گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
بر اساس گفته‌های یک دانشمند، ممکن است حدود 11 هزار سیاره خارج از منظومه شمسی شبیه به زمین و حاوی حیات بیگانه وجود داشته باشند.
سیاره‌های شبیه به زمین همواره موضوع مورد توجه در بحث نجوم بوده است. اکنون نیز طبق گفته‌های یک دانشمند ممکن است حدود 11 هزار سیاره شبیه به زمین وجود داشته باشند که به دور ستاره‌های مشابه خورشید در فاصله 326 سال نوری از ما می‌چرخند. این مطالعات می‌توانند به اخترفیزیکدان‌ها و آستروبیولوژیست‌ها برای پیدا کردن حیات فرازمینی کمک کنند. این دانشمند همچنین ادعا می‌کند که حیات فرازمینی ممکن است در یک سیاره خارج از منظومه شمسی که حدود ۶۵ سال نوری با زمین فاصله دارد، وجود داشته باشد.
این مطالعات و گفته‌های جذاب از پیش نویس مقاله منتشر شده در arXiv توسط پیرو ماداو در دانشکده اخترشناسی و فیزیک ستاره‌ای دانشگاه کالیفرنیا به‌دست آمده‌اند. این آمار طبق یک چارچوب ریاضی جدید برای جستجوی سیاره‌های خالی از سکنه و حیات بیگانه خارج از منظومه شمسی است که از جدیدترین داده‌های مشاهده‌ای، از جمله از تلسکوپ فضایی کپلر استفاده می‌کند که توسط ناسا بین سال‌های 2009 تا 2018 میلادی حدود 2662 سیاره خارج از منظومه شمسی را کشف کرد.
فراتر از معادله دریک
این چارچوب جدید یک به‌روزرسانی برای معادله دریک است. معادله دریک در واقع ایده‌پردازی اخترفیزیکدانی به نام فرانک دریک در دهه 1960 میلادی است. این معادله عوامل موفقیت در جستجوی حیات بیگانه را خلاصه می‌کند و همچنین می‌تواند به جستجوی تمدن‌های پیشرفته فناورانه یا حتی حیات میکروبی ساده که روی یک سیاره قابل سکونت تکامل یافته است، کمک کند.
از آنجا که تقریباً هیچ داده قطعی در این زمینه وجود ندارد، معادله دریک نیازمند فرضیات، تخمین‌ها و حدس‌های متعدد است. مطالعات در این زمینه، اغلب ابزاری برای تفکر در این مورد است که چگونه حیات بیگانه در کیهان آغاز می‌شود؟
انواع سیاره های خارج از منظومه شمسی
چارچوب طراحی شده توسط پیرو ماداو به جستجوگران حیات بیگانه کمک می‌کند تا انواع مختلف سیاره‌ها و ستاره‌ها، نحوه شکل‌گیری آنها و همچنین سن و تعداد آنها را شناسایی کنند. طبق همین جستجوها:
- در فاصله 326 سال نوری از خورشید، حدود 11 هزار سیاره در اندازه زمین و منطقه قابل سکونت ستاره‌های نوع K (شبیه به خورشید) وجود دارد.
- منظومه شمسی از 77 درصد از سیستم‌های ستاره‌ای نزدیک به خود جوان‌تر است.
- تعداد سیاره‌های سنگی خارج از منظومه شمسی بیشتر از سیاره‌های بزرگ گازی (مانند مشتری) بودند.
- طبق آمار، نزدیک‌ترین سیاره شبیه به زمین که ممکن است حاوی حیات باشد، در فاصله 65 سال نوری از زمین قرار دارد.
به دنبال نشانه‌های حیات بیگانه
وجود حیات در سیاره‌ها بستگی به ظهور میکروبی دارد. در سیاره زمین نیز حدود یک میلیارد سال قبل از آن‌که قابل سکونت باشد، حیات میکروبی وجود داشته است. احتمالات نشان می‌دهند حیات میکروبی فقط در یک درصد از سیاره‌های سنگی خارج از منظومه شمسی ممکن است وجود داشته باشد.
نشانه‌های وجود حیات در یک سیاره، گازهای قابل ردیابی در جو سیارات هستند. این گازها ممکن است نشانه‌ای برای وجود حیات روی سطح سیاره باشند. با این حال، ماداو همچنین اشاره می‌کند که اگر حیات فقط در یک سیاره از هر 10 هزار سیاره سنگی که دور ستاره‌های مشابه خورشید می‌چرخند ظهور کند، آن‌گاه زمین تنها سیاره میزبان حیات در اطراف منظومه شمسی است.
این مقاله ادعا می‌کند از آنجایی که حیات ساده و میکروبی در زمین از یک میلیارد سال قبل از قابل سکونت شدن آن ظاهر شد، همین موضوع می‌تواند برای سیاره‌های سنگی بسیاری که تلسکوپ کپلر آنها را در مناطق قابل سکونت دور از ستارگان پیدا کرده است، صحیح باشد.
سیارات برای این‌که بتوانند حاوی حیات باشند باید در مناطق قابل سکونت اطراف ستاره قرار داشته باشند. منطقه قابل سکونت به‌عنوان منطقه گلدیلوکس نیز نامیده می‌شود. این منطقه به یک مدار اشاره دارد که فاصله آن از یک ستاره به‌گونه‌ای است که نه خیلی گرم و نه خیلی سرد باشد. همچنین باید آب مایع روی سطح، تا حد ممکن وجود داشته باشد.
سوالات بی‌پاسخ
ماداو در پاسخ به این سوال که چه تعداد حیات ممکن است از گذشته تاکنون در سیاره‌های مختلف وجود داشته باشد، گفت قبل از جواب دادن به این پرسش باید چند مورد را بدانیم:
- تعداد سیاره‌های سنگی قابل سکونت بالقوه چقدر است؟
- اقلیم هر سیاره خارج از منظومه شمسی چگونه است؟
- آیا نشانگرهای شیمیایی مشخص بیولوژیکی در جو سیاره‌های خارج از منظومه شمسی وجود دارد یا خیر؟
اگرچه بسیاری از تلسکوپ‌های فضایی هم‌اکنون و در آینده، بررسی سیاره‌های خارج از منظومه شمسی را در اولویت فعالیت خود قرار داده‌اند و خواهند داشت، اما ماداو ادعا می‌کند که برای بشر هرگز امکان‌پذیر نیست که پاسخ هر سه این پرسش‌ها را بداند.
او می‌گوید جمع‌آوری این داده‌های جامع و عظیم برای هر سیستم فردی امکان‌ناپذیر و غیر عملی است؛ بنابراین دیدگاه آماری برای اولویت‌بندی اهداف ضروری است.
