گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
کتابخانه دانشگاه میشیگان تاکنون گمان می‌کرد که از یک نامه مهم نگهداری می‌کند. هرچند که اخیرا مشخص شده نامه معروف گالیله جعلی بوده است و به قرن بیستم تعلق دارد.
دانشگاه میشیگان اعلام کرد که نامه معروف گالیله جعلی بوده است. طبق بیانیه دانشگاه میشیگان، این نامه مانند یک تکه جواهر در کتابخانه این دانشگاه بود؛ اما طی تحقیقاتی که توسط یک پروفسور تاریخ‌دان انجام شد متوجه شدند که این نامه معروف جعلی است.
چطور جعلی بودن نامه معروف گالیله لو رفت؟
واترمارک‌های روی این نامه به قرن هجدهم یعنی صدسال پس از مرگ این ستاره‌شناس معروف برمی‌گردد. Donna L.Hayward، رئیس کتابخانه‌های میشیگان، هفته پیش به نیویورک تایمز گفت:
وقتی برای اولین بار فهمیدیم که نامه معروف گالیله اصل نیست، بسیار شوکه و ناراحت شدیم. یک تاجر دیترویتی به نام Tracy McGregor این سند را در مزایده یک مجموعه‌دار دیگر در سال ۱۹۳۴ خریده و در سال ۱۹۳۸ به دانشگاه میشیگان اهدا کرده بود.
به گفته کتابخانه این دانشگاه، کاتولوگ مزایده سال ۱۹۳۴ نشان می‌دهد که Cardinal Pietro Maffi، اسقف اعظم پیزا (۱۹۳۱-۱۸۵۸) نامه معروف گالیله را با دیگر نامه‌های او که در مجموعه خود داشت، مطابقت داده و اصالت آن را تایید کرده بود.
در بخش بالایی این سند خطی تقلبی، پیش‌نویسی از یک نامه دیده می‌شود که گالیله پیش از ارائه تلسکوپ جدیدش به دوج ونیز در سال ۱۶۰۹ نوشته بود. این ستاره‌شناس معروف در حقیقت یک نسخه از این نامه را آماده کرده بود. برای دیدن نسخه نهایی نامه می‌توانید سری به آرشیو دولتی ونیز ایتالیا بزنید.
قسمت پایینی این سند مجموعه‌ای از یادداشت‌ها درباره قمرهای مشتری است که بر پایه یادداشت‌های واقعی گالیله نوشته شده است. نسخه نهایی این یادداشت‌ها در کتابخانه ملی مرکزی فلورانس در ایتالیا قرار دارد.
اما وقتی Nick Wilding، مورخ دانشگاه جورجیا، تصویر این سند را دید، به اصالت نامه شک کرد. او به نیویورک تایمز گفت که جوهر، دست‌خط و انتخاب بعضی کلمات برای یک متن مربوط به قرن هفده عجیب به نظر می‌رسند. او پس از آن در ماه مه ۲۰۲۲، به Pablo Alvarez متصدی کتابخانه دانشگاه میشیگان ایمیل زد و موضوع را با او در میان گذاشت. سپس دانشگاه میشیگان تحقیقات داخلی خود را آغاز کرد.
سه ماه بعد دانشگاه میشیگان اعلام کرد که حق با Wilding بود و این نامه معروف توسط گالیله نوشته نشده، بلکه به احتمال زیاد توسط Tobia Nicotra، جاعل معروف ایتالیایی آماده شده است. این جاعل ایتالیایی در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ آثار زیادی را جعل کرده بود. آنها از طریق واترمارک نامه گالیله پی به جعلی بودن آن بردند. بنا به گفته کتابخانه دانشگاه میشیگان، کاغذهای قدیمی اغلب واترمارک‌هایی دارند که سازنده کاغذ و محل تولید آن را نشان می‌دهد.
واترمارک‌های روی کاغذ این نامه AS و BMO هستند. AS حروف اول سازنده کاغذ و BMO مخفف شهر برگامو است. اولین دست‌نوشته‌ها با واترمارک BMO مربوط به سال ۱۷۷۰ می‌شوند یعنی اینکه نامه معروف گالیله نمی‌تواند قدیمی‌تر از این تاریخ باشد.
علاوه بر این، دانشگاه هیچ مدرکی دال بر وجود نامه گالیله قبل از دهه ۱۹۳۰ پیدا نکرد. بدتر از همه اینکه مشخص شد حتی دو سندی که Maffi ادعا کرده بود نامه گالیله را با آنها تطبیق داده و تایید کرده است، جعلی بوده و توسط Nicotra نوشته شده‌اند.
طبق بیانیه دانشگاه، Wilding یک نامه جعلی دیگر نیز که توسط Nicotra نوشته شده و به گالیله نسبت داده شده بود را در مجموعه کتابخانه مورگان نیویورک کشف کرد. قبل از اینکه وی به جعلی بودن این نامه پی ببرند، ادعا می‌شد که سند مربوطه به سال ۱۶۰۷ تعلق دارد. کتابخانه دانشگاه میشیگان اکنون در نظر دارد که چگونه نامه گالیله را دوباره ارائه کند. احتمالا این حقه‌بازی خود درس بزرگی شود. رئیس کتابخانه دانشگاه گفت:
ممکن است در آینده در زمینه جعل و کلاهبرداری تحقیقات و آموزش‌هایی انجام و یک رشته تحصیلی به آن اختصاص داده شود.