نیل دگراس تایسون (Neil deGrasse Tyson)، یک فیزیکدان برجسته آمریکایی است که همواره صحبتهای او، جزو جنجالیترین و داغترین مباحث این حوزه است. حال اون در تازهترین اظهار نظر خود اینگونه عنوان میکند، شانس این که جهان هستی یک دنیای شبیه سازی شده باشد بسیار زیاد است و احتمال دارد که سالهای گذشته از عمر ما تنها یک رویا بوده باشند.
هرچند تایسون، تنها فردی نیست که به این قضیه معتقد است و اگر از بسیاری از فیزیکدانان این سوال را بکنید، جواب آنها بر حسب احتمال بوده و این نظر را رد نمیکنند. شاید هر چیزی که در حال اتفاق است، تنها یک دنیای شبیه سازی شده باشد که توسط یک کامپیوتر و فردی بسیار هوشمندتر، با تواناییهای بیشتر از انسان مدیریت میشود.
اوایل سال جاری و طی برگزاری یادبود ایزاک آسیموف (نویسنده آمریکایی روسی تبار مباحث علمی) در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، نسبت به سوال مطرح شده «آیا جهان هستی به معنای واقعی یک دنیای شبیه سازی شده است یا خیر؟» کارشناسان حاضر مباحثی را مطرح کردهاند که کمی بحث در مورد آنها خالی از لطف نخواهد بود. سوالاتی نظیر این که شما قطعا میخواهید واقعی باشید و یا خیر، میتواند در جواب به خود چنین سوالی بسیار تاثیر گذار باشد. هرچند در این بین، بسیاری از دانشمندان مخالف این عقیده هستند.
به طور مثال، فیزیکدان لیسا راندال (Lisa Randall)، یکی از اساتید حاضر در این مراسم عنوان کرده است که به اعتقاد وی، احتمال واقعی نبودن جهان هستی بسیار کم و تقریبا صفر است. این پاسخ رضایت بخشی برای افرادی است که دوست ندارند تنها یک نقش شبیه سازی شده را در دنیا ایفا کنند و میخواهند همه چیز واقعی باشد.
در سمتی دیگر، اخترفیزیکدان مطرح جهان، نیل دگراس تایسون در حالی که همه چیز را بر مبنای احتمال میداند، اما به عقیده وی احتمال شبیه سازی بودن تمام جهان به مراتب بیشتر از نبودن آن است.
سوالی که بخواهیم بدانیم آیا این جهان هستی واقعی است، قبل از آن که دکارت بیانیه مشهور خود تحت عنوان «فکر میکنم، پس وجود دارم» را مطرح کند، بسیار آزاردهنده بود. دقیقا همین سوال بار دیگر در فیلم های مدرن علمی تخیلی نظیر «کاتریکس» و «اگزیستنس» اثر دیوید کراننبرگ نیز تکرار شده است. اما اغلب فیزیکدانان و فلاسفه تایید میکنند، این تقریبا غیر ممکن است بخواهیم به صورت قطعی اثبات کنیم که ما در یک دنیای شبیه سازی شده زندگی نمیکنیم و جهان ما واقعی است. با این حال تایسون این را تایید میکند، اما میگوید که نباید شگفت زده شویم اگر ما شخصی را پیدا کردیم که جهان ما را مدیریت میکند.
یکی از اصلیترین استدلالهایی که فیزیکدانان از آن جهت صحبت درباره «فرضیه شبیه سازی» استفاده میکنند، این است که اگر ما بتوانیم اثبات کنیم، جهان هستی یک دنیای شبیه سازی شده است؛ اگر ما بتوانیم تمام قوانینی که همه چیز چگونه کار میکنند را پیدا کنیم (البته فیزیکدانان سخت مشغول کار در این مورد هستند)، باعث میشود باورپذیری شبیه سازی بودن جهان شدت یابد.
هنوز هیچ چیزی در خصوص زندگی ما در یک دنیای شبیه سازی شده قطعی نیست
در حال حاضر، ما قادر به کشف اینکه جهان چگونه شبیه سازی شده، نیستیم؛ اما این چندان سخت هم نیست تصور کنیم، خالقی به مراتب هوشمندتر از ما سازندهی ما باشد. تایسون به این قضیه نیز اشاره میکند که، ما انسانها همیشه خودمان را به عنوان هوشمندترین موجودات زنده میدانیم و از دیگر گونههایی نظیر شامپانزه که نزدیک به 99 درصد دی ان ای ما را در خود میبینند به مراتب هوشمندانهتر زندگی میکنیم؛ اما تایسون با استفاده از یک آزمایش ذهنی این تصور را دارد ممکن است، زندگی هوشمندانهتری از ما (به طور مثال مقایسه زندگی سگها در برابر ما) وجود داشته باشد.