کشف راز جوانی که در هیدروژن مخفی شده بود

نسل بشر بنا به غریزه بقا، تمایل دارد بیشتر زنده بماند و زندگی کند. امروزه نیز به سبب همین غریزه به‌دنبال راز جوانی است تا هیچ‌وقت پیر نشود.

دانشمندان چینی موفق به کشف روشی شده‌اند که راز جوانی در آن نهفته است. این روش، هیدروژن‌درمانی است که پیری را در شما معکوس خواهد کرد. فناوری پیشرفته پژوهشگران چینی، استفاده از ایمپلنت‌هایی است که از تکنولوژی نانو برای تحویل و تاثیر هیدروژن بر سلول‌ها بهره می‌گیرند. با نهایی شدن این فرآیند، از پیری افراد و در نتیجه بیماری‌هایی مانند آلزایمر که فرد در نتیجه پیری به آن مبتلا می‌شود، جلوگیری خواهد شد.

مطالعه مذکور توسط دانشمندان و تیم محققان دانشگاه شانگهای جیائو تونگ صورت گرفته است. تمرکز آنها در این پژوهش بر پتانسیل تاثیر هیدروژن در از بین بردن ساعت سلولی است. ساعت سلولی همان روند طبیعی سلول‌ها است که از تولد به مرگ سلول ختم می‌شود. «پیری سلولی» نیز وضعیتی است که در آن سلول دیگر تقسیم نمی‌شود و شروع به تولید و آزاد کردن مواد التهابی می‌کند. این وضعیت می‌تواند در اثر بالا رفتن سن یا برخی بیماری‌ها بروز کند.

بنا به باور پژوهشگران، این پیری سلولی و تولید مواد التهابی، یکی از علل اصلی عدم ترمیم و بازسازی بافت‌ها در افراد مسن است. داروهای موجود در بازار نیز که برای جلوگیری از پیری سلولی توسط دانشمندان تولید شده‌اند، در عین اثربخشی محدودی که برای فرد دارند، فرد را دچار عوارض جانبی نیز می‌کنند که در برخی موارد، همان پیری بهتر از وضعیتی بوده که فرد به آن دچار شده است.

مطالعه روی مولکول‌های هیدروژن به‌خاطر توانایی در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد شده خطرناک، می‌تواند هم در ساخت داروهای التهابی تحولی ایجاد کنند و هم در بهینه‌تر کردن داروهای ضد پیری سلولی.

ترکیب فناوری نانو و هیدروژن درمانی در یافتن راز جوانی

با تکیه بر فناوری نانو، دانشمندان ایمپلنت‌های کوچک، اما موثری ساخته‌اند که بهتر از هر روش دیگری، هیدروژن را در اختیار بدن قرار می‌دهد. این روش ایمپلنت‌های کوچک با تاثیر 40 هزار برابر بیشتر از روش‌های مرسوم و عادی حتی مانند نوشیدن آب غنی از هیدروژن یا تنفس کردن در یک محیط مملو از هیدروژن، H2 را به بدن انتقال می‌دهد.

این ایمپلنت‌ها طوری طراحی شده‌اند که در داخل بدن به‌طور پیوسته به‌مدت یک هفته، هیدروژن را در بدن آزاد می‌کنند. با انجام نمونه آزمایش‌هایی روی موش‌های مسن، نشان داده شد که این ایمپلنت‌ها به‌عنوان کاتالیزور در بدن موش وجود دارند. لازم به ذکر است، کاتالیزور ماده‌ای است که با تاثیر بر آنزیم‌ها، سرعت واکنش‌های بدن را افزایش می‌دهد. در این مورد هم با افزایش واکنش‌های بدن موش مسن، باعث شده است تا استخوان آسیب دیده موش، بهبود یابد. این در حالی است که در این سن، استخوان آسیب دیده موش به سختی بهبود پیدا می‌کند.

این رویکرد جدید با کاهش التهاب سلول‌ها که اثر منفی بر سلول‌ها دارد، باعث بهبود عملکرد سلول‌ها و کاهش «پیری سلولی» می‌شود. این تحقیقات جدید با نتایج روشنی که ارائه کرده‌اند، آینده‌ای را نوید می‌دهند که در آن برای بسیاری از بیماری‌های ناشی از افزایش سن، راهکارهای موثری یافت شده است.