کدام کنسول بازی در نسل هشتم بازی‌های ویدیویی پیروز شد؟

به تدریج در حال نزدیک شدن به پایان نسل هشتم کنسول‌‌های بازی‌های ویدیویی هستیم. پلی استیشن 4، ایکس باکس وان و نینتندو سوییچ هر سه عملکرد خوبی داشته‌اند اما کدام کنسول بازی توانست عملکرد خیره کننده‌ای داشته باشد؟

به این سوال باید با ظرافت خاصی پاسخ داد، شاید جواب آن‌قدرها که تصور می‌کنید مشخص نباشد. شاید همه چیز در نهایت به سلیقه شما ختم شود اما در این مطلب، همه چیز را بر اساس آمار مقایسه‌ کرده‌ایم تا ببینیم عملکرد کدام کنسول بهتر بوده است.

کنسول بازی

غافل گیر کننده نیست که از نظر فروش، پلی استیشن 4 با فاصله زیاد «برنده» نسل هشتم باشد. بر اساس گزارشات سایت IGN، پانزده کنسول پرفروش تاریخ به ترتیب زیر است:

1- پلی استیشن دو – 159 میلیون دستگاه
2- نینتندو دی اس – 154.02 میلیون دستگاه
3- گیم بوی / گیم بوی کالر – 118.69 میلیون دستگاه
4- پلی استیشن یک – 102.5 میلیون دستگاه
5- نینتندو وی – 101.63 میلیون دستگاه
6- پلی استیشن چهار – 91.6 میلیون دستگاه
7- پلی استیشن سه – 88 میلیون دستگاه
8- ایکس باکس 360 – 85 میلیون دستگاه
9- گیم بوی اَ دونس – 82 میلیون دستگاه
10- پلی استیشن پورتابل – 80 میلیون دستگاه
11- نینتندو تری دی اس – 75 میلیون دستگاه
12- ان ای اس – 62 میلیون دستگاه
13- اس ان ای اس – 49 میلیون دستگاه
14- ایکس باکس وان – 41 میلیون دستگاه
15- نینتندو 64 – 33 میلیون دستگاه

همان طور که مشاهده کردید، پلی استیشن 4 بیش از 92 میلیون دستگاه فروخته و بزرگ‌ترین رقیب آن یعنی ایکس باکس تنها 41 میلیون دستگاه به فروش رسانده است. نینتندو سوییچ بسیار دیرتر از آن دو کنسول به بازار آمد و تا اینجا بیش از 20 میلیون دستگاه به فروش رسانده است.

پلی استیشن در بحث فروش به راحتی برنده می‌شود اما عملکردش در بخش‌های دیگر چگونه بوده است؟ بگذارید با بحث قدرت و سخت افزار آغاز کنیم.

کنسول بازی

قدرتمندترین کنسول بازی نسل هشتم کدام است؟

اگر حتی گیمر نباشید و تنها اخبار بازی‌ها را دنبال کرده باشید، حتما می‌دانید که کنسول ایکس باکس وان ایکس در حال حاضر قدرتمندترین کنسول تاریخ است. مایکروسافت حتی از جمله «قوی‌ترین کنسول تاریخ» در تبلیغات‌ آن استفاده کرده‌ است.

در آغاز نسل هشتم و عرضه دو کنسول پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان، آن‌ها تقریبا به یکدیگر نزدیک بودند اما تفاوت‌هایی اساسی داشتند و وزنه به سوی پلی استیشن 4 سنگینی می‌کرد.

ایکس باکس وان از پردازنده سریع‌تری بهره می‌برد اما این واحد پردازش گرافیکی (GPU) و رم هستند که در زمینه‌های گرافیکی تغییرات اصلی را ایجاد می‌کنند. بر روی کاغذ، واحد پردازش گرافیکی پلی استیشن 4 تقریبا 50 درصد قدرتمندتر از ایکس باکس وان بود و همین به سونی برتری می‌داد. بازی‌ها بر روی پلی استیشن 4 از نظر ارائه قدرت گرافیکی، آزادی بیشتری داشتند.

کنسول بازی

اما خارج از بحث پردازنده و GPU، سخت افزار دو دستگاه از یکدیگر فاصله بیشتری هم می‌گیرد، خصوصا در زمینه رم. هر دو کنسول از 8 گیگابایت رم بهره می‌بردند، اما در حالی که پلی استیشن 4 از رم 5500 مگاهرتز GDDR5 استفاده می‌کند، ایکس باکس وان از رم مشابه بسیاری از رایانه‌های شخصی یعنی رم 2133 مگاهرتز DDR3 بهره می‌برد. کاملا مشخص است که پلی استیشن 4 دارای پهنای باند گسترده‌تری است.

نکات ذکر شده نشان می‌دهد که چرا حداقل در ابتدای نسل، گرایش بازی دوستان بیشتر به سوی پلی استیشن 4 بوده است. مایکروسافت در نهایت یک کنسول ایکس باکس قدرتمند را به بازار عرضه کرد و سونی تلاش کرد که با پلی استیشن 4 پرو به رقابت با آن بپردازد اما این بار نوبت مایکروسافت بود که در جنگ سخت افزارها برنده شود. هر دو شرکت تلاش کردند تا کنسول جدید را پیرامون بازار 4K شکل دهند و داشتن یک تلویزیون 4K تنها راهی بود که می‌توانستید از قدرت گرافیکی آن‌ها لذت کامل ببرید.

نینتندو مطابق معمول، در زمینه قدرت سخت افزاری از سونی و مایکروسافت عقب است و سوییچ در مقایسه با کنسول‌های پرچم‌دار این دو شرکت یعنی پلی استیشن 4 پرو و ایکس باکس وان ایکس حرفی برای گفتن ندارد. البته این به معنای شکست سوییچ نیست. این کنسول می‌تواند بازی‌هایی همچون دووم و یا ولفنشتاین 2 را بر روی رزولوشن و نرخ فریم پایین‌تر اجرا کند. سوییچ اگر زودتر به بازار عرضه می‌شد، بدون شک بخش بزرگ‌تری از بازار را بدست می‌آورد اما 20 میلیون دستگاه هم چندان ناامیدکننده نیست. حضور نینتندو که نقش بزرگی در تاریخ بازی‌های ویدیویی دارد، در بازار کنونی اتفاق خوبی است و آن‌ها به ساخت آثار قابل توجه ادامه خواهند داد.

کنسول بازی

بهترین کنسول بازی نسل هشتم بازی‌های ویدیویی کدام است؟

هر کنسول نکات مثبت و منفی خود را دارد و شاید انتخاب یک کنسول، سلیقه شخصی شما باشد. همه ما کنسول‌های مختلفی از نینتندو، مایکروسافت، سونی و غیره را تجربه کرده‌ایم اما باید پذیرفت که پلی استیشن همیشه جایگاه خاصی در میان عاشقانه بازی‌های ویدیویی داشته و در آغاز هر نسل، اگر کنسول پلی استیشنی وجود داشته باشد، گرایشات به سوی آن است.

در ابتدای نسل هشتم، پلی استیشن 4 از نظر سخت افزاری قدرتمند‌تر ظاهر شد و از نظر محتوا و بازی‌های انحصاری توانست رقبا را به راحتی کنار بزند. مایکروسافت و یا نینتندو شاید در بعضی از بخش‌ها عملکرد بهتری داشته باشند اما اگر بازی‌های انحصاری را یک عنصر حیاتی در بحث فروش کنسول به حساب بیاوریم، پلی استیشن همیشه از این عنصر به بهترین شکل ممکن استفاده می‌کند.

بازی‌هایی همچون خدای جنگ، مرد عنکبوتی، آنچارتد 4، دیترویت، بلادبورن، پرسونا 5، هورایزن و بسیاری از آثار دیگر که هم نظر منتقدان و طرفداران را جلب کردند و هم به فروش قابل توجهی دست یافتند. تجربه مشابه این بازی‌ها در حال حاضر بر روی هیچ سیستم یا کنسولی پیدا نمی‌شود و همین کافی است تا پلی استیشن 4 را پادشاه نسل هشتم خطاب کنیم.

علاوه بر آثار انحصاری بلاک باستری و پرخرج، آن‌ها به حمایت از بازی‌های ایندی و کوچک نیز ادامه داده‌اند. اکثر مخاطبان بازی فورتنایت نیز بر روی کنسول پلی استیشن 4 هستند و با توجه میزان فروش این کنسول، چنین چیزی بدیهی است.

کنسول بازی

و اینجا باید به نکته دیگری اشاره کنیم که شاید از نظر بازی دوستان بی رحمانه به نظر بیاید اما یکی از عوامل پیروزی این کنسول به حساب می‌آید. آن‌ها قابلیت کراس-پلی را کاملا کنار گذاشته‌اند. اگر شما دوستی دارید که یک کنسول دیگر دارد، شما اجازه نخواهید داشت با او بازی کنید و احتمالا تنها راه این است که کنسول سونی را خریداری کند. این مسئله بدون شک در فروش این کنسول تاثیرگذار بوده است.

مایکروسافت در ابتدای نسل، نتوانست با معرفی ایکس باکس وان نظر مخاطبان را جلب کند و جلب نظر مشتری در بازار حرف اول و آخر را می‌زند. آن‌ها کنسول را به عنوان یک مدیاسنتر معرفی کردند و همین کنسول را از هدف اصلی‌اش یعنی انجام بازی دور کرد. ویژگی «همیشه آنلاین» به شکل دیگری قضاوت شد و بسیاری از بازی دوستان را از این کنسول ترساند. وجود اینترنت ضعیف و نگرانی از میزان مصرف داده‌ها، از دیگر عواملی بود که گیمرها را به راحتی از مایکروسافت دور کرد تا سونی با آسودگی آن‌ها را جذب کنسول خود کند.

سیستم سونی نیز همانند مایکروسافت اکثر مواقع آنلاین بود و مصرف داده بالایی داشت اما آن‌ها به این مسئله اشاره نکرده و بر روی آن مانور ندادند. آن‌ها تمرکز اصلی را بر روی معرفی بازی گذاشتند و همین عامل اصلی فروش کنسول شد. تعدادی بازی انحصاری هیجان انگیز و یک معرفی هوشمندانه‌‎تر کافی بود تا سونی رهبری بازار را به آسانی از مایکروسافت بگیرد.

مایکروسافت از زمان عرضه ایکس باکس وان، تصمیمات بسیار خوبی گرفته است، از جمله معرفی سرویس Xbox Game Pass اما کافی نیست. با این حال چنین سرویسی در نسل بعد می‌تواند کمک شایانی به مایکروسافت کند. مایکروسافت به مخاطبان اجازه می‌دهد تا به واسطه این سرویس، بازی‌های انحصاری آن‌ها را تجربه کنند تا اگر خوششان نیامد، حداقل 60 دلار برای آن هدر نداده باشند. سونی هنوز در این زمینه‌ها عقب است و باید دید با پلی استیشن 5 چه عملکردی از خود نشان می‌دهد اما در این نسل، آن‌ها برنده مطلق هستند.

نظر شما در مورد عملکرد نینتندو، مایکروسافت و سونی در نسل هشتم کنسول‌ ها چیست؟ به نظر شما کدام کنسول تا اینجا برنده بوده است؟ کدوم کنسول برنده نسل نهم خواهد بود؟

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*

10 دیدگاه

  1. درسته ک مایکروسافت قویترین کنسول تاریخ رو عرضه کرده اما بجز ریسینگ سونی ک حرفی واسه گفتن نداره تو همه ی بازیها ی سر و گردن بالاتر از رقیباشه
    نظر شخصیم اینه ک پلی استیشن واسه بازی بهتره
    اما ایکس باکس ی دنیای جدید واس گیمراس مخصوصا با قابلیت فوق العاده ی کراس پلی
    این نظر شخصیه دوستان نه تحلیلی شده و نه هیچی!!!

  2. ******* شر میگه بابا
    هر موقع پلی بازا تونستن با کرتانا حرف بزنن بیان مطلب بنویسن

  3. ایکس باکس وان ایکس نیتندو با پی اس فو رو به جا میخورد
    چی میگین واسه خودتون

  4. قبلا هم گفتم دوران کنسول تمومه دیگه

  5. پلی استیشن قدرتمنده

  6. نویسنده این مطلب قشنگ معلومه که از فنای سرسخت ایکس باکسه 🙂

  7. یه دسته ایکس باکس میارزه به پی اس