در دهه 80 میلادی، تویوتا ون – Toyota Van با آپشنی وارد بازار شد که حتی در بسیاری از خودروهای مدرن هم پیدا نمیکنید.
اوایل دهه 80 تا اواخر دهه 90 میلادی، عصر مینی ونها بود. کمپانیهای زیادی در آن دوران، چنین خودروهایی را روانه بازار کردند و با استقبال مشتریان هم مواجه شدند. تویوتا هم که در تلاش برای بهدست آوردن سهمی از بازار خودروی آمریکا بود، سال 1984 ون خود را با امکانات منحصربهفرد و جذاب در آمریکای شمالی عرضه کرد.
تویوتا ون که با اسامی دیگری مانند تویوتا مستراِیس سرف (MasterAce Surf) و اسپیس کروزر (Space Cruiser) هم شناخته میشد، طراحی عجیبی داشت؛ طوری که موتور آن زیر صندلی راننده بود و برای سرویس موتور، باید صندلی را مانند کاپوت، بالا میزدید.
پیشرانه این خودرو، یک موتور بنزینی چهار سیلندر با حجم 2.0 لیتر بود که نیروی 90 اسب بخاری تولید شده از آن، از طریق یک گیربکس دستی 5 دنده به چرخهای عقب منتقل میشد.
با چنین ترکیبی، شتاب صفر تا 100 کیلومتر تویوتا ون، 14.2 ثانیه بود که برای یک ون، چندان بد هم نیست. این خودرو اما امکاناتی داشت که حتی امروزه هم نوبری و لاکچری محسوب میشود.
از سال 1984 تا 1989، تویوتا ون با یک مینی یخچال استاندارد، یخساز و کولر باکس آپشنال عرضه میشد. لولههای سرد کنندهای دورتادور کولر باکس تعبیه شده بود که آب را به اندازه کافی، سرد و منجمد میکردند تا هر وقت سرنشینان هوس نوشیدنی تگری کردند، یخ قالبی بردارند.
بعدها چند خودروساز دیگر هم از یخچال مینی در محصولات خود استفاده کردند؛ اما وقتی که در سال 1990 تویوتا ون با پرویا (Toyota Previa) جایگزین شد، دیگر اثری از یخچال در آن نبود.
بههرحال داشتن یک مینی یخچال درون ماشین، آپشن خوشایندی بهویژه در تابستان است. امروزه هم خودروهای مدرنی مانند فورد ماوریک و جیپ رانگلر، یخچالهای کوچک آپشنال دارند و در بسیاری از خودروهای لوکس نیز نوشیدنی سردکن وجود دارد. اما جای خالی این امکانات، هنوز در ماشینهای خانوادگی احساس میشود.