عجیب ترین پیکاپ های دنیا؛ وانت های نامتعارف و شاید خنده‌دار

برخی کمپانی‌های معروف و با سابقه دست به تولید عجیب ترین پیکاپ های دنیا زدند که حتی در تخیلاتتان هم نمی‌توانید ظاهر عجیبشان را تصور کنید!

پیکاپ‌ها طی سالیان اخیر تحولات زیادی به خود دیده‌اند و از خودرویی که صرفا برای انجام کارها خریداری می‌شد، به گزینه‌ای محبوب و سودآور در سبد محصولات خودروسازان تبدیل شدند. این تغییرات گسترده تنها به لطف خلاقیت هرچه بیشتر کمپانی‌ها در طول چند دهه اخیر و همچنین جرات عرضه کردن کانسپت‌ها و طرح‌های مفهومی (حتی با تیراژ کم) ممکن شده است. بدین ترتیب شرکت‌ها توانستند سلیقه بسیاری از خریداران را پوشش بدهند و در نهایت، حالا پیکاپ یکی از پرطرفدارترین خودروها در ایالات متحده و سراسر جهان به شمار می‌آید.

البته تمامی این کانسپت‌ها و طرح‌های عجیب و غریب،‌ الزاما به خودرویی خاص و محبوب تبدیل نمی‌شوند. گاهی اوقات تولیدکنندگان اتوموبیل به قدری اعتماد به نفس پیدا می‌کنند که حتی عجیب ترین طراحی پیکاپ های خودشان را هم به تولید می‌رسانند. البته در صورت انجام چنین کاری، معمولا چند سال بعد تولید آن خودرو به دلیل آمار فروش پایین برای همیشه متوقف می‌شود.

عجیب ترین پیکاپ های دنیا

پشت پرده تولید برخی پیکاپ‌های عجیب و غریب، گاهی دلایل منطقی نیز وجود دارند. برخی کمپانی‌ها می‌خواهند نشان بدهند که قادر به پیاده‌سازی چه امکانات و ویژگی‌هایی روی یک خودرو هستند و در برخی موارد دیگر، طرح بهتری به ذهن طراحان آن کمپانی نرسیده است. بدین ترتیب تبدیل شدن یک ماشین اسپورت به پیکاپ، یا مینی ون با فضای باری شبیه به پیکاپ را شاهد بودیم که ظاهری ناملموس و عجیب به خیابان‌ها می‌دهند. با گجت نیوز همراه باشید تا نگاهی به عجیب ترین پیکاپ های دنیا داشته باشیم.

تویوتا Tundrasine

معمولا در مراسم SEMA خودروهای عجیب و همچنین رویایی به نمایش گذاشته می‌شوند. در رویداد سال 2015 SEMA، تویوتا از کانسپتی رونمایی کرد که در واقع یک پیکاپ با طولی بیش از حد کشیده بود. این خودرو که توندرازین نام داشت ترکیبی از پیکاپ توندرای این کمپانی با لیموزین بوده و اگر یک پیکاپ تبدیل به لیموزین می‌شد، تقریبا چنین شکل و شمایلی پیدا می‌کرد.

تویوتا برای اجزای داخلی کابین متریال چرم اعلایی را در نظر گرفته بود تا ظاهر درونی خودرو شبیه به جت خصوصی شود. ژاپنی‌ها برای تبدیل این پیکاپ به یک لیموزین لاکچری و گران‌قیمت از چیزی دریغ نکردند و به لحاظ آپشن و امکانات برای توندرازین سنگ تمام گذاشتند.

این خودرو که یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا به حساب می‌آید 7.9 متر طول داشته و شعاع گردش چرخ آن به 6 متر می‌رسد. با این ارقام رانندگی با کانسپت تویوتا یکی از سخت‌ترین کارهای دنیا خواهد بود.

همانند سایر لیموزین‌ها، این خودرو نیز توسط راننده حرکت کرده و آن شخص مهم VIP نیز می‌تواند در فضای غارمانند درون خودرو به راحت‌ترین شکل ممکن استراحت کند. توندرازین در مجموع 8 درب دارد و در نگاه اول بیشتر شبیه به عکسی برای دروغ آوریل شبیه است تا یک خودروی واقعی! تویوتا این اتوموبیل را فقط برای رویداد SAMA به تولید رساند و هیچ‌گاه آن را وارد خط تولید خود نکرد. با این وجود علاقه‌مندان به توندرازین می‌توانند با مراجعه به متخصصان خودرو، توندرای خود را تبدیل به لیموزینی عجیب و غریب کنند.

Rinspeed Tatooo.com

شرکت خودروسازی Rinspeed یک کارخانه سوییسی بوده که به جز زادگاهش در کشورهای دیگر شناخته شده نیست؛ اما یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا توسط همین کمپانی به تولید رسیده و شاهد ظاهری عجیب و رترو از این خودرو هستیم. عجیب بودن محصول رین اسپید محدود به طراحی ظاهری خودرو نبوده و این شرکت نام آن را نیز Tatooo.com گذاشته تا همه پارامترها و فاکتورها درباره این پیکاپ عجیب باشند. با توجه به رنگ براق رینگ‌ها، به نظر می‌آید تتو دات کام بیشتر یک خودروی نمایشی با چرخ‌های جذاب باشد تا پیکاپی برای طی کردن جاده‌ها.

عجیب‌ترین نکته درباره این اتوموبیل نه مربوط به ظاهر قدیمی و نوستالژیک آن می‌شود و نه نحوه نام‌گذاری‌اش. محموله‌ای که در محفظه بار حمل می‌شود از تمامی این موارد عجیب‌تر است. این خودرو مجهز به یک جرثقیل کوچک و محل نصبی بوده که رین اسپید آن را B.O.B. (Breathing Observation Bubble) می‌نامد. در واقع در قسمت بار یک اسکوتر زیر‌آبی تعبیه شده که به شیرجه‌زنان تازه‌کار اجازه می‌دهد تا عمق 9 متری آب بدون نیاز به لوله هوا یا رگولاتور شیرجه بزنند. همزمان با فرو رفتن به زیر سطح آب، شیرجه‌زنان باید سر خود را درون کلاهی که که اسکوتر متصل است قرار بدهند تا دور سرشان حبابی برای تنفس هوا تشکیل شود.

گرچه ممکن است این ایده به صورت تئوری امکان‌پذیر باشد، اما گیر انداختن سرتان زیر آب به درون محفظه‌ای فلزی که به خودروی بسیار سنگینی متصل شده، کاری بسیار خطرناک محسوب می‌شود. تتو دات کام در نمایشگاه خودروی ژنو سال 2000 به نمایش در آمد و مانند بیشتر کانسپت‌های رین اسپید، تنها در حد یک طرح مفهومی باقی ماند و به خط تولید نرسید. در این باره باید بگوییم احتمالا جان رانندگان زیادی با عدم تولید انبوه تتو دات کام حفظ شده است!

نیسان Nails

گرچه معمولا پیکاپ‌ها ابعاد بزرگی دارند اما بازار خرید و فروش پیکاپ‌های کوچک در ژاپن تقاضای بسیار بالایی دارد. در همین راستا نیسان دست به تولید یک کانسپت در این سگمنت و اتاق NT100 Clipper زد و نام آن را Nails گذاشت. ابعاد بسیار کوچک خودرو باعث می‌شود به سختی بتوانید به آن لقب وانت بدهید اما نیسان 20 سال پیش چشم‌اندازی از پیکاپ‌های کوچک را به تولید رساند. این پیکاپ‌ تنها برای راننده و یک سرنشین فضا دارد و یک محفظه بار کوچک برای حمل وسایل نه چندان بزرگ و سنگین نیز در پشتش دیده می‌شود.

سقف، فضای بار و درها به طور کامل با متریال ضد خط و خش پوشانده شده‌اند و گرچه کابین ظاهر عجیبی دارد، اما بیشترین فضا و راحتی را برای سرنشینان فراهم می‌کند. در رویداد خبری این خودرو مجهز بودن آن به ابزار ارتباطی پیشرفته مانند تلفن همراه، بیشترین توجهات را به خود جلب کرد. به نظر می‌رسد حداقل این ویژگی پای خود را به اتوموبیل‌های امروزی باز کرده و امروزه شاهد خودروهایی هستیم که می‌توانند تماس اضطراری برقرار کنند.

در مجموع Nails هیچ‌گاه از مرحله کانسپت عبور نکرد و به تولید انبوه نرسید. یکی از دلایل آن ممکن است به طراحی متمایز (یا به عقیده برخی نازیبا) خودرو مربوط شود و دلیل دیگر، عدم وجود تقاضا برای چنین پیکاپ کوچک و عجیب بوده است.

Dodge Dakota Convertible

جدا کردن سقف یک پیکاپ که برای کار و حمل بار ساخته شده احتمالا ایده خوبی نخواهد بود، اما مدیران داج با یک منطق ساده روی برداشتن سقف اصرار ویژه‌ای داشتند. مدیر برنامه‌ریزی داج داکوتا در مصاحبه با 1989 خود با Car and Driver بیان کرد پیکاپ‌های کانورتیبل (با قابلیت جداسازی سقف) زیادی در کالیفرنیا وجود دارند، اما کارخانه آن‌ها را با سقف فلزی روانه بازار کرده و تمامی فرایند جداسازی سقف توسط فروشگاه‌های لوازم جانبی خودرو انجام می‌شود. بدین ترتیب داج می‌خواست اولین شرکتی باشد که این ویژگی را روی پیکاپ‌هایش پیاده می‌کند و در نهایت دست به تولید محدود یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا، داکوتا کانورتیبل زد.

هر دستگاه داکوتای کانورتیبل با یک پکیج اسپورت به عنوان ویژگی استاندارد عرضه می‌شد و موتور 3.9 لیتری V6 با توان تولید 125 اسب بخار روی آن نصب شده بود. شاسی مستقل این پیکاپ نشان‌دهنده حفظ استحکام و توانایی حمل بار سنگین بوده و باز شدن سقف، روی قابلیت‌های پایه‌ای خودرو تاثیر منفی نگذاشت. با این وجود اگر با داکوتا کانورتیبل در حالت سقف باز سرعت خود را افزایش می‌دادید، سر و صدای زیادی به داخل کابین نفوذ می‌کرد و این موضوع یکی از اصلی‌ترین مشکلات خودرو به شمار می‌رفت. داج برنامه تولید دو هزار نسخه از این مدل وانت را در سر داشت اما در نهایت، 3759 دستگاه از این خودرو به تولید رسید.

Honda Spocket

عبارت کراس اور به خودروهایی گفته می‌شود که ویژگی‌های سگمنت SUV شاسی بلند و یک هاچ بک را در خود دارد و تقریبا تمامی خودروسازان حداقل یک اتوموبیل در این دسته را روی خط تولید خود قرار داده‌اند. بیایید چند دهه به عقب برگردیم و به دورانی برسیم که تولیدکنندگان خودرو در حال آزمون و خطا برای دست یافتن به فرمولی طلایی و مشتری پسند برای ماشین‌هایشان بودند. یکی از صدها پروژه شکست خورده در این فرایند آزمون و خطا Honda Spocket بوده که حاصل ترکیب یک خودروی اسپورت کانورتیبل و پیکاپ بود. این خودرو در نهایت به محصول زشتی تبدیل شد که هیچ کسی تمایل به خرید آن نداشت.

در نمای جلویی شاهد یک ماشین اسپورت کوچک معمولی هستیم اما در نمای پشتی محفظه بار کوچکی قرار داده شده بود. هوندا این محفظه را برای تعبیه و حمل دنده‌های اسپورت یا وسایل کمپ در نظر گرفته بود. با خواباندن صندلی‌های ردیف عقب، می‌توانستید فضای بار را تا حدی افزایش بدهید و همچنین امکان باز کردن سقف برای رانندگی در هوای آزاد وجود داشت. حرکت خودرو به حالت چهار چرخ متحرک بوده و هوندا برای آن دو موتور مجزا ساخته بود. یک موتور بنزینی – الکتریکی چرخ‌های جلو را به حرکت در می‌آورد و دو موتور الکتریکی دیگر وظیفه حرکت چرخ‌های عقب را بر عهده داشتند.

ایده ترکیب پیکاپ چهار چرخ متحرک با خودروی اسپورت در نوع خود یکتا و بی‌نظیر بود اما پس از حضور Spocket در نمایشگاه خودروی آمریکا در سال 2000، سران ژاپنی این کمپانی متوجه شدند یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا را طراحی کرده‌اند و با این روند، به موفقیت نخواهند رسید. بدین ترتیب تنها یک نسخه از این خودرو تولید شد که همان نسخه اولیه پروتوتایپ برای حضور در نمایشگاه شناخته می‌شود.

GMC Centaur

امروزه تصور یک پیکاپ با متریال داخلی مخملی بسیار دشوار است، زیرا پیکاپ‌های پرفروش با تریم نزدیک به لاکچری و با حداکثر کیفیت برای خریداران ثروتمند تولید می‌شوند. اما زمانی که GMC از مخمل برای اجزای کابین خودرویش در سال 1988 استفاده کرد، هنوز ارج و قرب مخمل حفظ شده بود و ایده‌ای تازه و جالب به حساب می‌آمد. جی ام سی می‌خواست با اتصال جلوی یک خودروی سواری به انتهای پیکاپ خودروی جدیدی بسازد اما با در نظر گرفتن روف‌لاین‌ها و شیب زیاد کاپوت، این محصول آمریکایی بیشتر شبیه به خوراندن فضای بار به یک مینی ون دهه نودی تویوتا مدل Estima شده بود.

بخشی از موتور زیر فضای بار گنجانده شده بود تا کابین تا جای ممکن به جلو هدایت شود و در نهایت ایرودینامیک خودرو حفظ شود. موتور سه لیتری Inline توانایی یدک‌کشی تا 2200 کیلو را داشت و همچنین می‌توانست تا 900 کیلو بار روی محفظه را حمل کند. تنها یک نمونه از Centuar به تولید رسید و این اتوموبیل هیچ‌گاه برای رسیدن به خط تولید طراحی نشده بود. با این وجود GMC با همین خودرو توانست تکنولوژی‌ها و ایده‌های پیشرفته و مخصوصش را به رخ همگان بکشد. گرچه پیکاپ‌هایی که ظاهر شبیه به مینی ون دارند هنوز محبوب نیستند، اما ایده اصلی طراحی یک پیکاپ با شمایلی شبیه به سواری از زمان خود سال‌ها جلوتر بود.

Chevrolet SSR

یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا در چند دهه اخیر محصول شورولت بوده و مهندسان این کمپانی قصد داشتند با ترکیب ظاهر یک خودروی Hot rod، کانورتیبل و پیکاپ دست به خلق خودروی جدیدی بزنند. متاسفانه SSR در هیچ کدام از ویژگی‌های منسوبش نتوانست عملکرد راضی‌کننده‌ای داشته باشد و در هر زمینه با کاستی‌هایی مواجه بودیم.

کارایی خودرو به عنوان پیکاپ ناامید کننده بوده و تنها حدود یک تن وزن را می‌توانست یدک بکشد. محفظه بار نیز بسیار کوچک بوده و اجسام بزرگ در آن جای نمی‌گیرند. SSR به عنوان یک خودروی کانورتیبل هم توانایی‌های لازم را نداشت و در سرعت‌های بالا، لرزش‌های زیادی را به کابین وارد می‌کرد. همچنین ظاهر قدیمی خودرو فاقد جذابیت لازم برای خریداران بوده و در نهایت کسی حاضر به خرید SSR نبود.

Hot rod اصطلاحی است که برای خودروهای اسپورت به کار می‌رود. اما این خودروها با نمونه‌های اسپورت دیگر تفاوت دارند و راننده می‌تواند قطعات و پارت‌های اسپورت دلخواه خودش را به اتوموبیل اضافه کرده و به قول معروف، ماشینش را خودش بسازد. یکی از دلایل مهم عدم موفقیت SSR به عنوان یک خودروی Hot rod عدم امکان افزودن قطعات توسط خریدار بوده و به طور کلی امکان شخصی‌سازی خودرو تا حد زیادی پایین بود. بدین ترتیب راننده باید با همان ترکیبی که کارخانه در اختیارش قرار می‌دهد رانندگی کند که این موضوع ماشین‌بازان را بسیار ناراحت کرد. شورولت حدود 24 هزار نسخه از این محصول به تولید رساند و در نهایت سال 2006 آخرین مدل آن را فروخت و برای همیشه به فراموشی سپرده شد.

BMW M3 E92 Pickup

زمانی که بی ام و درباره یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا با نام M3 E92 Pickup در اولین روز از ماه آوریل 2011 خبر داد، همه فکر کردند این همان دروغ اول آوریل این کمپانی خواهد بود. اما اینطور نبود و چنین خودرویی واقعا وجود داشت! مهندسان از این پیکاپ برای جابه‌جا کردن قطعات خودرو در کارخانه بی ام و استفاده می‌کردند. احتمالا شخصی در تیم بازاریابی بی ام و متوجه تمایل بازار به پیکاپ‌ها شده و با توصیه به تولید پیکاپ بی ام و، دوست‌داران پیکاپ را به رویای داشتن یک پیکاپ آلمانی برده است.

البته این پیکاپ صرفا برای کار در کارخانه تولید و روی توانایی حمل بار آن تمرکز شده است. جالب است بدانید پیش از این نسخه، بی ام و دست به تولید پیکاپ دیگری در دهه 80 میلادی زده بود و برای سال‌ها از همان مدل قدیمی استفاده می‌کرد تا اینکه به فکر تولید نسل جدید افتاد.

بر خلاف نسل قدیمی پیکاپ بی ام و، نسل جدید آن توانست مجوز ورود به جاده را کسب کرده و به اولین خودروی سری ام درون کارخانه‌ای تبدیل شود که روی خود پلاک دارد. اگر محفظه بار را در نظر نگیریم، سایر قسمت‌های خودرو دقیقا مشابه با M3 بوده و از همان موتور 4 لیتری V8 زیر کاپوت استفاده شده است. توان این موتور 414 اسب بخار بوده ولی سرعتش به 155 مایل بر ساعت محدود شد که با توجه به کاهش پایداری حین حمل بار، اقدام صحیحی ارزیابی می‌شود. از آنجایی که این اتوموبیل صرفا یک پروژه تفریحی برای مهندسان بی ام و به حساب می‌آمد، بنابراین تعجبی ندارد اگر بگوییم این خودرو هیچ‌گاه به تولید انبوه نرسید و صرفا در کارخانه‌های آلمانی رفت و آمد دارد.

Barkan Design Counter Balance

پیکاپ‌ها به عنوان بخش جدا نشدنی صنعت خودرو همواره مورد توجه خودروسازان و حتی استارتاپ‌ها بوده‌اند. در سال 2009 کارآفرینی به نام Elad Barkan در نمایشگاه بین‌المللی خودروی نیویورک با خودروی Barkan Design Counter Balance حضور یافت. این پیکاپ عجیب بر اساس شورولت تاهو ساخته شده بود و موتور V8 آن به وسط شاسی منتقل شده بود. بنابراین صندلی‌های ردیف دوم ارتفاع بیشتری نسبت به ردیف اول داشتند.

بدین ترتیب بارکان تصمیم گرفت سرنشینان عقب توسط محفظه‌ای شفاف احاطه شوند و ویوی بهتری به بیرون داشته باشند. این وانت به طور پیش‌فرض با گازوئیل کار می‌کند اما گفته می‌شد زیر محفظه بار فضایی برای نصب تانک هیدروژنی یا مخزن باتری تعبیه شده و در آینده می‌توان سوخت خودرو را تغییر داد. اما متاسفانه به دلیل عدم جذب سرمایه کافی، آن آینده هیچوقت نیامد و این پروژه به عنوان یکی از عجیب ترین پیکاپ های دنیا تنها در حد یک نمونه اولیه باقی ماند.

International CXT

اگر فکر می‌کنید هرچه بزرگتر باشد بهتر هم خواهد بود، بهتر است نگاهی به International CXT بیاندازید تا از این موضوع صرف نظر کنید. این پیکاپ بزرگ روی پلتفرم 7300 severe-service این کمپانی ساخته شده بود. در حالی که تا پیش از CXT این پلتفرم را در خودروهای برف‌روب، خودروهای جمع‌آوری زباله یا میکسرهای سیمان دیده بودیم اما سران اینترنشنال در دهه 2000 اصرار داشتند یک نسخه وانت نیز بر پایه همین پلتفرم ساخته شود. در نتیجه صرفا محفظه بار وزنی معادل یک تن داشت و زیر کاپوت شاهد به کارگیری موتور 7.6 لیتری این‌لاین 6 بودیم که یک جعبه دنده اتوماتیک پنج سرعته را در اختیار داشت. این خودرو در حقیقت جزو اتوموبیل‌های Heavy Duty محسوب می‌شد تا وانت پیکاپ.

قیمت این پیکاپ از 100 هزار دلار شروع می‌شد و با اضافه کردن آپشن‌های دیگر، مبلغ پرداختی نیز افزایش پیدا می‌کرد. به لطف نایاب و همه‌فن حریف بودن CXT، این پیکاپ هنوز در لیست دارایی‌های کلکسیونرهای خودرویی حضور دارد و گاهی بین آن‌ها دست به دست می‌شود. ابعاد پیکاپ تراک‌ها به هیچ وجه کوچک نیست اما تمامی آن‌ها در برابر CXT حرفی برای گفتن ندارند؛ به جز فورد F-650 SuperTruck که هنوز روی خط تولید بوده و توسط شکیل اونیل، سوپراستار بسکتبال آمریکا خریداری شده است.

ChangLi Explorer

خرید آنلاین به یکی از ترندهای دوران کرونا تبدیل شده بود و بر خلاف کشورمان که خرید خودرو صرفا به صورت اینترنتی صورت می‌گیرد، به دلیل شیوع کرونا اکثر کشورهای جهان نیز رویه آنلاین را برای فروش خودرو پیش گرفتند. بیشتر برندهای خودروسازی وبسایت مخصوص خودشان را برای خرید در دسترس مشتریان گذاشتند و بنگاه‌های فروش خودروی دست دوم نیز بدون دردسر و با راحتی بیشتری به معامله ماشین می‌پرداختند. اما افراد بسیار کمی برای خرید پیکاپ جدید خود به فروشگاه اینترنتی چینی علی‌بابا رفتند و خودروی جدیدشان را خریداری کردند. در این وبسایت یک پیکاپ بسیار ارزان الکتریکی برای فروش موجود بود و بر اساس ادعای خریداران آمریکایی، امکان ارسال آن به ایالات متحده نیز وجود داشت.

نام این پیکاپ ChangLi Explorer بود و گرچه در لیست سایت قیمتش 2 هزار دلار درج شده بود، اما پس از خرید لوازم جانبی و هزینه ارسال در مجموع 7 هزار دلار پای مشتریان آب خورد. اکسپلورر بسیار ارزان‌قیمت است اما با خودروی گلف تفاوت دارد. Electrek گزارش می‌دهد بدنه خودرو فلزی بوده، تهویه هوا به خوبی کار می‌کند و حتی یک دوربین زاپاس همراه با خودرو ارسال شده بود. اکسپلورر نتوانست مجوز تردد در جاده‌ها را کسب کند و البته با حداکثر سرعت 40 کیلومتر بر ساعت، احتمالا با آن مکان‌های دوری هم نخواهید رفت. محصول چانگ‌لی یک وانت تمام برقی و کاملا کارآمد بود که در لیست عجیب ترین پیکاپ های دنیا قرار می‌گیرد.

Austin Mini Pickup

مینی به عنوان نماد خودروسازی و مهندسی انگلیسی اتوموبیل‌ها شناخته می‌شود، اما زمانی که به مینی فکر می‌کنید احتمالا پیکاپ جزو اولین گزینه‌هایی نخواهد بود که در ذهنتان نقش می‌بندد. در دهه 60 میلادی آستین نسبت به تولید تعداد محدودی پیکاپ اقدام کرد که زیر دست تاجران و رانندگان دوام نیاورد. بدین ترتیب بخش اعظمی از پیکاپ‌های مینی نابود شدند و در حال حاضر تعداد بسیار کمی از آن‌ها سالم باقی مانده است.

بر اساس گمانه‌زنی‌ها، حدود 58 هزار دستگاه از پیکاپ مینی تولید شد و تنها بخش کوچکی از آن‌ها به ایالات متحده راه یافتند. این خودرو حتی در وطن خودش هم بسیار کمیاب بوده و برای مثال زمانی که یکی از آن‌ها در خیابان یا رویداد خاصی دیده می‌شود توجهات زیادی را به خود جلب می‌کند. حتی اگر این خودرو کمیاب نبود، باز هم به خاطر ترکیب طراحی کلاسیک مینی با محفظه بار پیکاپ می‌توانست قلب عاشقان خودرو را برباید.

Mercedes-Benz G63 AMG 6×6

مرسدس بنز جی کلاس شش چرخ در ابتدا برای ارتش استرالیا ساخته شد اما در سال 2013، این خودروساز آلمانی از نسخه شهری آن رونمایی کرد که توسط AMG بهبود یافته بود. این پیکاپ مجهز به موتور 5.5 لیتری V8 با توانایی تولید 536 اسب بخار و حدود 759 نیوتون متر گشتاور شده و یک جعبه دنده هفت سرعته اتوماتیک، وظیفه انتقال نیرو از موتور به چرخ‌ها را بر عهده دارد. مرسدس بنز این پیکاپ را با رینگ‌های 18 اینچی روانه بازار کرده تا بهترین عملکرد را حین حرکت در بیابان و عبور از تپه‌های شنی داشته باشد و بخش اعظمی از لوازم جانبی آن مربوط به لوازم بیابان‌نوردی می‌شود. یکی از بازارهای هدف آلمانی‌ها برای جی کلاس شش چرخ، اعراب خاور میانه محسوب می‌شوند.

گرچه این محصول بنز یک آفرودر تمام عیار شناخته می‌شود اما کابین G63 AMG 6×6 نیز به گونه لاکچری طراحی شده و چیزی کم و کسر ندارد. استفاده از ترکیب چرم و چوب بامبوی پالیش خورده در کنار تمامی امکانات و تکنولوژی‌های مدرن آن زمان خانواده G-Wagon، این خودرو را به یکی از انتخاب‌های افراد ثروتمند تبدیل کرده است. اما آیا واقعا به یک خودروی بزرگ شش چرخ لاکچری با قابلیت آفرود و استفاده نظامی احتیاج خواهید داشت؟ قطعا خیر، اما به کارگیری بالاترین مشخصات در این اتوموبیل امیدوارکننده بوده و باعث شد در میان پیکاپ‌های لاکچری آمریکایی بتواند قد علم کند. همین ویژگی‌ها باعث شد این خودرو به گزینه‌ای جذاب برای کلکسیونرها تبدیل شود.

Lamborghini LM002

اکثر افراد لامبورگینی LM002 را به عنوان پایه‌گذار SUV های مدرن امروزی می‌دانند اما این خودرو در اصل یک وانت پیکاپ است تا یک SUV. فضای بار کوچکی روی عقب LM002 تعبیه شده که کارایی بسیار کمی دارد و البته احتمالا هیچ‌کدام از دارندگان این اتوموبیل تا به حال برای حمل بار از آن استفاده نکرده باشند. نقطه قوت اصلی این محصول لامبورگینی موتورهای قدرتمندش محسوب می‌شوند که آن را برای آفرود و طبیعت‌گردی بسیار مناسب می‌کند. ایتالیایی‌ها دو موتور V12 را برای این ماشین در نظر گرفتند که یکی 5.2 لیتری بوده که همان موتور روی Countach Quattrovalvole در بازار اروپا را دارد. موتور دیگر 7.2 لیتر حجم دارد که از قایق‌های مسابقه‌ای لامبورگینی قرض گرفته شده است.

قیمت پایه‌ای برای این پیکاپ از 120 هزار دلار شروع می‌شد که معادل 330 هزار دلار امروزی می‌شود. این قیمت‌گذاری گزاف باعث شد فروش این خودرو بسیار آهسته باشد و از سال 1986 تا 1993 تنها 328 عدد از آن فروخته شد. لامبورگینی بعد از LM002 هیچ پیکاپ دیگری را تولید نکرد اما اوروس، ادامه‌دهنده راه معنوی این پیکاپ به پرفروش‌ترین لامبورگینی سال 2022 تبدیل شد.

BMW X7 Pickup

گرچه همین حالا هم بی ام و سابقه ساخت یک پیکاپ را در کارنامه‌اش دارد اما گروهی از کارآموزان آکادمی این شرکت پیکاپی بر پایه طراحی بی ام و ایکس 7 – BMW X7 طراحی کردند. انتهای خودرو کمی کشیده‌تر شده تا بتواند به عنوان محفظه بار عمل کند و کاربرد اصلی این پیکاپ برای حمل موتورهای این کمپانی در رویداد BMW Motorrad خواهد بود. فضای داخلی ماشین دقیقا مشابه با نمونه‌های لاکچری ایکس 7 بوده و ترکیبی چرم، فلز و چوب در متریال داخلی به کار رفته است.

فضای بار با چوب دست‌ساز پوشیده شده و رنگ آبی ستون‌ها و بدنه یادآور قایق بادبانی هستند. با توجه به متریال عالی به کار رفته حتی در قسمت بار، تبلیغات بی ام و برای حمل دوچرخه وسط این پیکاپ کمی عجیب خواهد بود؛ چرا که هیچ‌کسی نمی‌خواهد به چوب و رنگ آبی خاص بدنه خراشی وارد کند. این پیکاپ به عنوان یکی از عجیب ترین های دنیا موفق شد مجوز تردد در جاده‌ها را کسب کند و همچنین اجازه پلاک‌گذاری به آن داده شد. پس از افشای تصاویر مربوط به پیکاپ و شایعات مربوط به احتمال وجود نسخه تولید انبوه، بی ام و سریعا وارد عمل شده و تمامی شایعات مربوط به احتمال وجود نسخه خیابانی را رد کرد. بدین ترتیب به نظر می‌رسد پیکاپ ایکس 7 تنها یک بار و برای نمونه تولید شده و آلمانی‌ها حداقل فعلا قصدی برای عرضه گسترده آن ندارند.