گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
دانشمندان موفق به خلق ماده‌ای شدند که بسیار مقاوم‌تر از بتن معمولی و مناسب برای ساخت و ساز در فضا است. این بتن فضایی می‌تواند به سنگ بنای خانه‌های مریخی تبدیل شود.
نیم قرن پس از قدم گذاشتن روی ماه، بشر خود را برای برداشتن گام بلند بعدی در اکتشافات فضایی آماده می‌کند. کره ماه و پس از آن، مریخ؛ نخستین مقاصد انسان برای سکونت هستند. در راه رسیدن به این هدف، دانشمندان مواد مختلفی را برای ساخت و ساز در مریخ آزمایش کرده‌اند و ظاهرا در دانشگاه منچستر، این تلاش‌ها نتیجه داده است؛ آن‌ها ماده‌ای موسوم به استارکریت (StarCrete) را خلق کرده‌اند که می‌تواند به‌عنوان بتن فضایی مورد استفاده قرار گیرد.
از آنجایی که در حین انجام ماموریت‌های دور و دراز فضایی، بازگشت سریع به زمین ممکن نیست؛ اتکای فضانوردان باید به منابع موجود در همان مکان باشد. انتقال مواد زیربنایی از زمین به فضا، پیچیدگی و هزینه زیادی دارد و به‌همین دلیل است که دانشمندان از گرد و خاک فضایی به‌عنوان ماده ساختاری اصلی StarCrete استفاده کرده‌اند.
بتن فضایی مقاوم‌تر از بتن معمولی!
در ساختار این ماده، نشاسته سیب‌زمینی و نمک هم علاوه بر خاک فضایی، به‌کار رفته است؛ البته اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، خاک شبیه‌سازی شده مریخ!
بر اساس آزمایش‌های صورت گرفته، استارکریت مقاومتی معادل 72 مگاپاسکال دارد؛ در حالی که مقاومت بتن معمولی، 32 مگاپاسکال است. حتی در آزمایش با خاک ماه، مقاومت آن به 91 مگاپاسکال هم رسید.
هر گونی 25 کیلویی سیب‌زمینی، دارای نشاسته کافی برای تولید یک تن بتن فضایی، یا 213 خشت آجری استارکریت است. خاک مریخ که برای فضانوردان ساکن آن، در دسترس خواهد بود؛ چند گونی سیب‌زمینی هم می‌توانند با خود ببرند و نمک یا کلرید منیزیم هم در آنجا پیدا می‌شود. پس ظاهرا همه‌چیز برای ساخت و ساز در مریخ، فراهم است. البته به‌گفته محققان، اشک فضانوردان هم می‌تواند به غنای این ترکیب، بیفزاید!
پیش‌تر اعضای تیم تحقیقاتی از خون و ادرار انسان به‌عنوان ماده چسبنده استفاده کرده بودند؛ ولی مشخص شد در مقیاس بزرگ، چنین ترکیبی قابل استفاده نخواهد بود و در مقطع فعلی، استارکریت بهترین ترکیب ممکن را دارد. نه پرهزینه است و نه پیچیده!
منطقی هم است؛ حالا که سیب‌زمینی به‌عنوان یک ماده غذایی برای فضانوردان در نظر گرفته شده، چرا نتوان از آن برای ساخت و ساز هم استفاده کرد؟ از طرفی، حدود 8 درصد از انتشار دی‌اکسید کربن جهانی، ناشی از تولید سیمان و بتن است؛ ولی استارکریت چنین مشکلی را برای محیط زیست، ایجاد نمی‌کند.
البته فعلا، دانشمندان به آزمایش‌های خود برای افزایش مقاومت و غنای این بتن فضایی ادامه می‌دهند.