بیشمار سیاه چاله در کهکشانهای مختلف وجود دارند که میتوانند ستارهها و سیارهها را به کام مرگ بکشانند. اگر یک سیاه چاله به زمین نزدیک شود چطور میتوان برای نابود کردن آن اقدام کرد؟
عوامل زیادی هستند که میتوانند سبب نابودی تمدن انسانی شوند. از جنگ هستهای گرفته تا گرمایش جهانی همگی رخدادهایی مرگبار محسوب میشوند. هرچند که همه این موارد تاحدودی قابل پیشگیری هستند؛ اما اگر یک تهدید از سمت فضا به سمت ما بیاید ماجرا فرق میکند. شاید با خود بگویید که هیچ سیاهچالهای در منظومه شمسی یا نزدیکی زمین وجود ندارد، ولی ظاهرا یک موضوع مهم را فراموش کردی. گاهی سیاه چاله های غول پیکر نیز حرکت میکنند و میتوانند هر آنچه در سر راهشان قرار دارد را نابود کنند. اینجاست که مسئله جدی میشود.
راههای نابود کردن سیاه چاله و نجات زمین از مرگ حتمی
ناسا تاکنون توانسته مسئله برخورد سیارک با کره زمین را بررسی کند. ما میخواهیم با پرتاب ماهواره به سمت سیارک مشکل را حل کنیم. هرچند سیاه چاله با سیارک قابل مقایسه نیست و ماهواره مشکلی را حل نمیکند. سیاه چاله میتواند سیارههای منظومه شمسی را یکی پس از دیگری نابود کند. ما هر لحظه نزدیکشدن آن را احساس میکنیم و حتی دانشمندان صدای سیاه چاله را نیز ضبط میکنند. در این وضعیت آشفته چطور میتوان کاری برای نابود کردن سیاه چاله پیش از نابود شدن زمین انجام داد؟
نابود کردن سیاه چاله با بمب اتم
اولین پاسخ انسان استفاده از بمب هستهای خواهد بود. ما از ماهیت دقیق سیاه چاله اطلاع نداریم. پس با درماندگی تمام تلاش خواهیم کرد تمام بمبهای هستهای موجود روی کره زمین را جمع کرده و به سمت سیاه چاله پرتاب کنیم. انرژی آزاد شده در اثر چنین اقدامی ۴۲۵ هزار برابر بمبهای اتمی جنگ جهانی دوم خواهد بود.
ما انتظار داریم که انفجار این حجم از بمب تغییری ایجاد کند؛ اما نتیجه برعکس خواهد شد. سیاه چاله تمام بمبهای اتمی ما را به عنوان میان وعده میبلعد و هیچ انفجاری رخ نمیدهد. بدتر از همه اینکه حالا جرم سیاه چاله افزایش پیدا کرده و قویتر شده است. پس باید برای نابود کردن سیاه چاله سراغ راه دیگری برویم.
ساخت سیاه چاله مصنوعی
طبق تخمین اخترشناسان حدود ۱۰۰ میلیون سیاه چاله در کهکشان راه شیری وجود دارد.چرا ما یک سیاه چاله را به این مجموعه اضافه نکنیم؟ ساخت یک سیاه چاله مصنوعی برای نابود کردن سیاه چاله اصلی میتواند ایده جذابی باشد. البته تنها در صورتی که ما با برخی از بزرگترین سیاه چاله های جهان طرف نباشیم. اولین مرحله ساخت سیاه چالهای از جنس پادماده است. پادماده دقیقاً همان ماده با مشخصات و ویژگیهای کاملاً متضاد محسوب میشود. برخورد ماده و پادماده باعث نابودی هر دو و آزاد شدن انرژی خواهد شد.
پس میتوان گفت که پادماده توانایی نابود کردن سیاه چاله را دارد. هرچند مشکل اصلی ما ساختن مقدار زیادی پادماده است. ما فناوری لازم برای انجام این کار را داریم. باید ابتدا تعدادی پروتون را آنقدر سرعت دهیم که به نزدیکی سرعت نور برسد. سپس آنها را به سمت مادهای مثل ایریدیم بکوبیم. این برخورد باعث جدا شدن برخی از پادپروتونها میشود. در مرحله بعد دانشمندان از آنها برای ساختن پادماده استفاده میکنند. البته ما باید این فرایند پیچیده را در فضا انجام دهیم تا به مشکل نخوریم.
حالا تصور کنید که توانستهایم به شکل معجزهآسایی یک سیاه چاله کوچک از جنس پادماده را آماده کرده و به سمت سیاه چاله اصلی بفرستیم. چه اتفاقی رخ خواهد؟ یک انفجار بسیار بزرگ ایجاد میشود و حجم زیادی از انرژی آزاد خواهد شد. هرچند که متاسفانه این روش نیز برای نابود کردن سیاه چاله جواب نمیدهد. چراکه انرژی آزاد شده مجدد توسط باقیمانده سیاه چاله بلعیده خواهد شد و سیاه چاله از حالت اولیه خود نیز بزرگتر میشود.
پناه بردن به سفیدچاله
سفیدچاله دقیقاً برعکس سیاه چاله عمل میکند هیچ چیزی نمیتواند از گرانش قوی سیاه چاله فرار کند و از آن بیرون بیاید در سمت مقابل هیچ چیزی این توانایی ورود به سفیدچاله را ندارد اگر ما یک سفیدچاله را در مسیر سیاه چاله قرار دهیم، شاید این دو همدیگر را نابود کنند هرچند در نتیجه این اتفاق یک انفجار بسیار بزرگ رقم خواهد خورد و حجم بسیار زیادی پرتو گاما آزاد میشود.
پرتوهای گاما آنقدر قوی خواهند بود که سبب میشوند ما در تلاش برای نابود کردن سیاه چاله تمام موجودات کره زمین را نابود کنیم. یک مشکل دیگر هم وجود دارد. سفیدچاله فعلاً در تئوریهای فیزیک دیده میشود و کسی نتوانسته وجود سفید چاله را در دنیای واقعی اثبات کند. طبیعتاً هم نمیدانیم که چطور میشود یک سفیدچاله را در آزمایشگاه ساخت.
ماشین زمان
ما مثل یک تعداد دایناسور با مغزهای کوچک نیستیم که نتوانند در برابر سیارکی کوچک اقدام کنند. پس به دنبال راه دیگری برای نابود کردن سیاه چاله میرویم. این بار باید با کمک یک کرم چاله به گذشته سیاه چاله رفته و با سفر در زمان مشکل را حل کنیم. اگر ما فوق العاده عقب برویم میتوانیم به نقطه ابتدایی شکلگیری سیاه چاله برسیم.
در آن زمان سیاه چاله فوق العاده ضعیف است و ممکن است با ابزارهای مختلف نابود شود. این ایده در تئوری جواب میدهد؛ اما ما نه توانایی ساخت ماشین زمان را داریم و نه توانستهایم به کرم چاله دست پیدا کنیم.
تغییر در مشخصات و ویژگیهای سیاه چاله
خارج کردن سیاه چاله از حالت پایدار میتواند به نابود کردن آن کمک کند. هرچند ما اطلاعات دقیقی در مورد ماهیت این غول کیهانی نداریم. آیا درون سیاه چاله یک بافت فوق العاده متراکم و انعطاف پذیر وجود دارد و یا اینکه فقط منطقهای است که در آن بافت فضازمان به شدت خمیده شده؟ با همه این ابهامات باز هم راهی برای ناپایدار کردن سیاه چاله وجود دارد.
سیاه چاله همیشه در حال چرخیدن است و بار الکتریکی دارد. اگر سرعت یا بار الکتریکی در محدوده مشخصی نباشد، مجموعه دچار فروپاشی خواهد شد. افزایش بار الکتریکی سیاه چاله میتواند سبب نابود شدن آن شود؛ اما احتمال دارد که با این کار سند نابود کردن زمین و کل منظومه شمسی را نیز امضا کنیم. پس امتحان کردن این روش نیز چندان عاقلانه نیست.
آخرین راه برای نابود کردن سیاه چاله
تاکنون مشخص شده که هیچ کدام از راههای مختلف برای نابود کردن سیاه چاله کارایی لازم را ندارد. البته عمر سیاه چاله نامحدود نیست و ممکن است در اثر یک فرایند طبیعی پس از چند تریلیون سال نابود شود؛ اما مشخصا با آنقدر زمان نداریم. در چنین موقعیتی شاید بهترین گزینه فرار از کره زمین و یافتن سیاره دیگری برای زندگی کردن باشد!