اخترشناسان بهطور تصادفی، موفق شدند دادههای مربوط به برخورد دو سیاره را ثبت کنند؛ کشف بیسابقهای که بدون تیزبینی یکی از کاربران شبکههای اجتماعی، رقم نمیخورد.
منجمان در اروپا برای نخستین بار، برخورد دو سیاره فراخوشیدی و تبعات این رویداد را ثبت کردند. البته آنها متوجه کشف مهم خود نمیشدند؛ اگر یک اخترشناس آماتور با تیزچشمی، این دادهها را در شبکههای اجتماعی نمیدید.
همهچیز از آنجا شروع شد که تیمی متشکل از محققان دو دانشگاه بریستول و لیدن، روی ستارهای در فاصله 1800 سال نوری از زمین، موسوم به 2MASS J08152329-3859234 (که حالا ASASSN-21qj نامیده میشود) چشم دوختند.
آنها پس از جمعآوری دادههای نورسنجی اپتیکال و فروسرخ، بخشی از اطلاعات را در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشتند. همین موقع بود که یک منجم آماتور با مشاهده این دادهها، متوجه خمیدگی نور ستاره و وجود یک روشنایی فروسرخ غیر عادی شد و محققان را به بررسی عمیقتر واداشت.
در نهایت با مطالعه دادههای تلسکوپ LCOGT کالیفرنیا و تلسکوپ فضایی WISE ناسا، دانشمندان دلیل این ناهمگونی در نوردهی ستاره را برخورد دو سیاره در حال چرخش بهدور آن عنوان کردند.
این دو جرم فضایی که در دسته سیارات ابرزمین یا مینینپتون قرار میگیرند، بهاندازهای بزرگ بودند که بقایای داغ و زیادی از خود باقی گذاشتند؛ طوری که پرتودهی فروسرخ این بقایا، حتی در حضور نور ستاره نیز قابل رویت بوده است.
ظاهرا برخورد هم در فاصله نسبتا نزدیکی از ستاره ASASSN-21qj رخ داده؛ چیزی بین 2 تا 16 واحد نجومی (هر یک واحد نجومی، برابر است با بیشترین فاصله زمین از خورشید)!
یافتههای محققان نشان میدهد که پس از برخورد، یک تاریکی بهوجود آمده که ناشی از شکلگیری ابر بزرگی از ذرات گرد و غبار بهجای مانده از برخورد و سد کردن نور ستاره توسط آن است. این بهاصطلاح خورشید گرفتگی، حدود 900 روز بهطول انجامید و دانشمندان قصد دارند همچنان تحقیقات روی این ابر عظیم را ادامه دهند.
بههرحال، این کشف میتواند ما را به سمت یافتههای مهم دیگری هدایت کند. در وقایع پس از برخورد دو سیاره، چیزهای زیادی برای آموختن وجود دارد؛ بهویژه وقتی که میدانیم کره ماه، در اثر برخورد یک جرم فضایی به سیاره زمین بهوجود آمده است.