گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
اسکلت بزرگ ترین دایناسور اروپا به طول ۲۵ متر در حیاط خلوت یک خانه کشف شده است. در ادامه به جزئیات این اسکلت منحصر بفرد و نحوه اکتشاف آن می‌پردازیم.
ویژگی‌های بزرگ ترین اسکلت اروپا
در حال حاضر یک تیم تحیقاتی بین‌الملی اسکلت بزرگ ترین دایناسور اروپا را بررسی می‌کند. این اسکلت احتمالا متعلق به ساروپودها است که تقریبا ۱۲ متر ارتفاع و ۲۵ متر طول دارد. این کاوش در سال ۲۰۱۷ آغاز شد.
صاحب یک ملک در پومبال در مرکز پرتغال در حین انجام کارهای ساختمانی متوجه چند تکه استخوان فسیل‌شده در حیاط خانه‌اش شد و با تیم تحقیقاتی تماس گرفت که اولین عملیات حفاری را در همان سال انجام دادند.
اخیرا یعنی بین ۱ تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲ (۱۰ مرداد تا ۱۹ مرداد ۱۴۰۱۱)، دیرینه‌شناسان پرتغالی و اسپانیایی که در حال کار بر روی این پروژه بودند، بقایای اسکلت بزرگ ترین دایناسور اروپا را بیرون کشیدند. ساروپودها دایناسورهای گیاه‌خوار، چهارپا، با گردنی دراز و دم بلند هستند.
Elisabete Malafaia، محقق فوق‌دکترا در دانشکده علوم دانشگاه لیسبون پرتغال می‌گوید:
حتی پیدا کردن همه دنده‌های حیوانی مانند این دایناسور اصلا معمول نیست، چه برسد که تمام موقعیت آناتومیک اولیه آن حفظ شده باشد. اینکه فسیل یک دایناسور به ویژه ساروپودها از دوره ژوراسیک بالایی پرتغال اینگونه حفظ شده باشد، واقعا غیرمعمول است.
بخش‌های کشف شده از فسیل این دایناسور
تاکنون مجموعه مهمی از بخش‌های اسکلت محوری در این مکان جمع‌آوری شده است که شامل مهره‌ها و دنده‌ها می‌شود و احتمالا متعلق به دایناسور برکیوسور در خانواده سوروپودها می‌شود.
خانواده برکیوسورها از گونه‌های بزرگی تشکیل شده است که از ژوراسیک بالایی تا کرتاسه زیرین یعنی ۱۰۰ تا ۱۶۰ میلیون سال پیش می‌زیسته‌اند و مشخصه بارز آنها بزرگ بودن اندام‌های جلویی است.
دایناسورهای نمادین که درفیلم‌ها و پارک‌ها می‌بینیم متعلق به این گروه از ساروپودها هستند. دایناسورهایی مانند برکیوسور التیثوراکس (Brachiosaurus altithorax) ، جیرافاتیتان برنکای (Giraffatitan brancai) و گونه‌های پرتغالی ژوراسیک پسین مانند لوستیان اتلاینسیس (Lusotitan atalaiensis) که در غرب این کشور یافت شده است.
نحوه حفظ و بقای اسکلت بزرگ ترین دایناسور اروپا و شیوه قراگیری آن حاکی از آن است که بخش‌های دیگر این جانور نیز در همین منطقه قرار دارند و به احتمال زیاد در کاوش‌های بعدی کشف می‌شوند. این فرضیه در کاوش‌های آینده مورد کشف و بررسی قرار می‌گیرد.
Elisabete Malafaia اضافه می‌کند:
کاوش در منطقه دیرینه‌شناسی Monte Agudo تایید می‌کند که منطقه پومبال فسیل‌های ارزشمندی از مهره‌داران ژوراسیک پسین دارد که در دهه‌های گذشته زمینه را برای کشف مواد زیادی که در دانش زیاگان قاره‌ای اهمیت دارد، فراهم کرده است. این جانوران حدود ۱۴۵ میلیون سال پیش در شبه جزیره ایبریا سکونت داشتند.
