژوهشگران در عرصه اکتشافات علمی، این اعداد به افزایش خود ادامه خواهند داد.
حتی اگر تمام مدت زندگی خود را وقف مطالعه مقاله‌های علمی کنید، بازهم قادر نخواهید بود تمام مقالات علمی منتشر شده تاکنون را مطالعه کنید. شما باید هر هفده ثانیه بدون وقفه یک مقاله بخوانید تا بتوانید از تمام اسرار خلقت که تاکنون کشف شده‌اند آگاه شوید.
یک راه دیگر نیز برای خواندن تمام مقالات علمی منتشر شده وجود دارد؛ متوقف کردن زمان! ولی از آنجا که هیچیک از راه‌های ذکر شده شدنی نیستند، شما چاره‌ای به جز خواندن تنها تعدادی از مقالات برتر منتشر در سراسر جهان را ندارید. بنابراین اگر احساس می‌کنید که به کسب دانش و اطلاعات در مورد اکتشافات علمی و مباحث عرصه دانش و فناوری علاقه‌مند هستید، فهرست 12 مورد از اکتشافات علمی در ژوئیه 2022، می‌تواند شروع خوبی برای سفر علمی شما باشد.
1. واقعیت مجازی به مردم کمک می‌کند بر فوبیا غلبه کنند
خوشبختانه، جهان طی چند ده هزار سال اخیر به طور قابل توجهی از لحاظ امنیت ایمن‌تر شده است، به طوری که فرصت‌ها برای تجربه موقعیت‌های ترس‌آور کاهش یافته‌اند. با این حال هنوز هم شرایطی وجود دارند که می‌توانند برای افراد ترسناک باشند.
در دنیایی که خطر ممکن است به قیمت جان شما تمام شود، منطقی است که نسبت به خطر محتاط باشید. اما گاهی پاسخ افراد به ترس ممکن است بیش‌از حد معقول باشد. بخش قابل توجهی از جمعیت جهان با حداقل یک ترس غیرمنطقی زندگی می‌کنند که پیامدهای آن بر زندگی آنها تأثیر منفی می‌گذارد. به این نوع ترس اغراق‌آمیز و غیرمنطقی فوبیا گفته می‌شود.
فوبیا انواع مختلفی دارد و اکثر فوبیا ها معمولا در سنین کودکی، نوجوانی، یا اوایل بزرگسالی به وجود می‌آیند. فوبیا ممکن است ناشی از یک تجربه استرس‌زا یا رخ دادن یک حادثه ترسناک باشد. فوبیا حتی ممکن است به دلیل اینکه یکی از والدین یا اعضای خانواده مبتلا به آن هستند در کودکان نیز به‌وجود بیایند و آنها داشتن ترس را از بزرگترهای خود یاد بگیرند.
روش‌های مختلفی برای درمان فوبیا وجود دارد که شاید رایج‌ترین آنها مواجهه درمانی باشد. این کار با قرار دادن بیمار در موقعیتی کار می‌کند که باید با چیزی که از آن می‌ترسد روبرو شود. اکنون، محققان دانشگاه اوتاگو، شامل کرایست‌چرچ، مطالعه جدیدی را در مجله روانپزشکی استرالیا و نیوزلند منتشر کرده‌اند که در آن استفاده از یک برنامه واقعیت مجازی به نام oVRcome برای ارائه درمان مواجهه دیجیتالی مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
این نرم افزار که به عنوان یک اپلیکیشن در گوشی شما نصب می‌شود، شدت فوبیای شما را برای طراحی یک برنامه نوردهی مناسب در نظر می‌گیرد. نتایج این مطالعه به حدی موفقیت‌آمیز بود که فوبیای برخی از شرکت کنندگان تنها پس از شش هفته، از علائم متوسط یا شدید به علائم خفیف تبدیل شد.
2. سیگنال‌های رادیویی ضربانی در اعماق کیهان دریافت شد
طبق گزارشات اخیر، ستاره شناسان سیگنال های رادیویی از یک کهکشان در فاصله میلیاردها سال نوری از زمین را شناسایی کردند که به ضربان قلب انسان شبیه است. این سیگنال‌ها به طور پیوسته دریافت می‌شوند و مدت هر یک از آنها سه ثانیه است که به ضربان قلب انسان شباهت دارد.
این ضربان‌ها معمولاً فقط چند هزارم ثانیه طول می‌کشند، اما انرژی بیشتری نسبت به خورشید در یک سال در آن زمان آزاد می‌کنند. برای مدت طولانی، کاملاً مشخص نبود که این ضربان‌ها کجا و چگونه تولید می‌شوند. این تا حد زیادی به دلیل این واقعیت است که آنها اغلب از مناطق دور در کهکشان‌های دیگر می‌آیند و بسیار کوتاه هستند و حتی گاهی فقط یک بار رخ می‌دهند.
اولین سیگنال رادیویی ضربانی (FRB) از محلی که از کهکشان خودمان سرچشمه می‌گیرد در سال 2020 شناسایی شد و به اخترشناسان اجازه داد تا منشاء را به یک مگنتار، نوعی ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی فوق العاده قوی، ردیابی کنند. این سیگنال رادیویی جدید با نام FRB 20191221A برای اولین بار توسط تلسکوپ رادیویی CHIME در سال 2019 شناسایی شد و نتایج مطالعه آن به تازگی در مجله Nature منتشر شده است.
این سیگنال ضربانی خاص دارای تعدادی ویژگی جالب است که آن را شاید منحصر به فردترین FRB کشف شده در هر زمان می‌کند. این مورد ضربان‌هایی دارد که تقریباً هزار برابر بیشتر از همتایان خود است. علاوه بر این، به طور متناوب با یک الگوی انفجاری که هر 200 میلی ثانیه تکرار می‌شود، با ریتمی که بی شباهت به ضربان قلب نیست، ضربان دارد.
3. برخورد سیارک ها با زمین موادی شبیه الماس ایجاد می‌کند
در حالی که علم به ما امکان ایجاد الماس مصنوعی در آزمایشگاه را داده است، این سنگ های قیمتی براق مدت ها قبل از اینکه ما به حقایق اطراف خود دست یابیم در طبیعت وجود داشته‌اند. در واقع، برای ساخت الماس مصنوعی ابتدا باید یک قطعه الماس طبیعی داشته باشید تا به عنوان نقطه هسته عمل کند. در نهایت، وجود الماس‌های طبیعی یک نیاز اساسی است.
الماس‌ها معمولاً در اعماق سطح زمین در محیطی با گرما و فشار شدید تشکیل می‌شوند، اما به‌تازگی مشخص شده است که در جهان بیش از یک راه برای تشکیل آنها وجود دارد. برخورد سیارک‌ها گرما و فشار را به صورت عنصر اولیه به همراه می‌آورد و شرایطی را ایجاد می‌کند که می‌تواند منجر به تولید الماس شود.
یک تیم بین‌المللی از دانشمندان، اخیراً مطالعه‌ای را در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر کرده‌اند که تأیید می‌کند یک سیارک 50000 ساله هنگام فرود بر روی سیاره ما، مواد جدیدی شبیه الماس ایجاد کرده است. این اولین بار نیست که ما شاهد این نوع فرآیند در منظومه شمسی خود هستیم.
در واقع، مطالعه‌ای که در مارس 2022 منتشر شد، نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از سطح عطارد ممکن است پر از غبار الماس باشد. البته، رسیدن به عطارد برای مطالعه آن الماس ها کار بزرگی خواهد بود، بنابراین منطقي‌ترین راه این است که شروع به کشف الماس‌های نزدیک‌تر کنیم. دانشمندان دریافتند که الماس‌های ایجاد شده توسط سیارک‌ها با زمین، یک ماده گرافن مانند جدید دارند که می‌تواند راهی برای توسعه مواد جدید را فراهم کند.
پروفسور کریستوف سالزمن، یکی از محققان پروژه پیدایش این الماس‌ها در مصاحبه‌ای گفت: «با رشد لایه‌های تشکیل دهنده این الماس‌ها می‌توان موادی را طراحی کرد که بسیار سخت و انعطاف پذیر هستند. آنها همچنین ممکن است دارای خواص الکترونیکی قابل تنظیم از یک هادی به یک عایق باشند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت این مورد از اکتشافات علمی روزنه‌های نوینی را به روی مواد کربنی جدید با خواص مکانیکی و الکترونیکی باز کرده است که ممکن است منجر به کاربردهای جدیدی از ساینده ها، صنعت الکترونیک، نانوپزشکی و فناوری لیزر شود.»
4. پرها دایناسورها را در دوران انقراض تریاس گرم نگه می‌داشتند
دوره دایناسور ها و نحوه انقراض آنها یکی از مباحث مورد علاقه برای بسیاری از مردم است. گونه دایناسورها تقریبا ۲۳۵ میلیون سال پیش در دورهٔ تریاس پسین به وجود آمد. آنها پس از رویداد انقراض تریاس-ژوراسیک به جانوران برتر در خشکی تبدیل شدند و تا آخر دوره کرتاسه بر روی خشکی‌های موجود در کره زمین سلطنت کردند.
پس از انقراض کرتاسه-پالئوژن، بیشتر آنها به غیر از دو نژاد پرندگان و تمساح‌ها منقرض شدند و زمان سلطه آنها به پاین رسید. انقراض تنها منحصر به دایناسورها نبود و علاوه‌بر آنها 75 درصد از حیات بر روی کره زمین نیز نابود شد.
با وجود این انقراض دست جمعی، گروهی از دایناسورها به نوعی زنده ماندند و تا 135 میلیون سال آینده بر جهان حکومت کردند. این که چگونه آنها توانستند زنده بمانند در حالی که بسیاری از همنوعانشان منقرض شدند، موضوع مطالعه اخیر بود که در مجله Science Advances منتشر شد. نتایج آن مطالعه نشان می‌دهد که راز موفقیت آنها به ماهیت رویداد انقراض و پوشش پرهای موجود بر روی بدن آنها باز می‌گردد.
مجموعه ای از فوران‌های آتشفشانی در جهانی با پمپاژ گازها به جو، چرخه مرگ و انقراض را بر روی زمین آغاز کرد. دی اکسید کربن در نهایت باعث شد تا سیاره زمین به میزان قابل توجهی گرم شود، اما قبل از آن، آئروسل‌های گوگرد نور خورشید را مسدود می‌کردند و زمستان‌هایی را ایجاد می‌کردند که می‌توانست دهه‌ها سال طول بکشد.
بسیاری از حیواناتی که با آب و هوای نسبتاً گرم سازگار شده بودند، نمی‌توانستند این وضعیت را تا زمانی که گوگرد اتمسفر از بین می‌رفت تحمل کنند، اما دایناسورهای پردار می‌توانستند. این مجموعه‌ای از فرصت را برای دایناسورهای پر دار و سازگار با شرایط به‌وجود آورد و اینگونه آنها در مقابل انقراض ایستادگی کردند.
5. حمله نهنگ های قاتل به کوسه های سفید بزرگ
جنگ بر سر قدرت تنها یک مسئله انسانی نیست! این موضوع در میان جانداران آبزی و حیوانات نیز جریان دارد. اینگونه که به نظر می‌رسد نهنگ‌های قاتل برای به‌دست آوردن سلطنت اقیانوس‌ها در حال تلاش برای نابودی کوسه‌های سفید هستند.
نام‌گذاری «نهنگ قاتل» تنها یک نام بی‌معنا نیست، بلکه باید آن‌را به‌عنوان یک هشدار در نظر گرفت. نهنگ‌های قاتل نمونه‌ای کامل از حیواناتی هستند که ظاهری لطیف و آرام دارند، اما در واقع هر چیزی هستند به جز موجوداتی آرام! به‌خصوص اگر شما یک کوسه سفید بزرگ باشید. نتایج تحقیقات اخیر در آفریقای جنوبی نشان می‌دهد که دو نهنگ قاتل به طور سیستماتیک در حال شکار کوسه‌های سفید بزرگ در این منطقه هستند و کوسه‌های ترسیده به دنبال راهی برای فرار می‌گردند.
دانشمندان با بررسی آثار درگیری بر روی لاشه کوسه‌های سغید در ساحل، دلیل مرگ آنها را حمله نهنگ قاتل گزارش کرده‌اند. نتایج این مطالعه که در مجله آفریقایی علوم دریایی منتشر شد، نشان داد که جمعیت کوسه‌های سفید بزرگ کاهش یافته که یکی از دلایل این کاهش به قتل رسیدن به دست نهنگ های قاتل است.
کوسه های سفید باقی مانده شروع به برنامه ریزی برای زنده ماندن کرده‌اند و هر زمان که نهنگ‌های قاتل را می‌بینند از منطقه فرار می‌کنند. نهنگ های قاتل نه تنها کوسه‌ها را می‌کشند، بلکه کبد و در برخی موارد دیگر اندام‌های آنها را نیز از بدنشان خارج کرده و به‌عنوان یک وعده غذایی می‌خورند. این به این دلیل است که کبد بخش قابل توجهی از بدن کوسه را تشکیل می‌دهد و مواد مغذی زیادی دارد.
این قتل وحشیانه کوسه‌های سفید بزرگ سبب شده وحشت تمام فیلم‌های ترسناک اقیانوسی که درباره آنها ساخته شده است از بین برود و دانشمندان به این موضوع پی ببرند که ما در واقع باید از ابتدا از نهنگ‌های قاتل می‌ترسیدیم.
6. خنک کردن اعصاب می‌تواند باعث تسکین درد شود
وجود درد بسیار شبیه به وجود ترس است، هر دو پاسخی طبیعی به خطر بالقوه و هشداری از بدن ما هستند مبنی بر اینکه هر کاری که انجام می‌دهیم ممکن است برای ادامه حیات ما خوب نباشد. اگر دست خود را روی چیزی داغ یا تیز بگذارید، بدن یک عکس‌العمل سریع در برابر آن درد نشان می‌دهد. با این حال، بدن ما گاهی اوقات به‌جای عکس‌العمل سریع، یک ری‌اکشن تدریجی نشان می‌دهد که باعث وجود درد مکرر در بدن خواهد شد؛ مانند درد پس از عمل.
ما خوش شانس هستیم که در زمانی زندگی می‌کنیم که داروهای بیهوشی و مسکن برای کمک به کاهش درد وجود دارند. هر دو بااینکه برای کاهش درد مفید هستند، اما جنبه‌های منفی خود را نیر دارند. سرکوب‌کننده‌های درد، به‌ویژه مواد افیونی، می‌توانند خطرناک باشند و به‌صورت قابل‌توجهی منجر به اعتیاد شوند. این موضوع سبب شده که دانشمندان به جستجوی روش‌های جایگزین برای درمان درد باشند.
در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Science منتشر شده است، دانشمندان روش جدیدی را برای کاهش دردهای جراحی ارائه کرده‌اند. آنها به جای استفاده از مواد شیمیایی برای مختل کردن سیگنال‌های ارسال شده توسط اعصاب حسی، از دما استفاده کردند. یک سیم‌پیچ قابل جذب زیستی که از مواد مشابه بخیه‌های موقت ساخته شده بود، دور یک عصب پیچیده شد. کانال‌های موجود در سیم پیچ عصب را خنک می‌کنند تا فعالیت آن را کاهش دهند.
با کاهش دما، فعالیت اعصاب کاهش یافته و در نهایت متوقف می‌شود. در آزمایش‌های اولیه بر روی موش‌ها، دانشمندان توانستند هفت برابر فشار طبیعی را قبل از شروع پاسخ درد اعمال کنند. اگر دانشمندان بتوانند یک نسخه از این سیستم خنک‌کننده برای اعصاب انسانی نیز تهیه کنند، می‌توان آن را در پایان عمل جراحی برای تسکین درد استفاده کرد.
7. کشف بقایای سالم یک بچه ماموت یخ‌زده شده در یخ‌های کانادا
طی تغییرات آب و هوایی و شرایط محیطی نامناسب، بسیاری از گونه‌های طبیعی و حیوانی منقرض شدند و تنها فسیل یا ردپایی از آنها به جای مانده است. ماموت پشمالو نیز از جمله گونه‌های حیوانی بود که در میان آنها وجود داشت، یک حیوان عاج‌دار که شبیه فیل‌های امروزی بود. با این تفاوت که او با یک خز ضخیم و زیبا پوشیده شده بود.
ماموت ها در آغاز دوره پلیوسن در حدود ۵ میلیون سال پیش به وجود آمدند و تا حدود ۴۰۰۰ سال پیش نیز به بقای خود ادامه می‌دادند. زیستگاه آنها عمدتا در آمریکای شمالی، اروپا و شمال آسیا همانند سیبری بوده است. محققان بر این عقیده‌اند که این جانوران که در اواخر عصر یخبندان در کره زمین می‌زیستند، احتمالا به علت عدم دسترسی به آب شیرین منقرض شده‌اند.
بر خلاف بسیاری از حیوانات منقرض شده دیگر، دانشمندان توانستند علاوه‌بر فسیل، چندین نمونه کامل از این موجودات را به صورت مومیایی شده یا منجمد شده کشف کنند. برخی از بقایای این جانداران به خوبی حفظ شده است که شامل بافت‌های نرمی مانند ماهیچه، پوست و مو است. دلیل حفظ این اعضای ماموت ها ترکیبی از انقراض اخیر آنها از نظر زمین شناسی و دمای فوق العاده سرد محل زندگی و مرگ آنها مشخص شده است.
اخیراً، یک بچه ماموت مومیایی شده در یک معدن در یوکان، در منطقه سنتی Trʼondëk Hwëchʼin (دولت یوکان) پیدا شده است. نمایندگان دولت یوکان و Trʼondek Hwëchʼin در حال همکاری برای حفظ و مطالعه این حیوان هستند. اعتقاد بر این است که این مومیایی که Nun cho ga نام دارد، که در زبان هان به معنای «بچه حیوان بزرگ» است، تقریباً 30000 سال قدمت دارد و به زیبایی در یخچال‌های طبیعی حفظ شده است. این ماموت کامل‌ترین ماموت کشف شده در آمریکای شمالی را نشان می‌دهد.
8. کشف منشأ گرمی خون
خون نوعی بافت پیوندی تشکیل شده از انواع سلول و ماده پلاسماست که در رگ‌ها جریان دارد. گرم بودن خون تابعی از متابولیسم بالاتر است و به پستانداران و پرندگان اجازه می‌دهد در محیط‌های متنوع زنده بمانند. در حالی که دانشمندان مدتی است در حال تحقیق در مورد دلیل گرمای خون هستند و اکنون اطلاعات کاملی در این مورد دارند، تاکنون چگونگی و زمان تکامل این ویژگی مشخص نشده است.
مطالعه اخیر منتشر شده در مجله Nature ممکن است این معما را حل کرده باشد. پاسخ ممکن است در یک مکان غیر معمول پنهان شده باشد: کانال‌های گوش داخلی. در داخل گوش داخلی مایعی به نام اندولنف وجود دارد که مجاری نیم دایره‌ای شکل را پر می‌کند و با حس کردن حرکت، به حفظ تعادل بدن کمک می‌کند. نکته مهم این است که ویژگی‌های این مایع با دما تغییر می‌کنند. بنابراین، دانشمندان فرض کردند که می‌توانند با بررسی ساختار گوش داخلی در طول زمان، منشا گرمی خون را بیابند.
محققان ویژگی کانال‌های گوش داخلی 243 گونه زنده و همچنین 64 گونه منقرض شده را مقایسه کردند و متوجه شدند که تغییراتی در ساختار این کانال‌ها در حدود 223 میلیون سال پیش رخ داده است. این تغییرات با احتمال عدم انقراض برخی از گونه‌ها در صورت جریان خون گرم در رگ‌های آنها، مطابقت دارد.
9. کشف یک ستاره نوترونی جدید
به ستاره‌هایی دارای چگالی بسیار بالا (2 برابر خورشید) و میدان گرانشی قوی، ستاره نوترونی گفته می‌شود. این ستاره‌ها عمدتا از نوترون ساخته شده‌اند و به همین دلیل ستاره نوترونی نامیده می‌شوند. این ستاره ها در واقع سنگین‌ترین ستاره‌ای هستند که تاکنون کشف شده‌اند.
آنها بقایای ستارگان منفجر شده هستند. این باقیمانده از ستارگان به قدری متراکم است که جرم بیشتری نسبت به خورشید در منطقه ای به قطر تقریباً 20 کیلومتر در خود جای داده. وقتی ماده به این اندازه فشرده می‌شود، تمایل به انجام کارهای بسیار باورنکردنی دارد. تپ اختر PSR J0952-0607 یکی از این ستاره‌های نوترونی است که برای اولین بار در سال 2017 کشف شد.
مطالعهٔ جدیدی از تپ اختر که اخیراً در مجله اختر فیزیک منتشر شده، مشخص کرده است که این ستاره نوترونی سنگین‌ترین ستاره کشف شده با جرمی 2.35 برابر بیشتر از خورشید است. تخمین زده می‌شود که این مورد از اکتشافات علمی بین 3200 تا 5700 سال نوری در صورت فلکی Sextans قرار دارد. اندازه گیری این شی با تلسکوپ 10 متری Keck I در Maunakea انجام شده است.
در ابتدا، این ستاره نوترونی که معمولاً به عنوان یک تپ اختر سیاه شناخته می‌شود، هر شش ساعت و نیم یک بار به دور ستاره همراه خود می‌چرخید. با گذر زمان گرانش کارش را به بهترین شکل انجام داد و شروع به کشیدن مواد با جرم بسیار زیاد به سمت ستاره نوترونی کرد. طی این اتفاق ستاره نوترونی بزرگ و بزرگتر شد و همانطور که ستاره نوترونی رشد می‌کرد، سرعت چرخش آن به گونه‌ای افزایش یافت که اکنون با سرعت 707 چرخش در ثانیه می‌چرخد. این موضوع سبب شده آن پس از PSR J1748-2446ad که در هر ثانیه 716 چرخش می‌کند، به دومین ستاره نوترونی بزرگ کشف شده تبدیل شود.
10. طراحی یک نانوروبات از جنس DNA
طی پیشرفت‌های اخیر، دانشمندان موفق شدند با استفاده از رشته‌های DNA نانوروبات‌هایی تولید کنند که قابلیت استفاده در درمان بیماری‌هایی مانند سرطان را دارد. مطالعه آناتومی عمدتاً کاری است که در صورت دسترسی به ابزار و دانش به راحتی می‌توان از پس آن برآمد. اما مطالعه در مورد مباحث سلولی بسیار دشوارتر است.
به دلیل اندازه میکروسکوپی و عملکرد پیچیده آنها، مطالعه نحوه عملکرد سلول‌ها یک موضوع چالش برانگیز است. سلول‌های ما مملو از گیرنده‌های کوچکی هستند که به نیروهای مکانیکی حساس‌اند. در واقع این گیرنده‌های مکانیکی مسئول مجموعه‌ای از فعالیت‌ها در سطح میکروسکوپی هستند. از لحاظ تاریخی، بررسی این فرآیندها مستلزم بررسی هر یک از گیرنده‌های مکانیکی به تفکیک بوده است که می‌تواند کاری بسیار دشوار و پرزحمت باشد. در نتیجه این روند کند و پرهزینه است.
اکنون، دانشمندان در مقاله‌ای که در مجله Nature Communications منتشر شده، روش جدیدی برای بررسی فعالیت سلول‌های انسانی ایجاد کرده‌اند. این تیم یک نانوربات ساخته شده از DNA طراحی کرده‌اند که مانند اوریگامی شده است. این ربات به اندازه‌ای کوچک است که می‌تواند با سلول‌های انسانی با وضوح یک پیکونیوتون تعامل داشته باشد. این سطح از نیروی دقیق به ربات اجازه می‌دهد تا گیرنده‌های مکانیکی خاصی را روی سطح سلول مورد هدف قرار داده و آنها را فعال کند تا دانشمندان بتوانند ببینند که در حال انجام چه کاری هستند. این نانوربات همچنین می‌تواند منجر به کشف گیرنده‌های مکانیکی جدیدی شود که تاکنون از نظر ما دور مانده‌اند.
11. سگ رباتیک یاد می‌گیرد که به تنهایی راه برود
دانشمندان با بهره گیری از تکنولوژی هوش مصنوعی، توانسته‌اند شرایطی را ایجاد کنند که یک سگ رباتیک راه رفتن را از ابتدا به شیوه‌ای خودآموز یاد بگیرد. این موضوع احتمالاً با سرعت رشد مغز ارتباط دارد که به نظر می‌رسد در حیوانات سریعتر از ما اتفاق می‌افتد. در حالی که تنوعی از گونه به گونه دیگر وجود دارد، بسیاری از حیوانات در طول یک روز پس از تولد می‌دانند چگونه خودشان راه بروند. آنها به دلیل ترکیبی از ویژگی‌های ذاتی و غریزی، و ویژگی‌های آموخته شده از طریق آزمون و خطا قادر به انجام این کار هستند.
محققان رباتیک گروه حرکت پویا در مؤسسه سیستم‌های هوشمند ماکس پلانک، امیدوار بودند که توانایی‌های یادگیری لوکوموتیو حیوانات را در ربات‌های خود تقلید کنند. نتایج این مطالعه در مجله Nature Machine Intelligence منتشر شد. برای آزمایش توانایی ربات‌ها در یادگیری راه رفتن به تنهایی، آنها یک سگ رباتیک بدون سر به نام مورتی ساختند که رفتار یادگیری حیوانات را از طریق یک برنامه تخیلی نخاعی تقلید می‌کند.
در طناب نخاعی، که در جایی قرار دارد که سر باید قرار گیرد، داده‌های حسگر می‌توانند یک نمونه شبیه سازی شده از محیط اطراف را با استفاده از تجربه قبلی ایجاد کنند. این فضای تخیلی نخاعی همچنین به ربات‌ها اجازه می‌دهد تا فرآیند یادگیری آزمون و خطا را در یک شبیه‌ساز کامپیوتری به جای دنیای واقعی انجام دهند.
استفاده از این روش روند یادگیری را تسریع می‌بخشد و سبب می‌شود ربات به‌طور مداوم در معرض آن باشد. این بدان معناست که پس از اینکه یک ربات یاد گرفت چگونه راه برود، می‌تواند با شرایط غیرمنتظره مانند هل دادن و افتادن نیز سازگار شود. در نتیجه می‌توان گفت این آزمایش جواب داد و مورتی در حدود یک ساعت یاد گرفت که چگونه به تنهایی راه برود.
12. تلسکوپ فضایی جیمز وب اولین تصاویر خود را منتشر کرد
پس از سال‌ها انتظار و تاخیر و ماه‌ها آماده‌سازی، تلسکوپ فضایی جیمز وب بالاخره از اولین تصاویر خود رونمایی کرد که یکی از آنها نگاهی اجمالی به جهان اولیه به ما می‌دهد. یکی از تصاویر هیجان‌انگیز که بعنوان اولین عکس‌های متتشر شده رونمایی شد، عکسی خیره کننده از SMACS 0723 است که مجموعه‌ای به ظاهر بی‌پایان از ستارگان و کهکشان‌ها را نشان می‌دهد که قدمت برخی از آنها به یک میلیارد سال پس از شکل‌گیری جهان می‌رسد.
روز بعد، چهار تصویر دیگر شامل عکس‌های خیره‌کننده از سحابی کارینا، سحابی حلقه‌ی جنوبی، پنج‌گانه استفان، مجموعه‌ای از چهار کهکشان در تعامل گرانشی و یک کهکشان مستقل از این تلسکوپ دریافت کردیم. از زمان عکس‌های اولیه، تلسکوپ فضایی جیمز وب ابزار مسیریاب خود را روی یک هدف نزدیک‌تر به زمین قرار داد. این تلسکوپ همچنین تصاویری باورنکردنی و درخشان از سیاره مشتری همراه با چندین سیارک را نشان داد.
به نظر می‌رسد قدمت یکی از کهکشان‌های کم نوری که در پس زمینه تصویر قرار دارند، به بیش از ۱۳ میلیارد سال قبل یعنی تنها ۸۰۰ میلیون سال پس از مه‌بانگ برمی‌گردد. ستارگان و لایه‌های نوری آنها از دیگر تصاویری هستند که به چشم می‌خورند. تصویری که ابزار NIRCam ثبت کرده است نیز نشان می‌دهد که یک ستاره‌ی در حال مرگ پوشیده در گرد و غبار است. در حال حاضر، JWST به ما دیدگاه‌هایی از جهانی فراتر از رویاهای ما می‌دهد و باید بدانید این تازه شروع داستان است.