نمک را میتوان یکی از مواد معدنی خوراکی مورد نیاز بدن دانست که اهمیت زیادی برای سلامتی دارد، اما بدن انسان برای بقا به چه میزان از این ماده معدنی نیازمند است؟
نمک دارای 40 درصد سدیم و 60 درصد کلر بوده و در عین حال، 100 درصد خوشمزه است. یکی از سوالات تکراری که همواره مورد بحث هم قرار گرفته است درباره میزان واقعی نیاز بدن انسان به این ماده معدنی خوراکی برای حفظ سلامتیست؟ بدن نیازمند مواد مغذی موجود در نمک، علیالخصوص سدیم برای زنده ماندن است.
دکتر پاول ویلتون (Paul Whelton)، استاد بهداشت عمومی جهانی دانشگاه تولین اظهار داشت:
یکی از مهمترین الکترولیتهای خارج سلولی، سدیم بوده و نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای سلامتی دارد. الکترولیتها مواد کوچکی هستند که در آب به منظور تولید یونهای مثبت و منفی که در ایجاد الکتریسیته نقش دارند، حل میشوند. ایجاد تعادل مناسب الکترولیت در خارج و داخل سلولهای بدن برای تنظیم بسیاری از عملکردها همانند هیدراتاسیون، فشار خون و عملکرد مناسب اعصاب و عضلات، مهم است.
سدیم دارای اهمیت زیادیست و اکثر آمریکاییها مقدار زیادی نمک استفاده میکنند. بر اساس دستورالعملهای رسمی دولت فدرال، بزرگسالان آمریکایی در هر روز و به طور متوسط 2300 میلیگرم سدیم مصرف دارند، اما آمار میانگین مصرف نمک در میان بزرگسالان، 3400 میلیگرم است. رژیمهای غذایی دارای سدیم با فشار خون بالا مرتبط بوده و میتواند خطر ابتلا به حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد، اما بدن انسان به چه میزان نمک نیاز دارد؟
دکتر پاول ویلتون اظهار داشت:
حداقل میزان مصرف نمک به صورت روزانه در ایالات متحده آمریکا در حدود 1500 میلیگرم است.
بر اساس اعلام اداره غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA)، بزرگسالان و افراد بالغی که دچار فشار خون بالا هستند، باید 1500 میلیگرم نمک را در طول روز مصرف کنند، همچنین مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا (CDC) توصیه میکند که این مقدار نمک برای نوزادان کمتر از 3 سال هم مورد نیاز است. بر اساس اطلاعات موجود، سایر سازمانها توصیه میکنند که بزرگسالان نمک کمتری مصرف کنند. انجمن قلب ایالات متحده آمریکا (AHA)، حداقل نیاز فیزیولوژیکی سدیم را کمتر از 500 میلیگرم در روز یا کمتر از یک چهارم قاشق چایخوری اعلام کرده است.
مصرف این میزان پایین از ماده معدنی نمک برای بزرگسالان آمریکایی، غیر ممکن است. گزارشهای منتشرشده توسط CDC نشان میدهد که بزرگسالان در ایالات متحده، چیزی در حدود 3400 میلیگرم سدیم مصرف میکنند که حدود 71 درصد (تقریبا 2400 میلیگرم) از نمکهای اضافی در غذاهای فرآوریشده و آماده به دست میآید.
دکتر ویلتون گفت:
حذف کردن این ماده معدنی خوراکی از روی میز شام میتواند تاثیر زیادی بر روی رژیم سدیم که توسط تولیدکنندگان مواد غذایی تعیین میشود، داشته باشد.
با اینحال، گروههای خاصی از افراد ممکن است به دلیل پایین آوردن میزان مصرف سدیم دچار شرایطی همانند هیپوناترمی شوند؛ این مشکل به دلیل پایین آمدن سطح سدیم سلولها ایجاد میشود، سلولها در این حالت مملو از آب خواهند شد. التهاب سلولی میتواند باعث ایجاد مشکلات بهداشتی فراوانی همانند سردرد، تهوع و خستگی شود، حتی امکان دارد زندگی افراد را هم تهدید کند.
بزرگسالانی که با کاهش عملکرد کلیه مواجه هستند یا تمام افرادی که داروهای تاثیرگذار روی میزان سدیم بدن (همانند دیورتیکهایی که باعث خارج شدن مقادیر آب و نمک اضافی از بدن میشود) مصرف میکنند، ممکن است با افزایش خطر ابتلا به هیپوناترمی مواجه شوند. اکثر مردم به نمک نیاز دارند، در حقیقت مقدار نمک مصرفی شما در رژیمهای غذایی روزانه ممکن است بیشتر از حد نیاز سلولهای بدن باشد.
دکتر ویلتون اظهار داشت:
من نمیتوانم به صورت روزانه مقدار 1500 میلیگرم نمک مصرف کنم، در حقیقت همه ما فاصله زیادی با این میزان از مصرف نمک داریم.