گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
چارلز بمباردیر مخترع اهل مونترال از یک ایده مفهومی قطار فضایی به نام سولار اکسپرس «Solar Express» رونمایی کرده است که مسافران و محموله‌ها را می‌تواند بسیار سریع‌تر از هر چیز دیگری جابه‌جا کند . همراه گجت نیوز باشید.
با این قطار فضایی 2 روزه به مریخ سفر کنید
بمباردیر و تیم او پیش‌بینی می‌کنند که اگر این قطار به واقعیت بپیوندد، می‌توان با یک درصد سرعت نور یعنی حدود ۳۰۰۰ کیلومتر در ثانیه حرکت کرد. در نتیجه، مدت زمان سفر بین زمین و مریخ به دو روز کاهش پیدا می‌کند. در سایت سولار اکسپرس پرهزینه‌ترین بخش سفرهای فضایی، فاز شتاب و کاهش سرعت هستند. انرژی لازم برای این دو مرحله بسیار زیاد است، مخصوصا برای وسیله‌ای به سنگینی قطار فضایی. علاوه بر این، اگر حمل بار را هم در نظر بگیریم، هزینه آن بسیار فراتر از تصور خواهد رفت.
زمانی که این قطار به سرعت مناسب خود برسد، مصرف انرژی آن به کمترین میزان خواهد رسید. این ایده‌ای است که در طراحی سولار اکسپرس مد نظر بوده است. این قطار هرگز متوقف نمی‌شود، در عوض کپسول‌ها یا واگن‌های فضایی به آن ملحق می‌شوند. نباید از یاد ببرید که سولار اکسپرس فقط یک ایده مفهومی است و نه یک پروژه که در واقعیت به حقیقت بپیوندد، این تیم هر روز به دنبال راه‌حل‌های خلاقانه برای مشکل سفرهای فضایی است. به گفته این تیم تحقیقاتی، سولار اکسپرس از چند سیلندر هم‌تراز که حدوداً 50 متر طول دارند تشکیل شده است. از این سیلندرها 6 عدد که تقریبا مشابه واگن‌های قطارند، در یک خط مستقیم به هم متصل می‌شوند و در فضا حرکت می‌کنند.
برای پرتاب سولار اکسپرس از بوسترهای موشک یا بوستر راکت استفاده می‌کند، که بخش کوچکی از سوخت را نگه داشته تا در طول مسیری تنظیماتی انجام دهد و بدون نیاز به سوخت بیشتر، سرعت می‌گیرد. سپس قطار فضایی در کنار اجرام آسمانی حرکت کرده و مانور قلاب سنگی انجام می‌دهد، یعنی دور آنها می‌چرخد و با نیروی زیادی شتاب می‌گیرد تا بدون نیاز به سوخت بیشتر سرعتش افزایش یابد و به راهش ادامه دهد.
چارلز بمباردیر در این باره توضیح می‌دهد:
آرایه‌های خورشیدی عظیمی که در مسیر قطار فضایی قرار می‌گیرند می‌توانند برای جذب انرژی خورشیدی و انتقال آن به سوپرخازن‌ها توسط لیزر استفاده شوند. آب گرفته شده از ستاره‌های دنباله‌دار یا قمرهای کوچک را می‌توان برای مصرف انسان‌های حاضر در قطار و یا حمل به سایر ایستگاه‌ها استفاده کرد. این آب همچنین می‌تواند برای تولید هیدروژن و نیروی رانشی استفاده شود، ولی سیستم اصلی باید از مبدل‌های یونی تغذیه کند. ابعاد، جرم، سرعت، انرژی و موارد دیگر نیز باید در نظر گرفته شوند.
این قطار فضایی وقتی شروع به حرکت کند، هیچ‌وقت نمی‌ایستد در عوض بخش‌های کوچک‌تر زمانی که در مدار سیاره قرار می‌گیرد، به آن می‌پیوندند. توانایی حرکت برای همیشه، هزینه‌ها را کاهش خواهد داد، هرچند هزینه سوخت و ساز آن قابل توجه است. زمان، یکی از محدودیت‌های سفر فضایی در منظومه شمسی ماست. بنابراین دانشمندان دائما به دنبال ایده‌های جدید هستند تا روش‌های قدیمی را کنار بگذارند.
استفاده از فناوری عصر حاضر ۱۲ سال طول می‌کشد تا به نپتون بروند و ۲۶۰ روز نیز سفر به مریخ به طول می‌انجامد. اگر این قطار به بهره برداری برسد، سفر به کره ماه فقط 2.13 دقیقه و سفر به مریخ حدود 37 ساعت طول خواهد کشید.