نقش برجستهی چهرههای عجیب باستانی در دل آفریقا به دلیل کم شدن حجم آب رودخانه و خشکسالیهای شدید ظاهر شدند.
خشکسالی بسیار شدید در بخشهایی از آمازون باعث شد که سطح آب رودخانهها به طرز چشمگیر و ترسناکی کاهش پیدا کند و همین امر باعث پدیدار گشتن دهها صخره شد که روی آنها حکاکی و کندهکاریهایی از چهرههای عجیب باستانی انجام گرفته است. از اشکال انسانی انجام گرفته و سالیان سال غوطهور در زیر آب بوده شود. احتمال قدمت این نقش برجستهها به حدود 2000 سال قبل از میلاد باز میگردد.
لیویا ریبیرو که یکی از مدیران این پژوهش در این مورد میگوید: «دربارهی حکاکیهای صخرهای شنیده و اکنون میخواهد آنها را بررسی کند». او در ادامه گفت: «فکر میکردم دروغ است. من 27 سال در مانائوس زندگی کردهام اما هرگز اینها را ندیده بودم».
حکاکیهایی که معمولا روی این صخرهها انجام میگیرد به راحتی قابل مشاهده نیستند. زیرا سالها توسط آبهای رودخانهی سیاه پوشانده و مخفی شده بودند، اما جریان آبهای این منطقه در طی هفتههای گذشته پایینترین از سطح خود آمده و توانسته رکورد عجیبی را در 121 سال گذشته از آن خود کند.
این نقشبرجسته و حکاکیها در ساحل رودخانه دانشمندان و مردم محلی را به طور یکسان خوشحال کرده، اما در عین حال سوالات نگران کنندهای را نیز به وجود آورده است.
ریبیرو در ادامه گفت: «ما میآییم، به (نقشها) نگاه میکنیم و میگوییم زیبا هستند، اما با این وجود بسیار نگران کننده هم خواهند بود. من همچنین به این فکر میکنم که آیا این رودخانه 50 یا 100 سال دیگر وجود خواهد داشت». در هفتههای اخیر خشکسالی در آمازون سطح رودخانهها را بسیار کاهش داده و تمامی آن منطقه تحت تأثیر این مسئله قرار گرفته، زیرا برای حمل و نقلها و حتی آذوقه به پیچ و خم آبراهها نیاز است.
به گفتهی کارشناسان فصلهای خشک، الگوهای آب و هوایی نامنظمی را در اقیانوس آرام ایجاد خواهد کرد. همچنین این اختلال در نهایت روی دما و تغییرات آب و هوایی تاثیرات به شدت مخربی میگذارد.
Jaime Oliveira از موسسه میراث تاریخی برزیل بیان کرد: «این حکاکیها یک سایت باستانشناسی با ارتباط بسیار زیاد را تشکیل میدهند». آنها در محلی به نام Praia das Lajes واقع هستند و اولین بار سال 2010 در زمان یک خشکسالی بزرگ دیگر تا حدی دیده شدند.
تصاویر روی حکاکیها بیشترا چهرههای انسانی با یک لبخند یا حالتهای ترسناکی هستند که تعدادی از آنها به صورت مستطیلی و برخی دیگر بیضی شکل میباشند. در پسزمینهی چهرههای انسانی جنگلهای انبوهی با آبهای کمرنگ قهوهای رنگ که رودخانه سیاه در نزدیکی آن قرار گرفته حکاکی شدهاند. اولیویرا گفت: آنها احساساتی را بازگو میکنند و درواقع یک رکورد سنگی حکاکی شده است، که چیزی مشترک با آثار هنری فعلی دارد».
بئاتریز کارنیرو مورخ متعقد است که این آثار برای درک و شناخت سبک زندگی اولین مردمانی که در این منطقه حضور داشتهاند بسیار ارزشمند است و این منطقه به کاوش بیشتری نیاز دارد.
کارنیرو در انتهای سخنان خود اضافه کرد: «متأسفانه اکنون با تشدید خشکسالی دوباره این حکاکیها ظاهر شدهاند و بازگرداندن رودخانهها و زیر آب نگهداشتن آنها به حفظشان بیشتر از کار ما کمک خواهد کرد».