امروز قصد داریم به معرفی تعدادی از بزرگ ترین شکست های دنیای اندروید بپردازیم؛ محصولاتی که با وعدههای فراوان معرفی شده و در عمل ناامیدکننده ظاهر شدند!
ارائه یک گجت یا محصول تکنولوژیک جدید و نورآورانه روز به روز به کار سختتری تبدیل میشود.
در سالهای گذشته بسیاری کمپانیها تلاش کردهاند که محصولاتی نوآورانه را روانه بازار کنند؛ اما با شکستهای بزرگی روبرو شدهاند. در این میان، نام سیستم عامل اندروید، بیش از سایرین در میان محصولاتی که متحمل شکستهای بزرگ شدهاند، میدرخشد.
دلیل آن است که بر خلاف سیستم عامل iOS که طراحی بستهای دارد، اندروید یک سیستم عامل کاملا باز به شمار میرود. به همین جهت توسعهدهندگان بر روی این پلتفرم ریسکپذیری بالاتری داشته و میتوانند راحتتر بلندپروازی کنند.
البته بسیاری ریسکهای توسعهدهندگان اندروید به نتیجه رسیده و توانسته تاثیر شگرفی در صنعت گوشی های هوشمند بگذارد. بهعنوان مثال، ایسر لیکویید 2 برای نخستین بار از صفحه نمایش 4K در یک گوشی استفاده کرد و Motorola Atrix نخستین حسگر اثر انگشت در گوشی های هوشمند را به دنیا معرفی نمود.
در عین حال البته در دنیای اندروید شاهد شکست های بزرگی هم بودهایم که برخی از آنها حتی بهیادماندنیتر از برخی موفقیتهای بزرگ دنیای اندروید هستند!
به همین جهت در ادامه این متن سعی داریم به بررسی برخی از بزرگ ترین شکست های دنیای اندروید بپردازیم.
مطرحترین شکست های دنیای اندروید
فایر فون آمازون
گوشی Fire Phone نخستین تلاش آمازون برای ورود به بازار گوشیهای هوشمند به شمار میرفت که همانند سری محصولات کیندل سعی داشت کاربران را به سمت اکوسیستم نرم افزاری آمازون بکشاند.
البته بر خلاف کیندلهای که محصولاتی ارزان قیمت بودند، گوشی فایرفون با قیمت 650، یعنی تقریبا هماندازه یک آیفون 6 وارد بازار شد.
این گوشی البته از یک قابلیت جذاب تحت نام Dynamic Perspective بهره میبرد که نوعی صفحه نمایش سه بعدی را به این گوش اضافه میکرد. این قابلیت البته جذاب و هیجانانگیز بود؛ اما هرگز نتوانست آنچنان که باید و شاید کاربردی جلوه کند.
از سوی دیگر، دخالت بیش از حد رییس کمپانی آمازون، جف بزوس، در این پروژه و ایرادات متعدد آن پس از عرضه به بازار نیز از دیگر مواردی بودند که باعث شدند این گوشی متحمل شکستی بزرگ شود.
Earl Survival Tablet
در ابتدا، تبلت Earl قرار بود گجتی انقلابی باشد و به محصولی ضروری برای تمامی علاقمندان به طبیعتگردی و کوهنوردی تبدیل شود.
صفحه نمایش این دستگاه از نوع E-ink بود و حتی زیر نور مستقیم خورشید هم عملکرد بسیار خوبی داشت. علاوه بر این، عمر باتری فوقالعاده آن نیز با تعبیه سلولهای خورشیدی در این دستگاه تقویت شده بود.
همچنین، تبلت جان سخت Earl در کنار جی پی اس به قابلیت برقراری تماس دوطرفه رادیویی هم مجهز بود و کاربران آن قادر بودند همانند بیسیم، بدون نیاز به ارتباط تلفنی با یکدیگر به صحبت بپردازند. بعلاوه، این دستگاه ضدآب بود و صفحه نمایش آن نیز به تکنولوژی لمسی مادون قرمز مجهز بود تا کار با آن حتی در صورت پوشیدن دستکش هم امکانپذیر باشد.
این قابلیتها البته نتوانستند این دستگاه را نجات دهند و علیرغم صفهای سنگین پیشفروش این دستگاه، در نهایت نتیجهای جز شکست نصیب سازنده این دستگاه نشد!
پروژه Ara گوگل
بر اساس گزارشها، تنها در سال 2022 انسانها حدود 5.3 میلیارد دستگاه گوشی موبایل را دور انداختند. نتیجه این اتفاق تولید حجم بسیار زیادی از زبالههای الکترونیکی است که منبع مشکلات بسیار زیادی در آینده بشریت خواهد بود.
در این میان، پروژه آرا گوگل میتوانست در صورت عرضه، تا حد بسیار زیادی به کاهش تولید این زبالهها کمک کند.
آرا یک گوشی ماژولار بود که به کاربران اجازه میداد بدون نیاز به تعویض گوشی، بخشهای مختلف آن مثل دوربین یا پردازنده را ارتقا دهند. در نتیجه این امر، هزینه بسیار کمتری به کاربران وارد میشد و تولید زبالههای الکترونیکی هم بهصورت چشمگیری کاهش مییافت.
در عین حال، علیرغم امیدوارکننده ظاهر شدن این دستگاه در معرفی های اولیه، پروژه آرا سرانجام منحل شده و به مرحله تجاریسازی نرسید. مشکلاتی بنیادی نظیر عدم استحکام کافی و نبود استقبال عموم باعث شدند که این پروژه به یکی از بزرگترین شکست های دنیای اندروید تبدیل شود.
کنسول گیمینگ Ouya
کنسول Ouya در زمان معرفی خود با قیمت 100 دلاری که داشت، جانشینی ایدهآل برای کنسولهای خانگی ایکس باکس، پلی استیشن یا نینتندو به شمار میرفت و قرار بود بازیهای انحصاری جذابی را در اختیار گیمرها قرار دهد.
با این وجود، کمی پس از عرضه، ایرادهای ریز و درشتی مانند عملکرد نامناسب دستهها، مشکلات نرم افزاری فراوان در رابط کاربری و طراحی سخت افزاری نه چندان مناسب آن باعث شد که کاربران نسبت به آن دلسرد شوند.
علاوه بر این، تعداد بازیهای انحصاری باکیفیت این کنسول بسیار کم بود و اجبار توسعهدهندگان به ارائه یک دموی رایگان از بازیها، دست آنها را بهشدت بسته بود.
به این موارد، فروشگاه کمفروغ بازی را نیز اضافه کنید تا سرنوشت تلخ این کنسول را بهتر درک کنید!
Energizer P18K
کمپانی انرجایزر قرار بود با ارائه گوشی P18K عمری چند هفتهای یا چند ماهه را به کاربران آن ارائه دهد. به همین جهت در این محصول از یک باتری غولآسای 18 هزار میلی آمپر ساعتی بهره میبرد که میتوانست بدون نیاز به شارژ، پنجاه روز کاربران را همراهی کند!
علاوه بر این، Energizer P18K میتوانست در نقش یک پاوربانک برای سایر دستگاهها عمل کند.
این گوشی همچنین با بهرهمندی از مشخصات فنی قابل قبول مثل دوربین سلفی پاپ آپ و سیستم دوربین اصلی قدرتمند پتانسیل فراوانی برای موفقیت داشت.
با این حال اندازه بزرگ و وزن زیاد این دستگاه برای بسیاری کاربران غیرقابل قبول بود. در نتیجه این دستگاه در بخش تامین مالی عملکرد بسیار ضعیفی داشت. به همین جهت پروژه P18K انرجایزر خیلی سریع خاتمه یافت.
Polaroid iM1836
کمپانی پولاروید که بیشتر به خاطر ساخت دوربینهای با قابلیت چاپ سریع شناخته میشود نیز صاحب یکی از بزرگ ترین شکست های دنیای اندروید است!
Polaroid iM1836 نخستین تلاش این کمپانی برای تولید یک دوربین بدون آینه بود. این دوربین از چندین جنبه محصولی بسیار جالب به شمار میرفت. به عنوان مثال هریک از لنزهای دستگاه، حسگری مخصوص به خود در اختیار داشت و امکان استفاده از لنزهای مختلف در آن وجود داشت.
در عین حال، شباهت بیش از حد این دوربین به سیستم Nikon 1 کمپانی نیکون باعث عدم موفقیت این محصول پولاروید شد و پس از مدتها کشمکش در دادگاههای مختلف، سرانجام پولاروید شکستی حقوقی را از نیکون پذیرفت تا دوربین جدیدش هرگز روانه بازار نشود!
گوشی های فیسبوک HTC
گوشی های HTC که با همکاری فیسبوک ساخته شدند نیز دیگر تجربههای ناموفق دنیای گوشی های اندرویدی به شمار میروند.
بهطور خاص، دو گوشی اچ تی سی چاچا و سالسا محصولاتی بودند که هر دو با استقبال نه چندان خوب منتقدین روبرو شدند.
در بین این دو، اچ تی سی چاچا از یک کلید اختصاصی فیسبوک برای دسترسی سریعتر به این رسانه اجتماعی بهره میبرد و به یک رابط کاربری بسیار کند مجهز بود. هیچیک از این دو مورد نتوانست با استقبال کاربران روبرو شود تا میلیونها دلار هزینه فیسبوک برای بازاریابی این محصولات عملا بینتیجه باشد.
گوشیهای ChaCha و Salsa در سال 2013 به بازار عرضه شدند؛ اما تنها 15 هزار عدد از آنها به فروش رسید تا خط تولید آنها خیلی سریع متوقف شود.
گوگل گلس
اوایل دهه 2010 میلادی را باید اوج قدرت نمایی پروژه بلندپروازانه گوگل گلس نامید. بسیاری افراد امیدوار بودند که به کمک این اختراع فوقالعاده بتوانند از گوشیهای هوشمند عبور کرده و وارد عصر جدیدی از تکنولوژی و ارتباطات شوند.
عینک گوگل (گوگل گلس) یک گجت پوشیدنی اندرویدی بود که با قرار دادن یک صفحه نمایش هوشمند و پویا در برابر دیدگان کاربر قادر به انجام برخی عملکردهای یک گوشی هوشمند مثل برقراری تماس، جهتیابی از طریق جی پی اس، ثبت تصویر و برخی قابلیتهای دیگر، بدون نیاز به صفحه نمایش لمسی بود.
این پروژه در ظاهر فوقالعاده به نظر میرسید؛ اما ایرادات متعدد مثل باگهای عملکردی و عمر باتری بسیار پایین مانع از موفقیت این دستگاه شد. همچنین توجه بیش از حد رسانهها به این گجت باعث شده بود که ایرادات آن بیشتر به چشم بیایند. در نتیجه این امر، پروژه گوگل گلس نتوانست به موفقیت چندانی برسد.
البته این گجت هنوز بهطور کامل از بین نرفته و برخی اقشار جامعه مثل پزشکان هنوز تا حدی از آن استفاده میکنند.
RED Hydrogen One
گوشی رد هیدوژن وان با وعده ارائه سخت افزار بسیار قدرتمند، صفحه نمایش سه بعدی هولوگرافیک و طراحی ماژولار توانست سر و صدای زیادی در بازار ایجاد کند؛ خصوصا ماژول تصویربرداری حرفهای که قرار بود آن را همتراز با دوربینهای قدرتمند آن زمان قرار دهد.
در عمل اما صفحه نمایش هولوگرافیک این دستگاه عملکردی افتضاح داشت و سخت افزار آن نیز از مد افتاده و قدیمی بود. علاوه بر این، قیمت هنگفت 1300 دلاری این گوشی نیز فاکتور مهمی بود که میخ آخر را بر تابوت آن کوبید.
علاوه بر این، ماژولهای وعده داده شده این دستگاه نیز هرگز تولید نشدند تا گوشی پرادعای RED Hydrogen One چیزی بیشتر از یک سراب نباشد!
کمپانی RED البته تلاش کرد که گوشی هیدروژن 2 را با وعده رفع ایرادهای نسخه اول روانه بازار کند. با این وجود، این پروژه هم تنها کمی پس از معرفی منحل شد تا پرونده گوشیهای رد هیدروژن برای همیشه بسته شود!
دوربین L16
دوربین L16 هم یکی دیگر از محصولات عجیب دنیای اندروید بود که سرانجام به یک شکست بزرگ تبدیل شد.
در قسمت پشت این گوشی 16 دوربین مختلف تعبیه شده بود که قرار بود عکسبرداری با گوشی های موبایل را دستخوش تغییری بزرگ کند. L16 قادر بود از یک سوژه بهجای یک تصویر، شانزده تصویر مختلف با استفاده از شانزده لنز دستگاه که فواصل کانونی مختلفی داشتند ثبت کند.
این دوربین سپس با ادغام این تصاویر قادر به تولید یک تصویر بسیار بزرگ بود که جزئیات بالایی داشته و بهخوبی قابل ویرایش بود.
این گوشی/دوربین 2000 دلاری هرگز نتوانست با دوربینهای DSLR رقابت کند. کیفیت ماژول دوربین این دستگاه در نور کم بسیار خوب بود؛ اما عملکرد آن در تصویربرداری در شب بیشتر به یک فاجعه شبیه بود. بعلاوه، رابط نرم افزاری ضعیف آن هم مزید بر علت شد تا L16 چیزی بیش از یک بلندپروازی شکستخورده نباشد!
Essential Phone
زمانی که اندی رابین، یکی از طراحان اولیه اندروید، گوشی Essential Phone را معرفی و رونمایی کرد؛ بسیاری افراد به موفقیت آن امید فراوانی داشتند.
این گوشی محصولی منحصربفرد بود که با صفحه نمایش بدون حاشیه و دیگر قابلیتهای جذابش، بسیار جلوتر از زمان خود بود و پتانسیل رقابت با بزرگان عرصه گوشی های هوشمند را داشت.
البته در نهایت این گوشی نتوانست به آن محبوبیت و توجهی که استحقاقش را داشت برسد تا زمینه شکست آن در بازار شلوغ محصولات اندرویدی فراهم شود.
Essential البته کمی بعد تلاش کرد با پروژه GEM خود که بیشتر به یک کنترل تلویزیون شباهت داشت، بار دیگر شانس خود را امتحان کند. با این وجود پروژه مورد بحث خیلی زود منحل شد!
Royole Flexpai
Royole Flexpai بهخوبی گویای این مساله است که اولین بودن لزوما تضمینکننده موفقیت نیست!
این محصول نخستین گوشی تجاری دنیا به شمار میرفت که از صفحه نمایش خمیده بهره میبرد. با این حال علیرغم این که گجت مورد بحث محصولی بسیار جذاب به نظر میرسید، اما کاربری چندان زیادی نداشت و به دلیل ابعاد بیش از حد بزرگ و کیفیت پایین صفحه نمایش نتوانست به آن درخششی که انتظارش را داشت برسد.
البته این گوشی تنها در چین عرضه شد و ظاهرا فروش قابل قبولی را نیز در این کشور تجربه کرد. با این وجود، همین که نام این دستگاه برای بسیاری از ما ناشناخته است گویای عدم موفقیت نسبی آن در میان محصولات اندرویدی است.
البته بد نیست بدانید که کمپانی سازنده این گوشی نسخه دوم آن را نیز منحصرا در چین روانه بازار کرد و با رفع برخی ایرادات نسخه اول، آن را به محصولی قابل قبولتر تبدیل کرد.
نظر شما در خصوص محصولات معرفی شده در این متن چیست؟ شما کدامیک از این گجتها را بزرگ ترین شکست دنیای اندروید میدانید؟