چرا آمریکا نیروگاه‌ های هسته ای بیشتری نمی سازد؟

چرا علی‌رغم مزایای بالقوه انرژی هسته ای، میل و رغبت چندانی در آمریکا نسبت به ساخت نیروگاه های هسته ای جدید وجود ندارد؟

بخش انرژی ایالات متحده، شبکه پیچیده‌ای متشکل از تولید، ذخیره‌سازی و مصرف است. طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، مجموع تولید برق در مقیاس شهری ایالات متحده، تقریبا 4.24 تریلیون ساعت (کیلووات ساعت) بوده است. علاوه بر این، حدود 58 میلیارد کیلووات ساعت برق از طریق سیستم‌های جذب خورشیدی کوچک‌تر تولید شد که نشان دهنده سهم قابل توجه انرژی خورشیدی در تولید برق این کشور است.

از مجموع انرژی تولید شده تجاری که اشاره شد، تقریبا 60 درصد از طریق سوخت فسیلی تامین شده و 18 درصد دیگر از نیروگاه های هسته ای آمریکا سرچشمه می‌گیرد. این رقم ممکن است برای افرادی‌ که انرژی هسته‌ای را یک نگرش انقلابی در نبرد برای تغییرات اقلیمی می‌دانند، ناامیدکننده باشد.

براساس گزارش Vox که موضوع ساخت نیروگاه هسته ای در سال 2016 را بررسی کرده، به‌نظر می‌رسد انرژی هسته‌ای در ابتدا مورد توجه قرار داشته، اما به تدریج چرخشی اتفاق می‌افتد و پروژه‌ها متوقف می‌شوند. با این حال، استفاده نسبتا کم از این منبع انرژی پاک که پتانسیل‌های فراوانی را نشان می‌دهد، با چند مسئله کلیدی در ارتباط است.

اگرچه تولید انرژی هسته ای در برخی بازارها رونق گرفته است، مقیاس فیزیکی ایالات متحده و پیچیدگی‌ سیاست‌های سازمانی این کشور در سطوح مختلف، تولید این انرژی در آمریکا را با چالشی متفاوت روبرو کرده و صنعت هسته‌ای آمریکا را محدود کرده است.

هزینه های فعالیت نیروگاه هسته ای به شدت افزایش یافته است

در ایالات متحده، هزینه ساخت یک راکتور هسته‌ای جدید بسیار بالا است. برآوردها نشان می‌دهند که پروژه‌های ساخت و ساز هم‌اکنون به 10 میلیارد دلار برای هر نیروگاه می‌رسد. این رقم نجومی با در نظر گرفتن تقاضای انبوه بتن، مسائل ایمنی و بسیاری از عوامل دیگر به‌دست آمده است. علاوه بر آن، پس از پایان ساخت راکتور،  هزینه‌های بهره‌برداری از تاسیسات نیز چشم‌گیر هستند.

به‌گزارش Vox، در سال 2016 هزینه‌های روزانه ساخت یک نیروگاه هسته‌ای که دو سال پیشتر راه‌اندازی شده بوده، 5366 دلار در هر کیلووات بود. در مقابل، تاسیسات جذب باد تقریبا 1980 دلار به ازای هر کیلووات هزینه دارند. در سال 2022، سازمان ارزیابی زیست‌محیطی، رقم 6695 دلاری را برای هزینه‌های پایه روزانه برای راکتورهای آب سبک و 1718 دلار را برای تاسیسات بادی گزارش کرد.

این اختلاف در هزینه‌های اولیه، فناوری هسته ای را برای افرادی که مسئول تامین مالی پروژه‌های انرژی در کشور هستند، بسیار چالش‌برانگیز می‌کند. در حالی‌که برخی از کشورهای دیگر تلاشی هماهنگ برای ساخت تاسیسات هسته‌ای کوچک‌تر و در عوض پرتعداد انجام دادند تا هزینه‌ها را کاهش دهند، بخش انرژی آمریکا معمولا ساخت سازه‌های عظیم را انتخاب می‌کند.

به‌طور مشابه، تعداد 93 راکتور هسته ای فعال در آمریکا در 55 نیروگاه قرار دارند که اغلب آنها در مجاورت مراکز جمعیتی هستند. در نتیجه، محدودیت‌های فضایی و تقاضای کلی به‌نظر می‌رسد که پروژه‌های جدید را از همه نوع به سرزمین‌های جدیدی سوق داده که به سادگی نمی‌توانند هزینه‌ها را توجیه کرده یا به پتانسیل تولید عظیم یک راکتور هسته‌ای نیاز دارند.

نظارت رگولاتوری در ایالات متحده منظم نیست

بخش انرژی آمریکا برخلاف بسیاری از کشورها عمل می‌کند. در ایالات متحده، ده‌ها بازیگر عمده در حوزه توسعه، ذخیره‌سازی و تحویل منابع قدرت وجود دارند. این بدان معناست که برندهای متعددی در حال رقابت با یکدیگر برای رونق کسب و کارهای خود هستند. بنابراین ساخت‌و‌ساز ارزان با توجه به شرکت و رقابتی که بر سر تولید برق ایالات متحده وجود دارد، بسیار مهم است.

آمیخته با تمایل به سودسازی، یک چشم انداز پیچیده نظارتی وجود دارد که باید با نظارت محلی، ایالتی و فدرال و قوانین عملیاتی مواجه شود. علاوه بر این، راهنمایی در مورد الزامات و بهترین شیوه‌ها می‌تواند در میانه راه از طریق توسعه یک راکتور هسته‌ای جدید تغییر کرده و به طور بالقوه پیشرفت ایجاد شده در تاسیسات را از مسیر خود خارج کند و تاخیرهای پرهزینه یا الزامات مورد نیاز برای اضافه کردن به سایت را اضافه کند.

مشکلات کنونی در فرآیند ساخت و ساز تاسیسات هسته ای جدید، مزیت «یادگیری از طریق انجام» که در طول زمان با کسب تجربه ایجاد می‌شود را از بین برده است. فرصت‌های محدود برای ساخت منابع جدید در کنار چشم‌انداز نظارتی گیج‌کننده و دائماً در حال تغییر به این معنی است که هر پروژه جدید تقریباً به طور قطع، متفاوت از قبلی است. اکنون منابع انرژی پاک جایگزین از بسیاری جهات با تولید هسته ای قابل رقابت هستند.

افزایش منابع انرژی پاک در بازار آمریکا احتمالاً تأثیر بزرگی بر بخش انرژی هسته ای این کشور داشته است. نیروگاه‌های هسته‌ ای گازهای گلخانه‌ای و کربن منتشر نمی‌کنند. با این حال، در مقایسه با سایر روش‌های تولید انرژی پاک، هنوز یک تردید دیگر در مورد استفاده از انرژی هسته ای وجود دارد.

فروپاشی جزیره Three Mile در سال 1979 باعث ایجاد سلسله نگرانی‌ها در مورد ایمنی فناوری های انرژی هسته ای در سطح کلان شد. در مقابل، نگرانی خاصی در مورد ایمنی پنل های خورشیدی وجود ندارد و کاملا ایمن هستند.

همچنین، فناوری‌های خورشیدی، بادی و حتی فناوری‌های جذب امواج جدید به سرعت هزینه را برای کاربران و هم‌چنین کارایی تولید انرژی را بهبود می‌بخشند. این امر منجر به انباشت سریع مزارع انرژی های تجدیدپذیر جدید در سراسر کشور، افزایش پذیرش و ارزش کلی بالاتر تولید این سیستم ها در مقایسه با بخش هسته ای شده است. همراه با تردید برای صرف سرمایه جدید در ساخت راکتورهای هسته ای، پر واضح است که بازار آمریکا از امکانات لازم و اراده کافی برای سرمایه گذاری هنگفت برای ساخت نیروگاه های هسته ای برخوردار نیست.