بررسی نمونههای سیارک بنو توسط ناسا حاکی از این است که منشا این سیارک میتواند یک دنیای پر از آب و حتی زیبا باشد.
در جدیدترین اخبار نجوم و بهواسطه انتشار نتایج بررسی محققان ناسا از نمونههای سیارک بنو (Bennu)، مشخص شده که منشا این سیارک ممکن است یک جهان اقیانوسی باستانی و سرشار از آب باشد.
کشف نشانههایی از آب در نمونههای سیارک بنو
ناسا طی ماموریت اسیریس-رکس و طی یک فرآیند چند ساله، موفق به جمع آوری نمونه هایی از سیارک بنو و انتقال آنها به زمین و بررسی این نمونههای ارزشمند شده است. بر اساس بررسی محققان ناسا که نتایج آن اخیرا بهطور عمومی منتشر شده، در نمونههای در دسترس از این سیارک، نشانههایی از منیزیم-سدیم فسفات دیده میشود که میتواند نشانگر تعلق این سیارک به یک جهان اقیانوسی باستانی باشد.
فضاپیمای اسیریس-رکس ناسا در 24 سپتامبر 2023 و زمانی که در حال عبور از کنار زمین بود، در یک فاصله نزدیک به زمین، کپسولی حاوی نمونههای سنگ جمعآوری شده از سیارک بنو را به زمین پرتاب کرد.
کل فرآیند ماموریت اسیریس-رکس از پرتاب این فضاپیما و رسیدن آن به بنو، جمعآوری نمونهها و بازگشت، نزدیک به هفت سال به طول انجامیده است. از طرفی در حال حاضر اسیریس-رکس در حال حرکت به سمت سیارک دیگری به نام آپوفیس است.
بهگفته محققان، نمونه های سیارک بنو که جمعا وزنی معادل 120 گرم دارند، میتوانند در درک بهتر فرآیند تکامل منظومه شمسی یاریدهنده باشند. بنا بر اعلام ناسا، در تجزیه و تحلیل اولیه نمونههای این سیارک، شواهدی از آب و کربن کشف شده که هر دو از اصلیترین عناصر تشکیل و رشد حیات هستند. از سویی و در بررسیهای تکمیلی مشخص شد که این نمونهها نه فقط حاوی آب و کربن که حاوی منیزیم-سدیم فسفات نیز هستند که یک ترکیب یونی متشکل از منیزیم و آنیون فسفات محسوب میشود.
ناسا اعتراف کرده که از کشف منیزیم-سدیم فسفات در نمونههای سیارک بنو غافلگیر شده؛ چرا که حسگرهای راه دور فضاپیمای اسیریس-رکس موفق به شناسایی این ترکیبات نشده بودند. بیانیه مطبوعاتی ناسا در این مورد خاطرنشان میکند که سیارک بنو ممکن است از یک جهان اقیانوسی باستانی، کوچک و البته بکر نشات گرفته باشد.
دانته لورتا، نویسنده ارشد این پژوهش و پژوهشگر ارشد ماموریت اسیریس-رکس در دانشگاه آریزونا توسان میگوید نمونهای که در این ماموریت به زمین رسیده، بزرگترین مجموعه مواد سیارکی دستنخورده روی زمین محسوب میشود.
وی افزود وجود حالت مختلف فسفاتها در کنار عناصر و ترکیبات دیگر روی این نمونهها، نشان از گذشتهای پر از آب برای این سیارک است و بنو بهطور بالقوه میتواند زمانی بخشی از یک جهان مرطوب بوده باشد. البته لورتا تاکید میکند که چنین فرضیهای نیاز به بررسی بیشتر دارد.
گفتنی است که فضاپیمای اسیریس-رکس، فرآیند نمونهبرداری از سیارک بنو را در 20 اکتبر 2020 و با استفاده از بازوی رباتیک خود انجام داد. بر اساس اعلام پژوهشگران دانشگاه آریزونا توسان، دلیل انتخاب سیارک بنو برای این ماموریت این بود که وجود ترکیبات اولیه کربنی و مواد معدنی حاوی آب در آن با استفاده از مشاهدات تلسکوپی اثبات شده بود.
خوب است بدانید که سیارکهایی مانند بنو اساسا از زمان شکلگیری خود در قرنها پیش، هرگز ذوب یا جامد نشدهاند و این یعنی نمونههای برداشتشده از بنو میتوانند حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره روند تکامل منظومه شمسی در حدود 4.5 میلیارد سال پیش باشند.