باستان شناسان یک گور دسته جمعی 5 هزار ساله را در اسکاتلند پیدا کردند که در آن، اسکلتها همدیگر را در آغوش گرفتهاند. محققان این مقبره پنهان را شاهکار مهندسی دوران نوسنگی میدانند.
باستان شناسان در اسکاتلند، یک گور دسته جمعی حاوی حدود 14 اسکلت که همدیگر را در آغوش گرفتهاند، کشف کردند. این اسکلتها در داخل یک مقبره 5 هزار ساله با دیوارهای سنگی مدفون شده بودند. اولین مستندات مکتوب از این گور دسته جمعی در قرن نوزدهم کشف شده بود، اما مکان دقیق آن مدتها بهعنوان یک راز باقی ماند. طبق گزارشی که گاردین منتشر کرد، یک مقاله روزنامه در سال 1896 میلادی و زمانی که پسر یک کشاورز آن را در حین کاوش در خانهشان در جزایر اورکنی، مجمعالجزایری در سواحل شمال شرقی اسکاتلند کشف کرده بود، از این گور دسته جمعی خبر داده بود و این مقبره پنهان را Camber Cairn نامید.
ویژگی های گور دسته جمعی 5 هزار ساله در اسکاتلند
در سال 2020 میلادی، هوگو اندرسون وایمارک، یکی از متصدیان موزههای ملی اسکاتلند در حال انجام تحقیقات آرشیوی توانست بریدهای از یک روزنامه را پیدا کند که بیش از یک قرن پیش منتشر شده بود. وی در این باره میگوید این داستان کمی به داستانهای پلیسی و جنایی شباهت داشت. اسناد دیگری هم در بایگانی وجود داشت؛ از جمله یک طرح کوچک که مکان مزرعه را مشخص میکرد.
تحقیقات بیشتر در تابستان امسال، محققان را به سمت مکان این گور دسته جمعی هدایت کرد که در واقع بخشی پوشیده از چمنزار بود. حفاری مقبره به قطر 15 متر نشان داد که این مقبره از نظر ساختاری با دیوارهای سنگی تقویت شده بود. به گزارش گاردین، محققان این مقبره را که در حدود 3000 سال پیش از میلاد ساخته شده است، یک شاهکار مهندسی در دوران نوسنگی میدانند.
این دستاورد معماری بهدلیل ساختوساز دایرهای آن مورد توجه قرار گرفت. در این مکان، کارگران دیوارهای سنگی را بهگونهای ساخته بودند که با رسیدن به بالای سازه، باریکتر میشد. اندرسون وایمارک در این خصوص به لایو ساینس گفت بهمحض اینکه چمن را از روی زمین برداشتیم، این مقبره آشکار شد و با یک بنای تاریخی بزرگ روبهرو شدیم. در سال 1896، یک کشاورز و پسرش برخی از آثار باستانی پیدا شده در این مکان را با خود بردند، اما آنها به اسکلتهای انسانی که پیدا کرده بودند علاقهای نداشتند و دوباره همه چیز را دفن کردند.
در پایین مقبره، باستانشناسان شش اتاق حاوی 14 اسکلت از جمله دو اتاق که بهنظر اسکلتها در آن همدیگر را در آغوش گرفته بودند، کشف کردند. اندرسون وایمارک میگوید این اسکلتها در موقعیتهای خمیده دفن شده بودند و انگار همدیگر را بغل کردهاند. بهنظر میرسید که این افراد ارتباط نزدیکی با یکدیگر داشتند. ما همچنین اسکلت دیگری را پیدا کردیم که بازوی آن به سمت اسکلت دیگری دراز شده بود.
در حال حاضر تحقیقات بیشتر و تجزیه و تحلیل دیانای برای شناسایی این افراد و تعیین ارتباط آنها ضروری بهنظر میرسد؛ اما اندرسون وایمارک معتقد است این مقبره حاوی اسکلتهای یک جامعه بسیار مرتبط است. گفتنی است سایر مقبرههای نوسنگی در اورکنی در بالای زمین قرار دارند و گور دسته جمعی تازه کشف شده از این نظر کاملا با بقیه متفاوت است.
به گزارش گاردین، این مقبره در بالای خود دارای نشانگرهای سنگی بوده، اما سنگهای بالای سازه در قرن 18 و 19 استخراج شدند تا ساختمانی در آن نزدیکیها ساخته شود که این ساختمان نیز بعدها تخریب شد. اندرسون وایمارک اظهار کرد این مقبره زمانی که بهطور کامل ایستاده بود، قطعا بسیار قابل توجه بود؛ اما در قرن 18 و 19 متاسفانه در آستانه تخریب کامل قرار گرفت.