گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی، پیاده‌روی فضایی خدمه مأموریت «پولاریس داون» اسپیس ایکس را ناامیدکننده و تمسخر آمیز توصیف کردند.
با عنایت به آخرین اخبار نجوم، پنجشنبه هفته گذشته (۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴) بود که خدمه مأموریت خصوصی پولاریس داون (Polaris Down) شرکت اسپیس ایکس (SpaceX)، در سومین روز از سفر به حاشیه مدار زمین، توانستند اولین پیاده روی فضایی تجاری جهان را به نام خود و اسپیس ایکس ایلان ماسک ثبت کنند. با این حال جمعیت عظیمی از کاربران فضای مجازی نسبت به این دستاورد فضایی واکنش های منفی دانشمند و به تمسخر تصاویر منتشر شده از آن پرداختند.
اعتراض کاربران فضای مجازی به پیاده‌روی فضایی اسپیس ایکس
در تاریخ ۱۰ سپتامبر سال جاری میلادی، یک موشک «فالکون ۹» متعلق به شرکت SpaceX تحت مالکیت ایلان ماسک، با هدف تحقق اولین پیاده روی خصوصی به فضا فرستاده شد.
این مأموریت تحت عنوان پولاریس داون و با رهبری «جرد آیزاکمن»(Jared Isaacman)، کارآفرین و میلیاردر حوزه فناوری که فرماندهی و سرمایه‌گذاری پولاریس داون را برعهده داشت انجام شد.
سه نفر از همراهان وی با نام های اسکات پوتیت (Scott Poteet)، سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی آمریکا و خلبان ماموریت، سارا گیلیس (Sarah Gillis) و آنا منون (Anna Menon) دو مهندس ارشد عملیات فضایی در شرکت اسپیس ایکس نیز در این سفر وی را همراهی می‌کردند.
کپسول دراگون (حامل فضانوردان) پس از رسیدن به ارتفاعی بی‌سابقه بالاتر از مدار، تا ارتفاع ۷۳۷ کیلومتری سطح زمین پایین آمد. پس از رسیدن به آنجا، میزان فشار داخل دراگون کم شد و آیزاکمن و گیلیس به نوبت از کپسول خارج شدند. آیزاکمن و گیلیس به ترتیب حدود ساعت ۶:۴۸ صبح و ساعت ۷:۰۴ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی از کپسول بیرون آمدند.
اگرچه خلق چنین دستاوردی موجب شگفتی بسیاری شد، بااین‌حال برخی نیز تحت تاثیر پیاده‌روی 1 ساعت و 46 دقیقه‌ای آیزاکمن و گیلیس قرار نگرفتند. بسیاری از کاربران رسانه‌های اجتماعی، به شدت از ماموریتی که آن را کند و خسته‌کننده نامیدند، انتقاد کردند و گفتند که به سختی شایسته نام پیاده‌روی فضایی است.
یکی از بینندگان این تصاویر در پلتفرم ایکس (X) نوشت:
همین حالا دست از کلنجار رفتن با نردبان بردار و به پیاده‌روی فضایی واقعی ادامه بده. صبر کن! چرا دوباره پایین می‌آیی؟
کاربران شبکه‌های اجتماعی معتقد بودند که آنها هرگز به طور کامل کپسول را ترک نکردند. یکی از کاربران نوشت: «او فقط پنجره را باز کرد و سرش را بیرون آورد.»
نظرات سایر کاربران شبکه‌های اجتماعی به دستاورد ماموریت پولاریس داون
تصویر فضانوردان ماموریت پولاریس داون
به تبعیت از اعتراض برخی، کاربران دیگری نیز از فضانوردان این ماموریت شکایت کردند. یکی از کاربران ناامید نوشت: پیاده‌روی فضایی اسپیس ایکس آن چیزی نبود که انتظار داشتیم. به نظر می‌رسد که یک موش‌خرمای چوب‌شکن سرش را از سوراخ بیرون می‌آورد. یک کاربر دیگر نوشت: این واقعا یک پیاده‌روی فضایی بود؟ فکر می‌کنم اسپیس ایکس درباره آن اغراق کرده است. کاربر دیگری نوشت: شما نگاه کردن به بیرون از دریچه باز را پیاده‌روی فضایی می‌نامید؟ این خسته‌کننده‌ترین فیلم فضایی بود که دیدم.
کاربر دیگری اظهار ناامیدی از به اصطلاح پیاده‌روی فضایی پولاریس داون اسپیس ایکس داشت. همچنین بسیاری از کاربران نیز از این واقعیت که آیزاکمن در بیشتر زمان پیاده‌روی فضایی به دوربین پشت کرده بود، ابراز تاسف کردند.
در پیاده‌روی‌های فضایی معمول که بارها توسط فضانوردان ناسا و فضانوردان روسیه از ایستگاه فضایی بین‌المللی شاهد آن بودیم، فضانوردان با خروج از کپسول و توسط طنابی در فضا معلق می‌شوند و سپس بر روی سکو قدم برمی‌دارند. نمونه آن اولین پیاده‌روی فضایی ناسا در سال ۱۹۶۵ است که طی آن «اد وایت» (Ed White) فضانورد ناسا آزادانه در کنار فضاپیمای خود شناور شد.
اما آیزاکمن و گیلیس هرگز از کپسول جدا نشدند. در عوض، آنها روی یک سکوی مخصوص به نام «اسکای‌واکر» (Skywalker) ایستادند که در دریچه جلوی کپسول دراگون نصب شده بود. در همه مدتی که فضانوردان در معرض خلاء فضا بودند، با کمک دست یا پایه‌های تعبیه‌شده در اسکای‌واکر در جای خود ماندند.
آیزاکمن هنگام خروج از کپسول دراگون به مرکز کنترل ماموریت گفت:
ما در خانه کارهای زیادی برای انجام دادن داریم اما زمین از اینجا یک دنیای کامل به نظر می‌رسد.
با این‌حال یکی از کاربران نوشت: چه پیاده‌روی فضایی غیر الهام‌بخشی. او هیچ حرف الهام‌بخشی نگفت. یکی از کاربران نوشت: کسی هم تحت تاثیر این پیاده‌روی فضایی قرار گرفته است؟ دیگر در این دنیا هیچ چیز جدیدی احساس نمی‌شود و شوک و هیبت از بین رفته است.
ارزیابی ماموریت پیاده‌روی فضایی اسپیس ایکس
هدف اصلی این مأموریت، آزمایش مقاومت لباس‌های فضانوردی جدید اسپیس ایکس بود. توانایی حرکت آزادانه تحت فشار فضا و توانایی پرش و بالا پایین شدن از سکوی اسکای‌واکر به خوبی مورد ارزیابی قرار گرفت. هیچ کدام از این اهداف نیازی به بیرون آمدن کامل فضانوردان پولاریس داون از کپسول و شناور شدن آنها در فضا نداشت. بنابراین، آیزاکمن و گیلیس دلایل خوبی را برای نزدیک ماندن به کپسول داشتند.
بر خلاف سایر پیاده‌روی‌های فضایی که از ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌شوند، خدمه پولاریس داون به دلیل محدودیت منابع هوا با فشار زمانی شدید روبه‌رو شدند. از آنجا که کپسول دراگون قفل هوابند ندارد، همه هوای کپسول باید برای ایجاد خلاء تخلیه می‌شد و هر چهار فضانورد باید از ذخایر گاز باقی‌مانده تنفس می‌کردند.
در ایستگاه فضایی بین‌المللی شاهد ذخایر بزرگ گاز هستیم؛ بااین‌حال خدمه پولاریس داون برای دو روز آخر ماموریت خود به هوای باقی‌مانده نیاز دارند. این بدان معناست که آیزاکمن و گیلیس فقط یک پنجره زمانی محدود را برای خارج شدن از کپسول، آزمایش تحرک لباس و بازگشت به داخل داشتند. با وجود این، چنین مسائلی باعث نمی‌شود تا بسیاری از افراد احساس نکنند که پیاده‌روی فضایی پولاریس داون می‌توانست حداقل کمی جالب‌تر باشد.
روز چهارم این ماموریت شامل عملیات «استارلینک» (Starlink) است که طی آن خدمه پولاریس داون یک پیام را از طریق شبکه ماهواره‌های اینترنتی استارلینک به زمین مخابره خواهند کرد. روز پنجم ماموریت به آماده‌سازی برای بازگشت به خانه می‌گذرد؛ مشروط بر اینکه همه اهداف ماموریت تا آن مرحله محقق شده باشد. خدمه پولاریس داون حدود ۴۰ آزمایش علمی را در طول ماموریت انجام خواهند داد.
انتظار می‌رود که کپسول دراگون ۶ روز پس از بلند شدن از زمین فرود بیاید و آخرین مجموعه از عملیات روشن شدن موتور دور از مدار را در مسیر بازگشت انجام دهد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، خدمه پولاریس داون در یکی از معدود مناطق فرود احتمالی در سواحل فلوریدا فرود خواهند آمد.