تلسکوپ جیمز وب توانسته با انتشار تصویری از لبه کهکشان راه شیری قدرت خارقالعاده خود را نشان دهد. در تصویر جدید تلسکوپ فضایی ناسا میتوان جزئیات جذابی را مشاهده کرد.
تلسکوپ جیمز وب از زمان پرتاب به فضا در سال ۲۰۲۱ بارها شگفتیساز شده است. این تلسکوپ توانست در ابتدای کار کهکشانهایی را مشاهده کند که میلیاردها سال نوری با ما فاصله دارند. در واقع این کهکشانها زمانی بهوجود آمده بودند که جهان در آغاز عمر ۱۳.۸ میلیارد ساله خود بهسر میبرد. حالا نیز دانشمندان با ثبت تصویری خاص از لبه کهکشان راه شیری قدرت تلسکوپ جیمز وب را بار دیگر آشکار ساختهاند.
جزئیات ثبت شده از مرز کهکشان راه شیری قدرت تلسکوپ جیمز وب را نشان میدهد
اینبار تلسکوپ جیمز وب بهجای خیره شدن به کهکشانهای دوردست، لبه کهکشان راه شیری را هدف قرار گرفته است. گروهی از اخترشناسان تصمیم گرفتهاند با استفاده از این تلسکوپ آنچه در منطقه مرزی راه شیری رخ میدهد را بررسی کنند. این منطقه حدود ۵۸ هزار سال نوری با قلب کهکشان راه شیری فاصله دارد. البته باید یادآور شد که منظومه شمسی نیز بین منطقه اشاره شده و مرکز راه شیری است. بدینترتیب جیمز وب توانسته تصویری را از فاصله ۲۶ هزار سال نوری با جزئیات شگفتانگیز ثبت کند.
نتیجه تصویری زیبا از تعدادی ستاره است که در مراحل آغازین تولد قرار دارند. ظاهرا در لبه کهکشان راه شیری سحابیها بهشدت فعال بودهاند. دکتر Natsuko Izumi، استاد اخترشناسی دانشگاه گیفو ژاپن و عضو رصدخانه ملی این کشور نیز روی اهمیت تصویر جدید جیمز وب تاکید کرد. در گذشته دانشمندان اطلاع داشتند که در مناطق مرزی کهکشان راه شیری ستارگان جدید شکل میگیرند. هرچند امکان بررسی دقیق و دریافت دادههای بیشتر از این منطقه وجود نداشت.
اکنون تلسکوپ جیمز وب توانسته با قدرت فوقالعاده خود دادههای بسیار ارزشمندی را در اختیار دانشمندان قرار دهد. آنچه جیمز وب ارائه میدهد حتی از مجموع دادههای سایر تلسکوپها در سالهای مختلف نیز جذابتر است. بهصورتی که دانشمندان دید کاملا جدیدی به منطقه پیدا کردهاند. اخترشناسان برای تصویربرداری از مرز کهکشان راه شیری از دوربین فروسرخ نزدیک (NIRCam) و ابزار فروسرخ میانی (MIRI) استفاده کردهاند.
در نتیجه اکنون میتوان مجموعهای بسیار گسترده از گازها را مشاهده کرد که «ابرهای مولکولی» نامیده میشوند. دو ابر مولکولی موجود در تصویر Digel Cloud 1 و Digel Cloud 2 نام دارند و میتوانند اطلاعات ارزشمندی را در رابطه با نحوه شکلگیری ستارگان ارائه دهند. پیشتر بهعلت ابعاد و تراکم بسیار شدید امکان تصویربرداری با جزئیات بالا از آنها نبود؛ اما اکنون با قدرت فوقالعاده تلسکوپ جیمز وب این مهم محقق شده است.
در تصویر منتشر شده میتوان تعداد زیادی پیشستاره جوان را مشاهده کرد. این اجرام فضایی هنوز نتوانستهاند گاز و غبار کافی را برای شروع فرآیند همجوشی هستهای آغاز کنند. به همینخاطر هسته ستاره هنوز آمادگی تبدیل هیدروژن به هلیوم را ندارد. جالب اینجاست که پیشستارهها نیز همچون کودکان رفتارهای بچهگانه دارند. بهاین صورت که گهگاه بیدلیل حجم زیادی از گاز فوقالعاده داغ (پلاسما) را به بیرون پرتاب میکنند. قدرت تلسکوپ جیمز وب باعث شده که این جزئیات نیز در تصویر نهایی دیده شود.
البته اهمیت تصویر منتشر شده فقط به ستارههای جدید محدود نمیشود. ابرهای Digel از نظر ترکیبات ساختاری با دیگر مناطق کهکشان راه شیری فرق دارند. بهاین صورت که در این منطقه نمیتوان عناصر سنگینتر از هیدروژن و هلیوم را مشاهده کرد. همین نیز باعث شده به دانشمندن فرصت مناسبی برای بررسی ساختار کهکشانهای کوتوله و روزهای اولیه شکلگیری کهکشان راه شیری بدهند.
با وجود یافتههای بهدست آمده، اخترشناسان تاکید دارند که این تازه ابتدای کار است و آنها میخواهند از قدرت تلسکوپ جیمز وب برای حل معماهای مختلف کیهانی بررسی کنند. بهعنوان مثال اخترشناسان متوجه نمیشوند که چرا تعداد زیادی ستاره با جرمهای مختلف در این منطقه شکل گرفته است.
بهنظر میرسد تلسکوپ جیمز وب بتواند تا زمان پایان ماموریت با قدرت بسیار زیاد خود جزئیات شگفتانگیزی را از فضا آشکار کند. بدینترتیب بسیاری از پرسشها و معماهای موجود در نجوم برطرف خواهد شد. گرچه یک سوال مهم همچنان در ذهن دانشمندان وجود دارد. آيا تلسکوپ جیمز وب میتواند با کشفی شگفتانگیز ناگهان دید انسان به جهان هستی را تغییر دهد و قوانین فیزیک را دگرگون کند؟