تصویر شکار شده بهوسیله تلکسوپ فضایی پرتو ایکس چاندرا، دو سیاه چاله در آستانه برخورد به یکدیگر را نشان میدهد؛ یک تصادف کیهانی که سرنوشت دو کهکشان را تغییر میدهد.
ناسا با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا، رد دو جفت سیاه چاله موجود در کهکشانهای کوتوله را گرفت که در حال برخورد به یکدیگر هستند.
یکی از این دو جفت سیاه چاله، ظاهرا در مراحل پایانی برخورد قرار دارد؛ پروسهای که ادغام نامیده میشود و در نهایت، یک سیاه چاله عظیم و کهکشانی بزرگتر را پدید میآورد. موقعیت آن، درون خوشه کهکشانی Abell 133، در فاصله 760 میلیون سال نوری از زمین است. دانشمندان بهافتخار یک پرنده در معرض انقراض، این جفت را Mirabilis (منگوله دُم) نام نهادهاند.
دیگری، در خوشه کهکشانی Abell 1758S، فاصله 3.2 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و بهنظر میرسد مراحل ابتدایی ادغام را طی میکند. البته از همین حالا، پلی از ستارهها و مواد کیهانی، دو کهکشان حامل آنها را به هم متصل کردهاند.
این نخستین باری نیست که سیاهچالههای در حال ادغام با یکدیگر کشف میشوند؛ ولی مشاهده چنین رفتاری از آنها در مرکز کهکشانهای کوتوله، تازگی دارد. بهگفتهی مارکو میکیچ از دانشگاه آلاباما:
اخترشناسان به دفعات سیاهچالههای در حال برخورد به یکدیگر را درون کهکشانهای بزرگ و نزدیک به هم، شناسایی کردهاند؛ ولی جستجوی آنها در کهکشانهای کوتوله، سختتر و تاکنون بینتیجه بوده است.
موضوع این است که شاید چنین تصادفهایی در کهکشانهای کوتوله، آنقدرها هم نادر نباشد؛ ولی این کهکشانها نور کمتری دارند و مطالعه روی آنها، کار سادهای نیست. پس این یافته جدید، جلوهگر پیشرفت فناوری و تکنیکهای کیهانشناسی است.
برای این مهم، دانشمندان قدرت تلسکوپ فضایی Chandra را برای کشف مواد پرحرارت در اطراف سیاهچالهها بهکار گرفتند؛ موادی که حجم زیادی پرتو ایکس تولید میکنند. آنها بهدنبال جفت سیاهچالهها درون کهکشانهای کوتوله در حال برخورد به هم میگشتند و سرانجام، به مراد خود رسیدند.
کهکشانهای کوتوله از این جهت مورد توجه اخترفیزیکدانها و کیهانشناسان هستند که میتوانند پنجرهای رو به دوران جوانی راه شیری باشند.
آنطور که برنا ولس، از دانشگاه آلاباما توضیح میدهد: «میتوان گفت کهکشانهای کوتوله، جد کهکشانی ما هستند که طی میلیاردها سال در اثر ادغام، کهکشانهای بزرگتری نظیر راه شیری را پدید آوردند».
خوشبختانه، کهکشان ما فعلا خیال ادغام ندارد؛ ولی اگر 4 میلیارد سال دیگر گذرتان به این حوالی افتاد، مراقب برخورد به کهکشان آندرومدا باشید!