چنگال تاریخچه عجیبی دارد و در ابتدا با مخالفت شدید مردم مواجه شده است. در ادامه به حقایق عجیب و خنده داری در مورد چنگال میپردازیم که شاید باور نکنید.
شاید برایتان کمی غیر منتظره باشد، اما چنگال در مقایسه با قاشق و چاقو یک اختراع نسبتا جدید محسوب میشود. آنقدر جدید که تنها در قرن نوزدهم میلادی در آمریکا رایج شد. بررسی تاریخچه چنگال میتواند حقایق عجیب و جالبی را در رابطه با جامعه، دین و حتی تصاویر کلیشهای از زن و مرد نشان دهد.
حقایق عجیب و شگفتانگیزی در مورد چنگال که باور کردنشان سخت است
غربیها زمانی چنگال را مرتبط با انحطاط در شرق میدانستند و به همین خاطر استفاده از آن را توهین به خداوند و حرکتی زنمنشانه به حساب میآوردند. در تاریخ گفته شده که چنگال به عنوان یک وسیله شخصی برای خوردن غذا در قرن یازدهم و پس از ازدواج یکی از شاهزادگان امپراتوری بیزانس با دوج ونیز وارد اروپا شد.
شاهزاده خانم از چنگال طلایی و دوشاخه خود برای خوردن میوه استفاده میکرد تا انگشتانش به هم نچسبند. در حالی که چنین کاری امروزه کاملا منطقی به نظر میرسد؛ اما در آن زمان رسوایی بزرگی را رقم زد و جامعه کاتولیک را شوکه کرد. آنها چنگال را نماد انحطاط و توهین به مسیحیت به حساب میآوردند.
به گفته Sarah Coffin، نویسنده کتاب Feeding Desire: Design and the Tools of the Table 1500-2005، یکی از حقایق جالب و عجیب در مورد چنگال این بود که با آموزههای مسیحیت سازگاری نداشت؛ زیرا مردم آن را وسیلهای ضروری برای زندگی نمیدانستند. آنها فکر میکردند چنگال چیزی است که توسط افسونگری از شرق استفاده میشود.
اینکه به خاطر شباهت چنگال با چنگک شیطان بود یا فاصله گرفتن از آداب و رسوم غذا خوردن در آن زمان مشخص نیست؛ اما در هر صورت اروپاییها از چنگال استقبال نکردند. حتی وقتی شاهزاده اشاره شده به خاطر ابتلا به طاعون مرد، یکی از کشیشان مسیحی به نام Peter Damian، آن را مجازات خوبی برای غرور این زن عنوان کرد؛ زیرا خداوند دستها را به عنوان چنگال طبیعی آفریده است.
این داستان تاکنون به دو شاهزاده بیزانسی به نامهای Theodora Doukaina و Maria Argyropoulina نسبت داده شده است؛ اما تاریخها خیلی هماهنگ نیستند. هرچند که در هر صورت پیام داستان مشخص است. استفاده از چنگال به عنوان یک عمل غرورآمیز و ضد کاتولیک به نظر میرسید.
البته در هنگام بررسی تاریخچه عجیب چنگال باید حقایق آداب غذا خوردن در اروپا را نیز در نظر گرفت. فراموش نکنید که در آن زمان اکثر مردم اروپا و حتی طبقات بالای جامعه با استفاده از انگشتان خود و چاقو غذا میخوردند. همچنین سوپ در یک کاسه مشترک خورده میشد و رومیزی نیز نقش یک دستمال مشترک بزرگ را داشت. جالب اینجاست که تنها پس از قرون وسطی و همزمان با محبوب شدن پاستا، چنگال توانست جای خود را در میان اروپاییها باز کند.
اگر دقیقتر بگوییم وقتی در سال ۱۵۳۳ کاترین مدیچی (اشرافزاده ایتالیایی) با هنری دوم (پادشاه فرانسه) ازدواج کرد و رسم استفاده از چنگال را به این کشور آورد، بقیه مردم نیز پیروی کردند. در اوایل قرن هفدهم شکل چنگال تغییر کرد و چند شاخه به همراه یک انحنا به آن اضافه شد. همان زمان بود که چنگال به انگلستان رسید و از این کشور نیز به تمامی کلونیهای آمریکایی راه پیدا کرد.