فضاپیمای وویجر 2 چندین دهه است که در فضا حضور دارد و توانسته ۲۰ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله بگیرد. گرچه حالا مشکل خاصی برای وویجر 2 پیش آمده است که ناسا را مجبور به پذیرش شکست میکند.
ماجراهای پیشآمده برای استارلاینر بوئینگ بهخوبی نشان داد که چقدر تعمیر و حفظ عملکرد یک فضاپیما از راه دور سخت است. طبیعتا وقتی که یک فضاپیما میلیاردها کیلومتر از شما فاصله داشته باشد، مسئله پیچیدهتر هم میشود. این دقیقا اتفاقی است که برای فضاپیمای وویجر 2 رخ داده است. دانشمندان ناسا نیز مجبور شدند مشکل فضاپیمای وویجر 2 را با غیرفعال کردن مهمترین بخشهای آن بهطور موقت حل کنند.
حل کردن مشکل فضاپیمای وویجر 2 با غیرفعال کردن مهمترین ابزار علمی
تاکنون هیچ شیء دستسازی نتوانسته بهاندازه دو فضاپیمای وویجر 1 و 2 از زمین فاصله بگیرد. آنها ۴۷ سال است که در فضا حضور دارند و به ارسال دادههای علمی به زمین ادامه میدهند. هرچند که بهنظر میرسد کمکم باید پیر شدن این دو فضاپیما و نزدیک شدن پایان ماموریت آنها را بپذیریم.
پیشتر در اخبار علمی بهصورت مفصل مشکلات وویجر 1 را توضیح داده بودیم. این فضاپیما برای مدتی پیامهای نامفهومی را به زمین ارسال میکرد. گرچه مهندسان ناسا موفق شدند پس از چندین ماه تلاش مشکل را حل کنند. آن هم در صورتی که فضاپیمای معروف ۲۴ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله داشت. اخیرا مشکل مشابهی نیز در فضاپیمای وویجر 2 دیده شده است.
با این تفاوت که مشکل وویجر 2 به ضعیف شدن باتری مربوط میشود. سیستمهای فضاپیمای Voyager 2 از پلوتونیم برای تامین انرژی موردنیاز خود بهره میبرند. فرآیند واپاشی پلوتونیم سبب میشود که هر سال مقدار کمتری انرژی تولید شود. تا سال گذشته انرژی تولیدی به حدی کاهش نیافته بود که روی ماموریتهای علمی تاثیر بگذارد. در طول این سالها دانشمندان ناسا سعی کرده بودند با خاموش کردن هیترها و دیگر سیستمهایی که چندان مهم نیستند، مشکل فضاپیمای وویجر 2 را حل کنند.
متاسفانه حالا وضعیت بهحدی بحرانی شده است که ناسا مجبور است یکی از اصلیترین ابزارهای علمی این فضاپیما را غیرفعال کند. ابزار علمی پلاسما در سال ۲۰۱۸ تایید کرد که وویجر 2 از خورشیدسپهر خارج و وارد محیط میانستارهای شده است؛ اما از این پس دیگر قادر نخواهد بود هیچ دادهای را به زمین ارسال کند.
دانشمندان ناسا نیز تمایل نداشتند که یکی از ابزارهای علمی مهم این فضاپیما را در منطقهای جذاب از فضا غیرفعال کنند؛ اما هیچ راه دیگری برای حل مشکل فضاپیمای وویجر 2 وجود ندارد. اینکار باعث میشود که ۴ ابزار علمی دیگر برای چند سال عملیاتی بمانند. در غیر اینصورت فضاپیمای وویجر 2 در مدت کوتاهی به یک زباله فضایی تبدیل میشد.
خبر بد اینکه ۴ ابزار علمی نیز برای مدت زیادی فعال نخواهند بود و ناسا در نظر دارد آنها را یکی پس از دیگری غیرفعال کند. بر اساس برآوردهای مهندسان ناسا وویجر 2 احتمالا میتواند با یک ابزار علمی فعال تا اواخر دهه ۲۰۳۰ به فعالیت خود ادامه دهد. برای یادآوری باید گفت که فضاپیمای وویجر 2 در ابتدا با ده ابزار علمی مختلف به فضا پرتاب شد که تاکنون ۷ مورد از آنها غیرفعال شدهاند.
نکته جالب اینجاست که فضاپیمای وویجر 2 حتی پس از تمام شدن انرژی و پایان ماموریت نیز به حرکت در فضا ادامه خواهد داد. بدینترتیب احتمال دارد که روزی یک تمدن بیگانه آن را بهعنوان نشانهای از موجودات فضایی پیدا کند. البته احتمال رخ دادن چنین اتفاقی فوقالعاده پایین است. چراکه همچون پیدا کردن نامهای در یک بطری کوچک در اقیانوس میماند؛ اما غیرممکن نیست. در این حالت شاید موجودات فرازمینی به برقراری ارتباط با ما علاقهمند شوند.